Ορίστε. Έχουμε μπερδέψει τα μπούτια με τα χέρια μας. Δεν ξέρεις πια με ποιον να πας και ποιον ν’ αφήσεις. Εξακολουθώ να αντιπαθώ την κύρια Λινού μετά λόγου γνώσεως. Αλλά η “ομολογία πίστεώς της” την τιμά. Όπως και η αποστροφή περί θεμάτων ορθοδοξίας που δεν λύνονται με τη λογική. Και γίνεται στιγμιαία συμπαθής, όταν βλέπεις το πανηλίθιο ξεσάλωμα εναντίον της “στο Twitter” [καπάκι στην έκρηξη χαιρεκακίας των ειδήσεων εναντίον του Αμβρόσιου, “αρνητή του Covid” που προσβλήθηκε από Covid].
Βεβαίως, για να έρθουμε στα ίσια μας: “μελέτη η οποία να αποδεικνύει ότι μέσω της Θείας Κοινωνίας μεταδίδεται η νόσος δεν υπάρχει”.
Μελέτη που να αποδεικνύει ότι η μάσκα λειτουργεί …υπάρχει;
Κάτω, το σχόλιο κλασικού μαλάκα “του Twitter”.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Από τη μια μεριά εννοείται μπράβο για την παρρησία της. Πάντα είναι μια ευχάριστη αλλαγή να βλέπουμε και κάποιον που πιστεύει αυτά που λέει. Από την άλλη όμως αυτό ακριβώς ήταν εξαρχής το πρόβλημά μου με τη συγκεκριμένη κυρία. Γιατί ο τρόπος που πιστεύει κανείς υποδηλώνει συγκεκριμένο χαρακτήρα και ο χαρακτήρας αυτός διαποτίζει κάθε σχετική δραστηριότητα. Κι εγώ για παράδειγμα ξεκίνησα σαν “πιστός χριστιανός” (και σε κάποιο βαθμό συνεχίζω να είμαι) αλλά πάντα θεωρούσα γελοία την εμμονή στην τυπολατρία, η δε διαδικασία της μεταλαβιάς μου φαινόταν απροκάλυπτα σιχαμερή και την έκανα με το ζόρι για χατίρι των γονιών μου. Η εν λόγω αντιθέτως είναι προφανώς της άποψης του “όλα ή τίποτα” που σημαίνει ότι δέχεται κάθε τυχάρπαστη “επιστημονική” θεωρία με την ίδια τυφλή πίστη που δέχεται την α’ ή β’ ιστορικά επιβεβλημένη τελετουργία. Αφήνω κατά μέρος τη λογική γυμναστική που απαιτείται από έναν άνθρωπο στοιχειώδους ευφυίας για την αποδοχή του καταφανώς παραλόγου, η οποία εξάλλου προλείανε το έδαφος για τη μετάβαση από τη θρησκεία του μεσαίωνα στην επιστήμη της νεότερης εποχής, με τη δεύτερη να διατηρεί αναλλοίωτο κάτω από τη νεόκοπη ρητορική το μεταφυσικό χαρακτήρα της πρώτης.
Αυτή είναι πιστεύω μια πολύ εύστοχη και καλοδιατυπωένη παρατήρηση. Συμφωνώ και επαυξάνω.
Βέβαια οι επιθέσεις των “αθεϊστών” – εκπρόσωπων του “επιστημονικού πνεύματος” στις μέρες μας εναντίον του παράλογου της πίστεως δεν περιορίζονται σις τυπολατρικές εκδηλώσεις αλλά στο …φαινόμενο της πίστως εν συνόλω.
Κι εμένα μου προκαλούσε σε ένα βαθμό απέχθεια η μετάληψη, αλλά η ίδια η γεύση μου έχει μείνει ως εξαιρετικά απολαυστική.
Απορίας άξιον είναι, απ’ τη στιγμή που ούτως ή άλλως καθαρίζουν τα κουταλάκια κατόπιν εορτής [υποθέτω] γιατί δεν κάνουν ένα στοιχειωδες σκούπισμα μετά από κάθε μετάληψη, η γιατί απλώς δεν χρησιμοποιούν κουταλάκια μιας χρήσης…Αργά ή γρήγορα θα το κάνουν.
Καλά τώρα, οι τύποι το παίζουν αθεϊστές καθαρά λόγω συρμού ευελπιστώντας να κρατήσουν μια θέση στην πρωτοπορία της κοινοτοπίας. Σε άλλες εποχές και για τους ίδιους ακριβώς λόγους θα ήταν κατώτερα στελέχη της Ιεράς Εξέτασης. Η δική μου απορία σχετικά με τη μεταλαβιά είναι πώς δεν έχουν ακόμα σκεφτεί να την κατηγορήσουν για μύηση των παιδιών στον ..αλκοολισμό. Φαντάζομαι ότι κι αυτό θα το κάνουν στο τέλος οι ορθοπολιτικάντηδες when all else fails.
Αυτό να λέγεται. Παλιά στο χωριό τα καλοκαίρια με τ’ άλλα παιδιά, το “νάμα” το χλαπακιάζαμε.
Δεδομένης πάντως της ασυνήθιστα υψηλής περιεκτικότητας της μαυροδάφνης σε αλκοόλ, δεν αποκλείεται η εμβάπτιση της λαβίδας στο δισκοπότηρο μεταξύ διαδοχικών μεταλήψεων να προσφέρει τελικά επαρκή αποστείρωση. Το σχετικό πείραμα φαίνεται pretty straightforward και απορώ γιατί δεν το έχει σκεφτεί ακόμα κανένας. Ίσως γιατί παρά την πίστη τους στο Θεό ή την Επιστήμη, κανένας τους δεν είναι απόλυτα βέβαιος εκ των προτέρων για το αποτέλεσμα..
Ε ας το κάνουν εν κρυπτώ και άμα βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα…
Αλλά εδώ κάλλιστα μπορεί οι μεν να λένε ότι “αποδείχτηκε” και οι δε ότι “αποδείχτηκε το αντίθετο”. Το περίφημο επιστημονικό consensus περιορίζεται στα απολύτως στοιχειώδη.
Το επιστημονικό consensus είναι γενικά εφικτό στο βαθμό που δεν εμπλέκονται πολιτικά συμφέροντα. Ο λόγος που η χημεία ή τα μαθηματικά για παράδειγμα δεν αποτελούν αντικείμενο σοβαρής επιστημονικής αντιπαράθεσης, δεν οφείλεται σε κάποιο ιδιαίτερο επιστημονικό status, αλλά στο γεγονός ότι προς το παρόν τουλάχιστον δεν έχουν ιδιαίτερες πολιτικές προεκτάσεις. Σε περίπτωση που τέτοιες προεκτάσεις κάποια στιγμή εμφανιστούν, όπως έχει συμβεί παλιότερα με τη φυσική και πιο πρόσφατα με την ιστορία, μη σε παραξενέψει αν εμφανιστούν ανταγωνιστικές αποδείξεις του τύπου 1+1 = 5. Εδώ που τα λέμε δηλαδή, τον τελευταίο καιρό δεν έχουν απλώς εμφανιστεί, αλλά πάνε να υποκαταστήσουν ολοσχερώς την παλιομοδίτικη σχολή του 1+1 =2..
Πριν φτάσω στην τελευταία πρόταση, ετοιμαζομουν να την γράψω εγώ!