Το είδα μόλις με τα ίδια μου τα μάτια : μπαίνοντας στη σελίδα που έχω ανοίξει στο Twitter [για τη “διαφήμιση” των posts του blog] βλέπω στην κορυφή της στήλης “τάσεις για σας” την απροσδιορίστων λοιπών στοιχείων ένδειξη “mRNA”. “Ποιος ξέρει τι συμβαίνει”, σκέφτομαι με το μυαλό μου, αποφασίζοντας με το που θα επέστρεφα στην οθόνη, δυο λεπτά μετά, να το διερευνήσω.
Δυο λεπτά μετά, η “τάση” είχε εξαφανιστεί. Όχι μόνο απ’ την κορυφή. Μεταβαίνοντας στο “show more” [hashtags], φτάνοντας στο ξεδίπλωμα του πανοράματος των “τάσεων”, διαπίστωσα ότι το περίφημο “mRNA” …δεν υπάρχει πουθενά.
Έπιασα το Θεό Αλγόριθμο στα πράσα.
(Visited 106 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Εντωμεταξύ από τεχνικής απόψως το ίντερνετ παρέχει για πρώτη φορά τη δυνατότητα επιστροφής στην άμεση αρχαιοελληνική δημοκρατία. Αυτός θα ήταν και ο καλύτερος τρόπος να έρθει επιτέλους ο ηλεκτρονικός όχλος ενώπιον των ευθυνών του. Εννοείται φυσικά ότι δεν ενδιαφέρεται κανένας, ούτε από πάνω ούτε από κάτω.
Η αίσθησή μου είναι ότι και αυτή αλλά και άλλες δυνατότητες [αληθινής “έκφρασης”, ας πούμε] που υπήρχαν προ social media εξατμίσθηκαν με τη δημιουργία τους.
Την πλάκα την έχουν διάφοροι Πιερακάκηδες που μιλάνε για ίντερνετ – εργαλείο …καταστροφής της γραφειοκρατίας, τη στιγμή που πρόκειται για σουρεαλιστική αναβάθμισή της, συν πλήρη διάνοιξη οριζόντων στο φακέλωμα.
Εννοείται ότι επιτυχία για τους φλούφληδες της ψηφιακής διακυβέρνησης σημαίνει εξαφάνιση όχι της γραφειοκρατίας αλλά εκείνων που την στελεχώνουν. Και η καθιέρωση ως modus operandi των email και της “συνομιλίας” με αυτόματους τηλεφωνητές.
Πράγμα το οποίο, συν τοις άλλοις, εκμηδενίζει τη δυνατότητα διαμαρτυρίας για / αντίδρασης σε ο,τιδήποτε. Το motto είναι “σκάσε και κολύμπα”.
Γενικότερα είναι μύθος η αύξηση της παραγωγικότητας με την καθολική εφαρμογή της κυβερνητικής. Ο μόνος τομέας όπου τα ρομπότ έχουν αυξήσει την παραγωγικότητα είναι η κατασκευή.. ρομπότ, δηλαδή ολοκληρωμένων κυκλωμάτων και υπολογιστών κάθε μορφής, τα οποία είναι όντως αδύνατο να κατασκευαστούν από ανθρώπινο χέρι. Σε όλες τις άλλες εργασίες, “πνευματικές” ή “χειρωνακτικές”, υπάρχει στην πραγματικότητα οπισθοδρόμηση τόσο σε ποιότητα όσο και σε ταχύτητα, ενώ συγχρόνως το τεράστιο πλήθος ανθρώπων που θα μπορούσε να συμβάλει στην εξυπηρέτηση των δικών του αναγκών, ωθείται τώρα μέσω της ανεργίας σε δραστηριότητες που στην πραγματικότητα εξυπηρετούν την κάλυψη των αναγκών του παγκόσμιου δικτύου των μηχανών. Από την άποψη αυτή κυρίως λέω κατά καιρούς ότι το singularity βρίσκεται ήδη εδώ και πως όλα γίνονται για χάρη του είτε το καταλαβαίνουμε είτε όχι.
Δυστυχώς έτσι είναι. Άλλο διασκεδαστικό στοιχείο του “αφηγήματος” είναι εκείνο που μιλούσε [απόηχος μαρξικών εποχών] για εξοικονόμηση απεριόριστου χρόνου για τον άνθρωπο που θα μπορούσε πλέον να ασχολείται …με το Ωραίο και το Υψηλό, αφήνοντας στις μηχανές το dirty job. Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι [όσοι δουλεύουν] δουλεύουν περισσότερο από ποτέ, καθώς …το διαδύκτιο μετατρέπει κάθε χώρο, εσωτερικό και εξωτερικό σε χώρο εργασίας.
..παρατήρηση που μας επαναφέρει στο αρχικό μου σχόλιο: ενώ δηλαδή τόσο η άμεση δημοκρατία, όσο και η φιλοσοφική ραστώνη ως δυνατότητες είναι αυτή τη στιγμή απόλυτα εφικτές από οικονομικοτεχνική άποψη – και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα – ως πραγματικότητες ποτέ δεν ήταν περισσότερο απομακρυσμένες. Ίσως για κάποια όντα στο μέλλον η ζωή να μοιάζει τελικά με το πλατωνικό “συμπόσιο”, η πιθανότητα όμως να μοιάζουν αυτά τα όντα με ανθρώπους ακούγεται όλο και περισσότερο ουτοπική.
Θα πρόκειται για το πλατωνικό συμπόσιο των cyborgs. Στην καλύτερη περίπτωση.