Κάτω : Μήνυμα του, ανεξάρτητου πλέον, υποψηφίου Robert F Kennedy Jr.. Τον οποίο, αν ήμουν Αμερικανός πολίτης, θα ψήφιζα και με τα δυο χέρια, ξεχνώντας ακόμα και την [τεράστια] αδικία που εξακολουθεί να γίνεται στο πρόσωπο του 45ου Προέδρου των ΗΠΑ.

[γκουγκλομετάφραση, ελαφρώς βελτιωμένη]
Στα έβδομα γενέθλιά μου, στις 17 Ιανουαρίου 1961 – τρεις ημέρες πριν ο θείος μου, Τζον Φ. Κένεντι, ορκιστεί ως Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών – ο προκάτοχός του, Πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, εμφανίστηκε στην εθνική τηλεόραση για να εκφωνήσει την αποχαιρετιστήρια ομιλία του, την οποία η ιστορία θεωρεί όλο και περισσότερο ως μία από τις πιο σημαντικές και προφητικές ομιλίες στην αμερικανική ιστορία.
«Στο πλαίσιο της άσκησης διακυβέρνησης, θα πρέπει να προφυλαχθούμε από την αδικαιολόγητη επιρροή, σκόπιμη ή όχι, του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος. Η δυνατότητα καταστροφικής ανόδου αυτής της παράταιρης εξουσίας υπάρχει και θα παραμείνει. Δεν πρέπει να την αφήσουμε να θέσει σε κίνδυνο τις ελευθερίες και τις δημοκρατικές διαδικασίες μας».

Ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ φρόντισε ιδιαίτερα να συμπεριλάβει έναν διευρυμένο ορισμό του όρου του «στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα» που θα περιλάμβανε τους κορυφαίους γραφειοκράτες στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH). Προειδοποίησε δε, ότι μια προϊούσα, ιατρικών προδιαγραφών, τεχνοκρατική προσέγγιση των κυβερνούντων, έθετε τις δικές της, ιδιαίτερες απειλές για τη δημοκρατία και την ελευθερία : ”Σε αυτή την επανάσταση, η [επιστημονική/ιατρική] έρευνα έχει γίνει κεντρική. Γίνεται επίσης πιο επίσημη, περίπλοκη και δαπανηρή. Ένα σταθερά αυξανόμενο τμήμα της διεξάγεται για, από, ή υπό την καθοδήγηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. . . . Εν μέρει λόγω του τεράστιου κόστους που συνεπάγεται, ένα κρατικό συμβόλαιο γίνεται υποκατάστατο της πνευματικής περιέργειας. Η προοπτική της καθυπόταξης των λογίων του έθνους μέσα από την κρατική απασχόληση, τις αναθέσεις των έργων και τη δύναμη του χρήματος είναι πάντα παρούσα, και πρέπει να αντιμετωπιστεί σοβαρά. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση, καθώς η ίδια η δημόσια πολιτική μπορεί να καταλήξει αιχμάλωτη μιας επιστημονικής-τεχνολογικής ελίτ».
Ο Αϊζενχάουερ έκλεισε την ομιλία του με μια νουθεσία. Αυτή ακούγεται ως επίπληξη σε μας, καθώς βγαίνουμε από την εποχή του Covid – στη διάρκειά της καταπατήθηκαν οι αρχές που είχαν, για 240 χρόνια, καταστήσει την Αμερική παγκόσμιο παράδειγμα για τη δημοκρατία, τη συνταγματική κυβέρνηση και την προσωπική ελευθερία: «Είναι καθήκον της πολιτικής ηγεσίας να διαμορφώσει, να εξισορροπήσει και να ενσωματώσει αυτές και άλλες δυνάμεις, νέες και παλιές, μέσα στις αρχές του δημοκρατικού μας συστήματος, προσηλωμένη στους υπέρτατους στόχους της ελεύθερης κοινωνίας μας».

Η συγκάλυψη της Wuhan
Robert F Kennedy, Jr