”Έχει πολύ φόβο αυτή η αρρώστια”, αποφαίνεται η τηλε-ειδικός. “Προκαλεί αγωνία στον άνθρωπο, πράγμα που οδηγεί σε ψυχιατρικά προβλήματα”. Το λέει για να τ’ ακούσουμε εμείς, απευθυνόμενη στα talking heads που ανεβοκατεβαίνουν συμφωνώντας. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η κυρία, που όταν είχε πρωτοεμφανιστεί πρόσφατα, φαινόταν να έχει ίχνη αξιοπρέπειας, βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με τους τηλεοπτικούς hired assassins. Γιατί βεβαίως το να μην ξέρει ότι είναι αυτοί, οι “δημοσιογράφοι” που προκαλούν τον φόβο και τα …ψυχιατρικά προβλήματα, δεν στέκει ούτε ως υπόθεση.
Λίγο πιο πριν, στο ίδιο μέσο, προσκεκλημένη “δημοσιογράφος” έχει στηλιτεύσει τους ασθενείς που …δεν τρέχουν στο νοσοκομείο με τα πρώτα συμπτώματα. Πράγμα το οποίο, λέει, δυσκολεύει τους γιατρούς να βοηθήσουν, με αποτέλεσμα εκατοντάδες να καταλήγουν στις μονάδες εντατικής θεραπείας. Ματαίως προσπαθεί ο ιατρός του πάνελ να βάλει μια τάξη [“δεν χρειάζονται να έρχονται με το παραμικρό στο νοσοκομείο, ιδίως οι νεότεροι. Δεν πρόκειται για φοβερή ασθένεια, μια απλή γρίπη είναι, απλώς υπάρχει θέμα μεταδοτικότητας”]. Θα διακοπεί εν τη ρύμη του λόγου του, γιατί “ο χρόνος πιέζει”.
Αυτό που προκύπτει ως συμπέρασμα: άνθρωποι με όντως πρόβλημα υγείας, καρκίνους, καρδιοπάθειες κλπ. οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες θα έσπευδαν στο νοσοκομείο …κάθονται σπίτι τους, για το φόβο ενός ιού της γρίπης. Ποιοι τρέχουν στα νοσοκομεία; άνθρωποι, που οι “δημοσιογράφοι” μετατρέπουν σε έντρομα zombie crowds, με ειδήσεις – θρίλερ, εικόνες sci-fi αποκάλυψης, αριθμούς νεκρών και διασωληνωμένων. Οι ίδιοι “δημοσιογράφοι”, ακόρεστοι, κατηγορούν όσους δεν σπεύδουν να νοσοκομηθούν με το πρώτο βηχάκι.
Τα ανωτέρω, υπό την εποπτεία μιας κυβέρνησης που κρυμμένη πίσω από “ειδικούς”, παίζει το ρόλο της σε μια παγκόσμια συνωμοσία. Ας μη φοβόμαστε τις λέξεις. Το ότι είναι παγκόσμια είναι φανερό. Το ότι είναι συνωμοσία δεν χρειάζεται “ντοκουμέντα” από ιδιωτικές συνομιλίες του κυρίου Schwab για να αποδειχτεί. Φαίνεται από την αισχρή λογοκρισία που ασκούν οι [επίλεκτοι της ελίτ] tech giants. Λογοκρίνει όποιος φοβάται την αντίθετη άποψη. Και φοβάται την αντίθετη άποψη, όταν υπάρχουν πράγματα που δεν επιθυμεί να βγουν στο φως *
Το pattern είναι ίδιο και απαράλλαχτο, ανεξαρτήτως θέματος [από τον “φονικό ιό” μέχρι το climate change]
1. Δημιουργούμε το πρόβλημα, η την εικόνα του προβλήματος. 2. Παίρνουμε μέτρα που εξ αρχής σκοπεύαμε να πάρουμε, ως δήθεν λύση.
Η κρίση που έρχεται θα μετατρέψει εκείνην του ’08 σε fairy tale. Ο λόγος που ο πρωθυπουργός της χώρας είναι τόσο αδίστακτος, πίσω από τους συμπονετικούς του τόνους, είναι απλός: ξέρει ότι είναι στο απυρόβλητο. Ότι δεν υπάρχει δικαστήριο για να τον δικάσει, ούτε και κοινωνία για να λογοδοτήσει.
Ότι δεν πρόκειται για ταινία, όπου, με κάποιο τρόπο, κάτι γίνεται, και οι καλοί νικούν στο τέλος. Ότι είναι θέμα, έτσι απλά, του ποια πλευρά της ιστορίας έχεις διαλέξει. Και ο κύριος Μητσοτάκης έχει διαλέξει τη “σωστή πλευρά”.

* Παρεμπιπτόντως, την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής [και του πλανήτη] ετοιμάζεται να αναλάβει ο άνθρωπος που, σκανδαλωδέστερα από οποιονδήποτε, έχει ευνοηθεί από αυτή τη λογοκρισία.