To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Μόνο ένας David Bowie θα μπορούσε να στήσει αυτό εδώ με ένα φτηνό αρμονιάκι.Από το κονσέρτο για τη Νέα Υόρκη, 20 Οκτωβρίου του 2001 – μετά την πτώση των δίδυμων πύργων – με συμμετοχή πολλών ηθοποιών και μουσικών. Ο DB έπαιξε/διασκεύασε το τραγούδι του Paul Simon, μαζί με το “Heroes”… Only David Bowie could stage this using a cheap organ.From…
Όχι ακριβώς on top of my list στην εποχή του, αλλά ευχάριστο ως ανάμνηση. Not exactly on top of my list in its time, a pleasant memory nevertheless. Looking out a dirty old window.Down below the cars in the city go rushing by.I sit here alone and I wonder why.Friday night and everyone’s moving.I can feel the heat but it’s…
Πληκτρολογώντας τη λέξη America στην αναζήτηση του blog μπορεί κανείς να βρει τα τραγούδια από προηγούμενο αφιέρωμά μας στην 4th Of July. Tο πρώτο από αυτά του εφετινού μικρού αφιερώματος προέρχεται από το άλμπουμ ‘Home Of The Strange’ που οι εναλλακτικοί Young The Giant κυκλοφόρησαν το 2016. Typing the word America in the blog search one can find the songs…
Έχουμε τους κωλοπουσταράδες, τους μούτσους του Πιερρακάκη, να στέλνουν προειδοποιητικά μηνύματα “να περιορίσουμε τις μετακινήσεις και να ακολουθούμε τις οδηγίες των αρχών” κάθε φορά που οι χασογκόληδες μετεωρολόγοι προβλέπουν …επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα. Έτυχε να έχω ανοιχτό το recorder και το ηχογράφησα. Το στοιχείο του “fun” αντιπροσωπεύεται εδώ από την αγγλική προφορά της βλαχάρας. (Pardon my French, αλλά …δεν υπάρχει αυτό…
Η διάρκεια της εκπομπής του (όχι συμπαθούς μου) Piers Morgan είναι 48:29. Λίγο μεγάλη ίσως για να την παρακολουθήσει κάποιος, ολόκληρη τουλάχιστον όπως εγώ. Αλλά αξίζει τον κόπο. Που δεν είναι καν κόπος, όταν στο πρώτο μέρος της ο PM συζητά με το θηλυκό αντίστοιχο του Tucker Carlson – με τη διαφορά ότι η Megyn Kelly είναι πιο ευφυής, πιο…
Ο μεγάλος Γερμανός συνθέτης Christoph Willibald Gluck (1714-1787) γεννήθηκε αυτό το μήνα πριν από 310 χρόνια στο Erasbach του Άνω Παλατινάτου. Στην Γαλλία, όπου κυρίως διέπρεψε, ανακηρύχθηκε πανηγυρικά σε επαναστάτη / ανανεωτή της όπερας (το ενδιαφέρον της κοσμοπολίτικης χώρας για αλλοδαπής προέλευσης καλλιτέχνες είναι διαχρονικό : ουδείς από τους ανανεωτές της γαλλικής όπερας, Lully, Gluck, Cherubini, υπήρξε Γάλλος). Η επανάσταση…
Το σπάνιο ταλέντο, και η γνωστή μέριμνα της βρετανικής πολιτείας για την “αξιοποίηση” των προικισμένων τέκνων της, έφεραν από τα τέλη των ‘00s τον Benjamin Grosvenor (γεν. 1992) στην πρώτη γραμμή των σολίστ του πιάνου. Έχει διακριθεί στο στάνταρ ρεπερτόριο (Σοπέν, Λιστ κτλ), εδώ τον ακούμε σε μια σειρά από μικρής διάρκειας βαλς, Valses Poeticos, του Ισπανού συνθέτη Enrique Granados…
Η Ντόρα Μπακογιάννη στη συγκέντρωση των Κοττάκη, Σαμαρά, Καραμανλή, ακούγοντας τον πρώτο & τσεκάροντας ποιοι χειροκροτάνε. Ενδιαφέρουσα, κινηματογραφικής κλάσης φυσιογνωμία – το σωστό να λέγεται.Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
Η ιστορία δείχνει απλή : τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, όπως και των πρόσφατων γαλλικών, ανοίγουν για τους Σαμαρά, Καραμανλή παράθυρο επανόδου στην κεντρική σκηνή, με το έδαφος καλλιεργημένο από μικρά “πατριωτικά κόμματα”. Όπως το του Βελόπουλου, τον λόγο του οποίου σε μεγάλο βαθμό αναπαράγουν. Ελπίζει κανείς το οικουμενικό κλίμα αμφισβήτησης για το οποίο μιλούσαμε προ ημερών, να επεκταθεί στους κόλπους…
Έχω ξοδέψει αρκετό χρόνο και χρήμα για την υπόθεση ‘Κατάκτηση της Δύσης’ * ώστε να ξέρω ότι ο άνθρωπος έχει δίκιο. Δυστυχώς. Και ας λένε ότι θέλουν περί ακροδεξιάς οι (σε εισαγωγικά ή χωρίς) ανθρωπιστές και οι απληροφόρητοι. Σημειωτέον ότι συνεργάτης των radical Ιslamists υπήρξε, στα ’30s και τα ’40s το original ναζιστικό κόμμα.Το ότι αυτό στο οποίο αναφέρεται ο…
Ο δημοσιογράφος είναι ο Anderson Cooper, από τα brand names του CNN, προπύργιου της Δημοκρατικής προπαγάνδας.“Αυτό” με το οποίο συζητά είναι το δεύτερο ισχυρότερο πρόσωπο, και η ισχυρότερη γυναίκα στον πλανήτη.
Καλώς ή κακώς (ανάλογα με την οπτική γωνία του καθένα) η άνοδος της “ακροδεξιάς” για μια χώρα όπως η Γαλλία αποτελεί νομοτέλεια : ο “προεδρός της” – αιώνιος λακές των Ρότσιλντ – εμφανίζεται πρόθυμος μπροστάρης σε ένα ευρωπαϊκό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, ενώ η (…“όχι ακρο-“) αριστερά κατεβαίνει με συνθήματα παρμένα απ’ τους Αμερικανούς ομόλογούς της, open borders, defund the…