Αντιγράφω από ειδησεογραφικό site:
Στο επεισόδιο της σειράς “Μικρό Μου Πόνυ”. με τίτλο «The Last Crusade» εμφανίζονται οι Aunt Holiday και Auntie Lofty, ένα λεσβιακό ζευγάρι που θα φροντίζει τον χαρακτήρα Scootaloo.
«Πιστεύω είναι φανταστικό που μπορούμε να δείξουμε ότι αυτό που πραγματικά ορίζει μια οικογένεια είναι η αγάπη – αυτό για μένα είναι ο πυρήνας από το “Μικρό μου Πόνυ”», σχολίασε η συνδημιουργός της σειράς, Nicole Dubuc.
«Η Νικόλ και εγώ σκεφτήκαμε πως αυτή ήταν μια καταπληκτική ευκαιρία να εισάγουμε ένα ΛΟΑΤΚΙ ζευγάρι στη σειρά… Ηταν κάτι που όλοι θέλαμε να κάνουμε, να φέρουμε αυτό το ζευγάρι στην τελευταία σεζόν και να τους κάνουμε “επισήμως” μέρος του κόσμου του “Μικρού μου πόνυ”».
Πηγή: iefimerida.gr – https://www.iefimerida.gr/zoi/mikro-moy-pony-proti-fora-lesbiakoi-haraktires
Τώρα …εγώ δεν πιστεύω ότι έπρεπε να το κάνουν, ούτε ότι δεν έπρεπε. Δεν αισθάνομαι ικανός να υποστηρίξω αποφάσεις που θα επηρεάσουν τη μοίρα του Ανθρώπου ως Είδους, ούτε ξέρω εάν υπάρχουν κάποιοι ικανοί για κάτι τέτοιο. Ξέρω όμως ότι οφείλω σεβασμό στα γεγονότα, και στη λογική ως μόνο αξιόπιστο τρόπο συνδυασμού τους. Έχουμε λοιπόν και λέμε:
Η “αγάπη”, που προτάσσεται από τους δημιουργούς της παιδικής σειράς ως …ικανή και αναγκαία υπαρκτική συνθήκη οικογένειας, είναι μια λέξη πολλαπλών χρήσεων. Απαντάται σε χιλιάδες καταστάσεις: αγαπώ τη γυναίκα μου, αγαπώ τον φίλο μου, τον Ιησού ή τον Προφήτη, την πατρίδα, την ομάδα, το σκύλο μου, ένα βιβλίο, μια πόλη, ένα τοπίο, ένα δέντρο, ένα μουσικό κομμάτι …
Η οικογένεια, κυριολεκτικά μιλώντας, είναι ένα σύνολο ανθρώπων που συνδέονται με συγγενικό δεσμό. Η λέξη χρησιμοποιείται ανέκαθεν και μεταφορικά [“με τα παιδιά εδώ έχουμε γίνει μια οικογένεια”] Το “καινοφανές” είναι ότι η ποιητική αδεία χρήση της λέξης τείνει να εκτοπίσει την κυριολεκτική. Κι αυτή είναι μια από τις άπειρες εκφάνσεις ενός κόνσεπτ που εμφανίζεται παντού, άσχετα αν το αντιλαμβανόμαστε, και θα μπορούσε να συμπυκνωθεί σε μια φράση: “η αφήγηση καταβροχθίζει τη ζωή”.
Πιο συγκεκριμένα, ως προς το θέμα που θέτουν οι δημιουργοί του “Μικρού Μου Πόνυ”, και το οποίο [παραμερίζοντας τα περί αγάπης που “ορίζει” μια οικογένεια] είναι, αν κατάλαβα, η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια: η σχέση γονέα-παιδιού έχει δυο σκέλη. Οι αποφάσεις που αφορούν το …δεύτερο σκέλος λαμβάνονται ερήμην του. Είναι επιστημονικά εξακριβωμένο ότι η ανατροφή από ομοφυλόφιλο ζευγάρι ενός παιδιού που προέκυψε από την ένωση άνδρα και γυναίκας, δεν εγκυμονεί κινδύνους; Είναι παράλογη η σκέψη ότι η παρουσία μητέρας και πατέρα είναι αναγκαία για την ανατροφή, όσο και για την σύλληψή του;