Μέσω Λαμίας – δεν παρακολουθώ τη (διαδικτυακή) δραστηριότητα της κυρίας Ακρίτα – έπεσα πάνω σ’ αυτό εδώ, συνοδευόμενο από τα συγκινητικά και εμπνευσμένα σχόλια της.
Το ότι δεν πρόκειται περί αγάλματος αλλά περί συμπλέγματος, αποτελεί ασήμαντη λεπτομέρεια, για κάποιαν που ανήκει στη χορεία των αρίστων.
Το πρόβλημα όμως είναι το εξής : το γλυπτό δεν είναι μόνο αποκρουστικά άσχημο και αναπαραγωγικό σεξιστικών στερεοτύπων. Είναι και …fake. Προϊόν AI …”Να’χουμε να λέμε”. Λεπτομέρεια όχι και τόσο ασήμαντη, ακόμα κι αν είσαι η Έλενα Ακρίτα.
Και για να κάνω κι εγώ τη “σεξιστική” μου παρατήρηση : το αντιπροσωπευτικό σχόλιο, από κάτω, δείχνει ότι η απαλλαγή της γυναίκας απ’ τη βάσανο της οικοκυρικής, δε συνεπάγεται και απαλλαγή απ’ τη βάσανο της γκρίνιας…
(Visited 70 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ενώ να δουλεύεις για τον α’ ή β’ μαλάκα είναι OK.
Κάπως έτσι. Γιατί κεντρική ιδέα εξ αρχής (19ος αι.) ήταν μεγαλύτερο …εργατοϋπαλληλικό δυναμικό αφενός, λιγότερες γυναίκες που να ενδιαφέρονται για παδιά και οικογένεια αφετέρου.
Αλλά και η σεξουαλική επανάσταση, η χαλάρωση των ηθών και τα ρέστα το ίδιο κόνσεπτ υπηρετούν, με καθοριστικό ρόλο σε όλα αυτά του “χαπιού” (απ’ τα early ’60s) – και τα συνακόλουθα …side effects για την υγεία των “απελευθερωμένων”.
Η πλάκα είναι ότι η γυναίκα είναι όντως το μεγάλο θύμα. Απλώς λίγες σχετικά φαντάζονται ποιων ακριβώς θύματα είναι.
Πλάκα έχει να βλέπεις τις δικαιολογίες που σκαρφίστηκε ο καπιταλισμός για να πολλαπλασιάσει τους εργαζόμενους και τους καταναλωτές. Με την ίδια λογική όμως και η “επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες” που ευαγγελίζεται τώρα υπό το μανδύα του “πατριωτισμού” ο ίδιος ακριβώς καπιταλισμός, δεν μπορεί να είναι αθώα. Πόσο μάλλον όταν συμπίπτει με την εξάπλωση της ΤΝ που θα στείλει τους “περιττούς” εργαζόμενους πίσω στα σπίτια τους.
Δηλ. …όλους!
Αυτή είναι η μεγαλύτερη πλάκα απ’ όλες : ούτε οι ίδιοι οι προγραμματιστές δε τη γλιτώνουν. Πάντα μ’ ένα πικρό χμόγελο βλέπω κάτι παιδάκια, φοιτητές, μαθητές Λυκείου etc που …πρωτεύουν και βραβεύονται σε διεθνείς διαγωνισμούς AI. Τα ατομάκια επιστρατεύουν το νεανικό ενθουσιασμό τους, για την κατασκευή εκείνων που θα τους αντικαταστήσουν!
Για τις γυναίκες (και για πολλούς άντρες of course) ανοίγεται από την ελίτ λαμπρό εργασιακό μέλλον στο αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου. Για το οποίο οι πρώτες τουλάχιστον προετοιμάζονται πυρετωδώς.
Το περί “αρχαιοτέρου επαγγέλματος” είναι μια ιδιαίτερα οξυδερκής παρατήρηση!
Nothing special really. Απλή εφαρμογή των αρχών του χυδαίου υλισμού!
Πάντως δεν ευαγγελίζεται όλος ο καπιταλιστκός κόσμος αυτές τις αρχές – οι οποίες άλλωστε νομοτελειακά στρέφονται εναντίον της φύσης του. Οι του WEF πχ. επιμένουν διεθνιστικά. Και στην Αμερική αν δεις έχουν επιστρατευτεί ξανά διάφορα κνώδαλα του Χόλιγουντ στον αντι-Τραμπ αγώνα. Έβλεπα χτες την – εφιαλτική από κάθε άποψη ανέκαθεν – Αντζελίνα Τζολί να μιλάει με θλίψη για τη χώρα της, την οποία δεν αναγνωρίζει πλέον.
Η δύναμη της αδράνειας. Και τα προηγούμενα πρότυπα εξάλλου δεν επιβλήθηκαν από τη μία μέρα στην άλλη.
Υπάρχει περίπτωση – αυτό φοβάμαι εγώ τουλάχιστον – η “δύναμη της αδράνειας” να αφορά στον Τραμπ, τους MAGA και τα συναφή. Και το μέλλον να έχει ήδη σχεδιαστεί, με κάποια παγκόσμια σύγκρουση (όχι αναγκαστικά πυρηνική αλλά πρωτοφανή σε απώλειες) να προορίζεται να αποτελέσει το …ultimate παράδειγμα / επιχείρημα εναντίον του πατριωτισμού για τα δεινά που επισσωρεύει.
Στο μυαλό των παγκοσμιοποιητών : “πατρωτισμό δε θέλατε; φάτε αυτό εδώ στα κεφάλια και τα ξαναλέμε!“
Πολύ πιθανό σε συνδυασμό ή μη με το προηγούμενο. Βασικά ψιλοσίγουρο. Εν τοιαύτη περιπτώσει ο πατριωτισμός θα τεθεί (και) στην υπηρεσία του long awaited πληθυσμιακού ξαφρίσματος.