Ένα all-time low σεμινάριο αντιδημοσιογραφίας.
Τα άτομα αναβαθμίζουν το (ήδη αφύσικο) επίπεδο αφερεγγυότητας του επαγγέλματος, εισάγοντας σε αχαρτογράφητα νερά το επικοινωνιακό φαινόμενο. Απορεί κανείς που μπορεί να φτάσει όλο αυτό, και τι χρειάζεται για τη δημιουργία μιας κρίσιμης μάζας ανθρώπων που θα το αντιμετωπίσουν.
Μια πρώτη κίνηση είναι να θυμόμαστε. Φυσιογνωμίες και ονόματα. Όχι για να “εκδικηθούμε” (σιγά τις οντότητες, που θα μας εμφυσήσουν οποιοδήποτε συναίσθημα). Αλλά γιατί δεν αποκλείεται, σε ένα-δυο χρόνια, οι ίδιοι άνθρωποι να εξακολουθούν να πληρώνονται ως “δημοσιογράφοι”, λέγοντας ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που λένε τώρα.
(Visited 120 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Δεν ξέρω πώς μου ήρθε άγρια χαράματα να ελέγξω τις βαθυστόχαστες αναλύσεις του:
https://www.youtube.com/watch?v=XjQ67hDzGe8&t=199s
Σε κάποια φάση μου θύμισε το Βέλτσο.. προς το χειρότερο.
Είμαι off, τουλάχιστον μέχρι αργά το απόγευμα. Θα το τσεκάρω εννοείται.
Take it easy – δε χάνεις και τίποτα.
Μωρέ σίδερα τρώω μ’ αυτά που γίνονται (μόλις διάβαζα για τους … αντιρατσιστές που βγήκαν στους δρόμους στη Βρετανία) αλλά τι να κάνω : ρωτώντας τον αρμόδιο πόσες κούτες είναι η οικοσκευή μιας συνηθισμένης μετακόμισης, έλαβα την απάντηση “60-70”. Οι κούτες με τα βιβλία μου μόνο είναι 120. Σύνολο 330, και ευτυχώς που το 90% της δισκοθήκης είναι ψηφιοποιημένο. Εννοείται ότι ψηφιοποίηση βιβλιοθήκης με τις υπάρχουσες τιμές είναι ανέκδοτο. Αλλά το real thing αφορά στο ξεστήσιμο-μεταφορά-επαναστήσιμο του home studio + ων ουκ έστιν αριθμός οργάνων (από τσέλο μέχρι μπαγλαμαδάκι και δεν μιλάμε για κίμπορντς). Όταν λέμε τα έχουμε δει όλα …τα έχουμε δει όλα. Κερασάκι με γεύση Φώσκολου (στο πλαίσιο πάντα της “ευεργετικής συνωμοσίας του σύμπαντος”: ) το πιάνο έκανε βουτιά από χαλασμένο αναβατόριο και έχει υποστεί ένας Θεός ξέρει τι ζημιές (δεν αντέχουμε να το τσεκάρουμε, αναμένεται ο εκτιμητής που θα ορίσει και την αποζημίωση). Το θετικό της υποθέσεως : τόση γυμναστική είχα να κάνω απ’ τα late ’90s!
Τώρα πλέον περάσαμε στη λιγότερο κοπιώδη αλλά χρονοβόρα διαδικασία της τακτοποίησης. Ένα από τα πράγματα που θα στήσουμε σύντομα είναι γραφεία – κομπιούτερ ώστε να “ξαναεπανέλθω”.
I know what you mean. Κι εγώ είχα κάνει καλή γυμναστική στην τελευταία μας μετακόμιση όντας φρέσκος ακόμη από εγχείρηση σπονδυλικής. Η τακτοποίηση πήρε μήνες, αλλά ήταν λιγότερο τραυματική. Καλορίζικο!!
Thank you!