«Αυτό που έχει αρχίσει να προβάλλεται όλο και πιο συχνά από τα media είναι ότι, ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ εξ Αφρικής είναι έτοιμοι ν’ αρχίσουν να μετακινούνται προς τα δω ως …κλιματικοί πρόσφυγες. Για να παίρνουμε μια ιδέα του πώς συνδέονται όλα…» ανέφερα στο post ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ – 5 Νοεμβρίου 2019

Η επιβεβαίωση των χειρότερών μας φόβων, έρχεται από αρμόδια χείλη: [αναπαράγω από Huffpost Greece]

Οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν τις χώρες τους για να γλιτώσουν από τον άμεσο κίνδυνο της κλιματικής κρίσης δεν μπορούν να αναγκάζονται να επιστρέφουν στην πατρίδα τους, δήλωσε ο ΟΗΕ σε μια απόφαση-ορόσημο, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε νομικές διεκδικήσεις μυριάδων ξεριζωμένων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Η επιστροφή των αιτούντων άσυλο πίσω στο σπίτι τους, όταν η ζωή τους απειλείται από την κλιματική κρίση, «μπορεί να εκθέσει τα άτομα αυτά σε παραβίαση των δικαιωμάτων τους» – συγκεκριμένα, το δικαίωμά τους στη ζωή, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.
«Δεδομένου ότι ο κίνδυνος μιας ολόκληρης χώρας να βυθιστεί κάτω από το νερό είναι ένας τέτοιος ακραίος κίνδυνος, οι συνθήκες ζωής σε μια τέτοια χώρα μπορεί να γίνουν ασυμβίβαστες με το δικαίωμα στη ζωή με αξιοπρέπεια», τονίζει στην απόφασή του.
Οπως εκτιμά η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, οι χώρες όταν εξετάζουν αιτήματα για χορήγηση ασύλου θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους κινδύνους που συνδέονται με την κλιματική κρίση, υπογραμμίζοντας ότι σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να κάνει δεκτές τις προσφυγές των αιτούντων.
Σύμφωνα με την Επιτροπή, οι χώρες θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους, προτού να αποφασίσουν αν θα απελάσουν κάποιον άνθρωπο, τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσει στην πατρίδα του λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Ο Ισραηλινός καθηγητής Γιουβάλ Σάνι, ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής, υπογράμμισε ότι με αυτόν τον τρόπο ανοίγει ο δρόμος ώστε στο μέλλον οι άνθρωποι να μπορούν να καταγγείλουν ότι παραβιάζεται το δικαίωμά τους στη ζωή, βασιζόμενοι στην κλιματική αλλαγή. Η ΜΚΟ Διεθνής Αμνηστία χαιρέτισε μια απόφαση που δημιουργεί «προηγούμενο» σε παγκόσμια κλίμακα.
Να σημειωθεί πάντως ότι στο διεθνές δίκαιο δεν υπάρχει προς το παρόν η έννοια του «κλιματικού πρόσφυγα».
Σύμφωνα με έκθεση του Ιδρύματος Περιβαλλοντικής Δικαιοσύνης (Environmental Justice Foundation) δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να εκτοπιστούν λόγω της κλιματικής αλλαγής μέσα στην επόμενη δεκαετία, ενώ το 2018 η Παγκόσμια Τράπεζα ανέφερε ότι η αλλαγή του κλίματος θα αναγκάσει περισσότερα από 143 εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στη Νότια Ασία, στην υποσαχάρια Αφρική και στη Λατινική Αμερική.
(με πληροφορίες από BBC, CNN, ΑΠΕ)

Ο ρόλος της Γκρέτα Τούνμπεργκ αποκαλύπτεται πιο σύνθετος από ότι είχαμε νομίσει… Όσο για εκείνους που ακόμα αμφιβάλλουν για την ύπαρξη σχεδίου, εκπονημένου από συγκεκριμένους εγκεφάλους, μετατροπής της Γης σε Πλανήτη – Μπαντουστάν, πρέπει να το σκεφτούν ξανά… Γιατί όταν η ίδια πρακτική, εν προκειμένω η μετανάστευση, προβάλλεται ως πανάκεια δια πάσαν νόσον [φτώχεια/καταπίεση λαών του “αναπτυσσόμενου” κόσμου, υπογεννητικότητα/γήρανση της ευρωπαϊκής ηπείρου, μειωμένη ανάπτυξη έχουσα ανάγκη φτηνού εργατικού δυναμικού, …κλιματική αλλαγή κλπ.] τότε η εναλλακτική στο “συνωμοσιολογικό” σενάριο είναι μια και μόνο:
Τύχη ανέλπιστη, εν είδει θείας πρόνοιας, στο πλαίσιο της οποίας οι μετανάστες/πρόσφυγες εγκαταλείπουν “από ανάγκη” τις πατρίδες τους κι έρχονται προς τα δω, τη στιγμή ακριβώς που εμείς “τους χρειαζόμαστε”…