Ενώ ο Β. Ζελένσκι παραδίδει μαθήματα οικολογικής συνείδησης στα UN, στο μέτωπο τα πράγματα ακολουθούν προδιαγεγραμμένη πορεία : ο πόλεμος δεν διεξάγεται, από πλευράς Ουκρανών, με το όραμα μιας τελικής νίκης. Διεξάγεται με σκοπό τη διαιώνισή του – 1984 style.
Άλλωστε, δεν πρόκειται παρά για πόλεμο “δι’ αντιπροσώπου” των ΗΠΑ με …στρατηγικό στόχο την αποδυνάμωση της Ρωσίας με τις ελάχιστες δυνατές, δικές τους απώλειες. Σύμφωνα με την all time classic δήλωση προ μηνών του Lindsay Graham, Ρεπουμπλικανού γερουσιαστή και Trump supporter: “αυτή είναι η καλύτερη επένδυση που έχουμε κάνει ποτέ. Ξοδεύουμε μόλις το 5% του προϋπολογισμού μας για την ασφάλεια, και …σκοτώνουμε Ρώσους, χωρίς καν στρατιώτες μας στο πεδίο της μάχης”.
Ο βετεράνος δημοσιογράφος Seymour Hersh, επικαλούμενος τις πηγές του στην Ουάσινγκτον, μιλά για Αμερικανούς αξιωματούχους που παραδέχονται ότι ο πόλεμος έχει τελειώσει, καθώς ο ουκρανικός στρατός δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, ο …Economist κυκλοφορεί τη δική του ανάλυση / βερσιόν της ιστορίας, με τον εύγλωττο τίτλο “Time For A Rethink” και τον επίσης εύγλωττο υπότιτλο “Helping Ukraine with a long war” …
Σε πλήρη ευθυγράμμιση μ’ αυτό το τελευταίο, το πρόσφατο “viral” βίντεο του Bill Kristoll στο YouTube :

Μπορεί κανείς να επισημάνει πολλά εδώ. Πάνω από όλα όμως το σουρεαλιστικό ψέμα περί καταστροφής του …50% του ρωσικού στρατού [αληθινός αριθμός απωλειών, γύρω στις 50.000], μαζί φυσικά με την αποσιώπηση των εκατοντάδων χιλιάδων [στρατιωτικών μόνο] απωλειών για την ταλαίπωρη χώρα που “κυβερνάει” με συμβόλαιο θανάτου ο “πρόεδρος Ζελένσκι”.
Ο Ρεπουμπλικάνος, ξανά, γερουσιαστής Josh Hawley μετά από συνάντηση με αυτόν τον τελευταίο, μεταφέρει την “προεδρική” εκτίμηση περί συγκρούσεως οδηγημένης σε πλήρη στασιμότητα. Ο JH προσθέτει με αρκετή δόση δυσαρέσκειας ότι η αμερικανική κυβέρνηση ετοιμάζεται να διοχετεύσει άλλα …100 δισ. δολάρια στον αγώνα της Ουκρανίας μέσα στον επόμενο χρόνο, με προοπτική τη …διατήρηση αυτής της στασιμότητας. “Πράγμα που με κάνει να αναρωτιέμαι”, συμπληρώνει, “ποιος τελικά είναι ο σκοπός εδώ”;
Σύμφωνα με τον Scott Ritter, έναν από τους εμπιστεύσιμους κατά την άποψή μου αναλυτές της υποθέσεως [έχουμε παρουσιάσει επανειλημμένα απόψεις του], ο πόλεμος έχει όντως λήξει, αλλά μόνο με την έννοια της βεβαιότητας για τον τελικό νικητή, δηλ. τους Ρώσους. Κι αυτοί οι τελευταίοι, λέει ο SR, δεν θα αρκεστούν στη διατήρηση μιας απλής στασιμότητας. Αργά ή γρήγορα, στην κατάλληλη στιγμή, και στο πλαίσιο πάντα της ειδικής επιχείρησης που αποτελεί η εισβολή [ο SR είναι απ’ τους ελάχιστους που υπενθυμίζουν σταθερά τον βασικό αυτό παράγοντα] θα επέλθει η πλήρης διάλυση του εχθρικού στρατεύματος και, πιθανά, της ίδιας της Ουκρανίας ως κρατικής οντότητας.

ΥΓ. Η εικόνα του Καναδικού κοινοβουλίου [Trudeau συμπεριλαμβανομένου] να χειροκροτεί όρθιο το ουκρανικό απολειφάδι των Waffen SS – “ήρωα του πολέμου εναντίον των Ρώσων”, ανοίγει νέους ορίζοντες …συνειδητοποίησης του τί ακριβώς συμβαίνει στον κόσμο : προσωπική μου, συνωμοσιολογική εντύπωση είναι ότι δεν επρόκειτο περί λάθους. Κι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια υποχθόνια διαδικασία αντιστροφής ιστορικών δεδομένων / εκδίκησης του ναζιστικού συστήματος που μεταλαμπαδεύτηκε αυτούσιο στις ΗΠΑ [operation paperclip, ’45-’59] εναντίον των αληθινών νικητών του Β΄ΠΠ.