Το πιο ενδιαφέρον φυσικά όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η, σιωπηρή ή όχι τόσο, επιδοκιμασία της λογοκρισίας, ακόμα και [ή μάλλον …ιδίως] των αριστερών μέσων. Καμαρώνουμε κάτω, “δημοσιογραφική κάλυψη” του θέματος εκ μέρους της Αυγής…
Περί Twitter και “ιππότη του free speech” Elon τα είχαμε πει εξ αρχής, όταν όλοι οι άλλοι πανηγύριζαν. Να τα ξαναλέμε;
(Visited 95 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Μεταξύ μας τώρα το να κατηγορήσεις μια γυναίκα ως ανίκανη γενικότερα επειδή για οποιοδήποτε λόγο δεν έχει κάνει παιδιά, είναι η μεγαλύτερη δυνατή προσβολή απέναντι σε μια γυναίκα, ειδικά στην περίπτωση που βρίσκεται πλέον σε ηλικία που δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Έτσι και απηύθυνε μπροστά μου οποιοσδήποτε τέτοιο λόγο απέναντι στη δική μου γυναίκα, θα του έσπαγα τα μούτρα πέραν πάσας αναγνωρίσεως, ασχέτως πολιτικών συμπαθειών κλπ, πόσο μάλλον αν ο τύπος ήταν εγνωσμένος μαλάκας.
Το καταλαβαίνω αυτό που λες και το συμμερίζομαι 100% – ούτε εμείς έχουμε παιδιά, κατ’ επιλογήν μας, καθότι είχαμε αντιληφεί προ 20ετίας ότι ο κόσμος έβαινε προς το μη περαιτέρω, όπου “αισίως” φτάνει σήμερα.
Αλλά η λογοκρισία είναι λογοκρισία ακόμα και όταν ασκείται στον χειρότερο μαλάκα. Άσε που, ως δικηγόρος του Διαβόλου [the trouble with dual signs], θα μπορούσα να απαντήσω …εκ μέρους του Τζήμερου ότι : δεν επρόκειτο για φράση απευθυνόμενη ως προσβολή [“κοτάξτε εκεί μια άτκενη και άγαμη”] αλλά για επισήμανση του ότι μια γυναίκα που δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται η ίδια για το θεσμό της οικογένειας, δεν είναι η ιδανική επιλογή για ενα Υπουργείο που έχει αντικείμενό του αυτήν.
Κάτι αντίστοιχο δηλ. με το κλισέ περί “άεργων πολιτικών που δεν θα τους εμπιστευόσουν ούτε ένα περίπτερο” ή/και με την αναφορά στην υγεία κάποιου [πχ. Biden], όχι για να τον μειώσεις, αλλά για να επισημάνεις ότι είναι unfit για το προεδρικό αξίωμα.
Δεν ξέρω τώρα αν η χονδρανθρωπιά που προκύπτει από άλλες “τοποθετήσεις” του εν λόγω [ιδίως η υπερκατάπτυστη περί εμβολίων] συνάδει με την παραπάνω προσέγγιση, αλλά …back to basics : η λογοκρισία είναι λογοκρισία κλπ.
Πραγματικά δεν υπάρχει λόγος να το συζητάμε. Δεν είναι ούτε κατά διάνοια το ίδιο πχ με τον κουτσό ποδοσφαιριστή. Άσε που ο τύπος είχε αρχίσει να λέει αυτές τις μαλακίες με το που παντρεύτηκε μια κατά πολύ μικρότερή του – όντας μέχρι τότε πολέμιος του “τυπικού θεσμού της οικογένειας” – με αποκλειστικό σκοπό (κατά δική του δήλωση) να του κάνει νόμιμα παιδιά. Πίστεψέ με, δεν υπάρχει τίποτα το πολιτικό στα λόγια και στις πράξεις τού συγκεκριμένου ατόμου. Στα είχα πει και την προηγούμενη φορά σχετικά με το ενδιαφέρον του για τους γάμους ομοφυλοφίλων. Εδώ μιλάμε κυριολεκτικά για κινούμενο κόμπλεξ. Όσο για τη λογοκρισία του τουίτερ, στατιστικά και μόνο θα ερχόταν η στιγμή που στις χίλιες αδικαιολόγητες περιπτώσεις θα εμφανιζόταν και μια δικαιολογημένη. Με τον εαυτό μου απορώ περισσότερο που κάθομαι και ασχολούμαι με αυτό το σκουπίδι.
Όσον αφορά την ελευθερία του λόγου πάντως, μην κρίνεις από τον εαυτό σου. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων το χρησιμοποιούν ως επιχείρημα, δυσφορεί απλώς για τη λογοκρισία των δικών της απόψεων και όχι των αντιπάλων, τις οποίες λογόκρινε και με το παραπάνω στο πρόσφατο παρελθόν. Προς τιμήν του ο Τραμπ δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία και γιαυτό κυρίως το λόγο έχασε κατά τη γνώμη μου τις τελευταίες εκλογές.
Ως προς το περί ελευθερίας του λόγου είμαι “αναγκασμένος” να συμφωνήσω. Κάποια στιγμή στα early ’90s είχε έρθει στον ΗΧΟ, με fax [!], ένα είδος λίβελου εναντίον μου. Κάποια σημεία του ήταν δυσδιάκριτα. Είχα ενημερώσει λοιπόν τον αποστολέα γι’ αυτό ζητώντας του να το ξαναστείλει ευκρινέστερο. Δεν θα ξεχάσω την [φανερά] συγκινημένη έκπληξη του ανθρώπου. Ο λόγος βέβαια που δεν θα την ξεχάσω ήταν η …δική μου έκπληξη για το ότι κάποιος εξεπλάγη από το [κατ’ εμέ] αυτονόητο. Τι να πεις…
Παρεμπιπτόντως βάλε αν μπορείς ένα σχετικό τραγουδάκι μια άγαμης και άτεκνης αντιπροσώπου του κυρίαρχου αυτού του μήνα ζωδίου:
https://youtube.com/watch?v=WInfNGFlsf8&feature=share8
Sure!
Θυμήθηκα τώρα κάτι σχόλια ορισμένων για το κατά πόσον δικαιούται ο Stevie Wonder να γράφει κομμάτια με τίτλους Golden Lady κλπ όντας τυφλός. Κατά τη γνώμη μου η πλειοψηφία των κοινόχρηστων εννοιών βασίζεται σε ιδέες που βρίσκονται ήδη μέσα μας, αλλιώς δεν θα καταλαβαίναμε τίποτα. Με άλλα λόγια στο universal grammar του Τσόμσκι θα προσέθετα πλατωνικώ τω τρόπω και το univeresal vocabulary που μπορεί να καταλάβει ακόμα κι ένας τυφλός ή κουφός, κάτι που de facto αναμφισβήτητα ισχύει. Παρομοίως και το μητρικό ένστικτο στις περισσότερες γυναίκες υπάρχει εκ των προτέρων, ασχέτως αν έχουν ή όχι παιδιά. Προσωπικά μάλιστα έχω τις καλύτερες εμπειρίες από κάποιες γεροντοκόρες που με είχαν φιλοξενήσει μικρό, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των κανονικών μανάδων που βασικά ενδιαφέρονται μόνο για τα δικά τους παιδιά.
Ούτε συζήτηση επ’ αυτών. Ο Τζήμερος είναι, επαναλαμβάνω την άποψή μου, απλώς βλαξ [αντίθετα απ’ ότι πιστεύει ο ίδιος για τον εαυτό του, το αυτό και για τον έτερο αυτοθαυμαζόμενο ως πανέξυπνο, Φαήλο Κρανιδιώτη]. Αλλά να πάρω το μέρος του λογοκριτή δεν το κάνω με τίποτα. Ακόμα θυμάμαι την οδυνηρή έκπληξη που μου είχε προκαλέσει η πληροφορία περί ρόλου του Σεφέρη [!] ως λογοκριτή του ξένου Τύπου & προπαγανδιστή σ’ αυτόν του Ιωάννη Μεταξά, ας πούμε. Παρόλο που υπήρχε “πατριωτικός” σκοπός πίσω απ’ αυτή τη δραστηριότητα, και παρόλο που τον Μεταξά δεν τον έχω ακριβώς του πεταμάτου, όπως τον έχει η “επίσημη” ιστορία.
To ξέρεις ότι συμφωνώ απόλυτα ως προς το δικαίωμα της ελευθερίας (ή και ασυδοσίας) του λόγου, απλώς το χρησιμοποίησα ως αφορμή για να το.. εξασκήσω κι ο ίδιος. Για μένα το εν λόγω δικαίωμα – που πάει πλέον για κατάργηση – έχει νόημα μόνον στο βαθμό που αφορά την “αντίθετη άποψη”, αλλιώς καταντάει κοροϊδία. Συχνά μάλιστα, όπως εξάλλου κι εσύ, ανασυνθέτω την αντίθετη άποψη από μόνος μου, όταν ο αντίπαλος είναι ανάξιος να την εκφράσει δεόντως. Για τον Σεφέρη δε θυμάμαι αν αποδεδειγμένα έκανε το λογοκριτή, θυμάμαι μόνον ότι εργαζόταν για ένα διάστημα στο υφυπουργείο τύπου or something, οπότε είναι λογικό να υποθέσουμε ότι ασκούσε ή ενέκρινε το θεάρεστο έργο τού κόψε-ράψε. Όχι δηλαδή πως η δουλειά του διπλωμάτη έχει μεγαλύτερο ηθικό έρεισμα.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή του θέματος αφορά στο ότι το επεισόδιο με τον Τζήμερο [με το οποίο δεν είχα ασχοληθεί αρχικά] είχε συμβεί προ αρκετών ημερών.
“Για κάποιο λόγο” …βρέθηκε να ξανατρεντάρει χτες, λίγο πριν το μπλοκάρισμα του λογαριασμού από “το Twitter”. Μιλάμε για …αλγοριθμομαγειρική εν πλήρει εξελίξει εδωπέρα.