“Το Twitter” αποτελεί μηχανισμό μετατροπής του κοινού σε ανεπίδεκτο κριτικής σκέψης, παθητικό δέκτη τετελεσμένων γεγονότων. Το τετελεσμένο των γεγονότων αποφασίζεται από τον CEO Jack Dorsey και τους αλγορίθμους του. Π.χ έχει ορισθεί από αυτούς ότι το θέμα “αμερικάνικες εκλογές” έχει λήξει, ότι ο Joe Biden είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, και ότι ο Donald Trump αρνείται να δεχτεί την πραγματικότητα. Ως εκ τούτου, οποιοσδήποτε “χρήστης” με υπολογίσιμο αριθμό “followers” έχει να πει κάτι διαφορετικό …τρώει πόρτα από “το Twitter” [από τον κανόνα δεν εξαιρούνται ο πρόεδρος των ΗΠΑ και δημοφιλείς πολιτικοί, όπως ο γερουσιαστής της Πενσυλβάνια Doug Mastriano, του οποίου ο λογαριασμός μπήκε σε αναστολή προχτές]
Τα social media δεν είναι μόνα τους σ’ αυτό το σουρεαλιστικό χορό λογοκρισίας. Σύσσωμος ο “δημοσιογραφικός” κόσμος χορεύει μαζί τους, αποδεικνύοντας ολόσωστη την [συκοφαντημένη] ατάκα του Trump περί “media – εχθρών του λαού”.
Κάτω, τυπικό δείγμα του σε τι μετατρέπει την κοινωνία “το Twitter”: η κριτική παρέμβαση αρχίζει και τελειώνει με εκτονωτικό χαβαλέ και διαγωνισμό σαχλαμάρας *

Σαν τι τον είχαν εκλέξει δηλαδή τον …Νικόλαο Μακρόπουλο; σαν επαναστάτη ποπολάρο; αυτά έχει βιώσει ο άνθρωπος, αυτά είναι που του λείπουν. Τελείως φυσιολογικό το βρίσκω. Και το εννοώ.
Τώρα, το ότι δεν καταλαβαίνει τι κινδύνους συνεπάγεται η υπαγωγή της ιδιωτικής σφαίρας στην δημόσια, είναι άλλο θέμα.
By the way, αυτό ακριβώς, “η μετατροπή του ιδιωτικού σε δημόσιο” είναι το motto μέσω του οποίου τα social media θριαμβεύουν, διαλύοντας ό,τι έχει απομείνει από κοινωνικό ιστό στην επιφάνεια του πλανήτη.

* Στο τέλος της ημέρας, η Aston Martin θα εξακολουθήσει να περιμένει τον Νικόλαο Μακρόπουλο στο Baden Baden. Εξ ίσου απρόσκοπτα θα συνεχιστεί ο πνευματικός αυνανισμός …“στο Twitter”.