Ο ιστορικός, ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ & αντιπρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ κύριος Βερέμης, κάνει την υπέρβαση: όπως μπορεί κανείς να δει [φωτό πάνω], …αναρωτιέται για το αν πρέπει να εξεταστούν μέτρα που να περιορίζουν …ακόμη και την εισροή ανθρώπων που ασπάζονται θρησκεία η οποία κυριαρχεί έναντι των νόμων της κοινωνίας.
Για εκείνους, λίγοι είναι αυτοί υποθέτω, που αγνοούν τι σημαίνει ΕΛΙΑΜΕΠ, στην κάτω φωτογραφία απόσπασμα άρθρου του προέδρου του, Γιώργου Παγουλάτου, εφέτος στην Καθημερινή.

Η “αφύπνιση” Μακρόν δημιουργεί ομόκεντρους κύκλους στην επιφάνεια μιας λίμνης, η οποία έχει μείνει αδιατάρακτη για [εγκληματικά] μεγάλο διάστημα.
Παρά τους πανηγυρικούς τόνους στους οποίους διακηρύσσεται, ο προσεκτικός παρατηρητής θα έχει αντιληφθεί από καιρό μια σταδιακή αλλαγή της ανθρωπιστικής ρητορικής του. Αυτή αφορά κυρίως στο ότι ο ΕΜ αισθάνεται την ανάσα της Μαρίν Λεπέν στο σβέρκο του. Σήμερα, η “προσωπική κόντρα στα άκρα” με τον Τούρκο πρόεδρο αποτελεί ευκαιρία και για τους δυο να αυτολανσαριστούν σαν πολιτισμικοί θεματοφύλακες. Και η στροφή της προσοχής του κόσμου σε ένα υποτιθέμενο πόλεμο πολιτισμών, είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεται για την απόσπασή της απ’ το real thing : επιβολή στρατιωτικού νόμου παγκοσμίως, με εντολές φαρμακοδιατροφικού συμπλέγματος.
Θα αντέτεινε κανείς ότι ο Γάλλος πρόεδρος, όπως καθένας μας, έχει δικαίωμα αλλαγής απόψεων, κι ότι αρκεί να δοθούν, έστω την ύστατη στιγμή, γενναίες λύσεις.
Δεν πιστεύω ότι αποστολή του ανδρός είναι να λύσει το μεταναστευτικό. Το πρόβλημα δεν λύνεται με τίποτα από όσα ένας πολιτικός τύπου Μακρόν μπορεί να κάνει. Μπροστά σε μια κατάσταση ακραία παρά φύσιν, όπως αυτή που ipso facto επιβάλλεται στην Ευρώπη επί 50 + χρόνια, λύσεις είναι εκείνες που μόνο “εθνολαϊκιστικοί” σχηματισμοί μπορούν να δώσουν. Αυτοί είναι που πρέπει να εξουδετερωθούν το συντομότερο, κι αυτή είναι για τώρα η αποστολή του κυρίου Μακρόν.
Στα καθ’ ημάς εφαρμόζεται η διαδικασία συμπιέσεως μέχρι εξαφανίσεως. Από την παρωδία δίκης της Χ.Α. θα επεκταθεί σε “ακροδεξιά εγκολπώματα” εντός της ΝΔ, και φυσικά στο κόμμα του Βελόπουλου. Ταυτόχρονα μια λάιτ βερσιόν “πατριωτικής” ρητορικής υιοθετείται από κόμματα του …δημοκρατικού τόξου – ακόμα κι απ’ τους “εθνομηδενιστές” του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη Γαλλία ακολουθείται απευθείας η διαλεκτική μέθοδος: οικείωση με ανοίκεια συνθήματα, συρρίκνωση του δαιμονοποιημένου αντιπάλου, αντικατάσταση των ιδεών του με ιδέες – ομοιώματα. Ο διάβολος βρίσκεται, όπως πάντα, στις λεπτομέρειες. Όταν και ο τελευταίος ηλίθιος αντιληφθεί τι παίζεται, ο αντίπαλος θα αποτελεί ανάμνηση.