Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, στο πλαίσιο εκδήλωσης των Black Lives Matter στο Λονδίνο, κάποιος έγραψε στο κενοτάφιο του Ουίνστον Τσόρτσιλ στην Parliament Square, τη λέξη [you guessed it:] “Racist”.
Ένα από τα ηγετικά μέλη των BLM στην Αγγλία, ο Imarn Ayton, έχει διατυπώσει την άποψη ότι είναι καλύτερα τέτοια αγάλματα να περιοριστούν σε μουσεία. “Οποιαδήποτε άγαλμα, οποιουδήποτε, που έχει μιλήσει αρνητικά εναντίον των μαύρων, είναι προσβλητικό. Και εννοώ, οποιουδήποτε”. [Η φράση ανήκει στην ειδική κατηγορία “αυτοσχολιαζόμενη”…]
Εχτές, εν όψει νέων διαδηλώσεων των BLM, ομάδες “ακροδεξιών” συγκεντρώθηκαν για να προστατέψουν το κενοτάφιο από απόπειρες βανδαλισμού του. Ο ανελλιπώς γλοιώδης Δήμαρχος Λονδίνου εξέφρασε την ανησυχία του για τυχόν κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, “ιδίως της άκρας δεξιάς που σπέρνει το μίσος και την διαίρεση”… Μπροστά στο ενδεχόμενο επεισοδίων, ο Ayton συμβούλευσε τα μέλη του κινήματος να χαμηλώσουν τους τόνους.
Μπορεί να ακούγεται σαν “μεμονωμένο” γεγονός, στο πλαίσιο μιας δίχως μέτρο εξελισσόμενης κατάστασης, η οποία ξεκινά από δίκαιη αγανάκτηση και αιτήματα. Υπάρχει όμως ένα στοιχείο, πανταχού παρόν, το οποίο υποδηλώνει στέρεο σκεπτικό πίσω απ’ το “χάος”: η άρση των διαχωριστικών ανάμεσα σε “κακούς” και “καλούς” λευκούς.
Αυτή οδηγεί, εδώ, σε μια ανανέωση του περί ναζισμού αφηγήματος, δια του εμπλουτισμού του με μια ολοκαίνουργια κατηγορία ενόχων: είναι εκείνοι που πολέμησαν τον ναζισμό στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με επικεφαλής τον Ουίνστον Τσόρτσιλ. Η αναζήτηση του ποιος ήταν στ’ αλήθεια ο εν λόγω, δεν είναι το ζητούμενο. Τυχαίνει να γνωρίζω τη ζωή του, και να μην τον “συμπαθώ” [όχι βεβαίως για την αντίληψή του περί ανωτερότητας της λευκής φυλής, κοινή στους εκπρόσωπους όλων των φυλών από καταβολής τους. Αλλά για το ότι ήταν αυτό που λέμε, απλά, “ένας παλιάνθρωπος”…]
Αλλά αυτό είναι άσχετο. “Ζητούμενο” εδώ είναι ο επανακαθορισμός των αντιπάλων του ΒΠΠ ως Hitler και …Literally Hitler. Η σύνδεση του Ουίνστον, και μέσω αυτού ως συμβόλου, κάθε λευκού, κάθε ενός από εμάς, με την ιδιότητα του ρατσιστή και του φασίστα.
“Εκτός” βεβαίως απ’ τους λευκούς που σπεύδουν να δηλώσουν τη συντριβή τους για το ότι γεννήθηκαν λευκοί …γονατίζοντας, σερνάμενοι & κυλιόμενοι μπροστά στον μαύρο επικυρίαρχο του “δημοσίου χώρου”.
Ο τελευταίος δεν δείχνει μεγαλόθυμος. Ούτε διατεθειμένος, έτσι απλά, να συγχωρήσει. “400 χρόνια σκλαβιάς” δεν ξεχνιούνται έτσι εύκολα.
Το φαινόμενο βεβαίως μιας μειονότητας “σπρωγμένης στα άκρα” απ’ τον “αδιανόητο ρατσισμό” που αντιμετωπίζει, ενώ ταυτόχρονα είναι στην αιχμή της επικαιρότητας, πριμοδοτούμενη απ΄τα media όλου του Πλανήτη, και τη σωρεία των Πολυεθνικών * που χρηματοδοτούν τους Black Lives Matter, είναι …εκπληκτικό, όπως και να το δει κανείς…

* υπεύθυνων για τις σουρεαλιστικές εργασιακές συνθήκες που επικρατούν για εκατομμύρια έγχρωμων ανθρώπων στον 3ο Κόσμο