Δημοσιεύθηκε στις 16/10/2019

Ο Ελβετός Μισέλ Μαγιόρ τιμήθηκε φέτος με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την ανακάλυψή του, 24 χρονια πριν, του πρώτου “εξωπλανήτη” [πλανήτη εκτός ηλιακού συστήματος] σε συνεργααία με τον συμπατριώτη του Ντιντιέ Κελόζ.
Το ενδιαφέρον, με την έννοια ότι μας αφορά, είναι αυτό που δήλωσε ο επιστήμων, κάνοντας για μια, σπάνια φορά, τη διαφορά απ’ τους συναδέλφους του [ο δημόσιος λόγος των εν λόγω αφορά κυρίως την παροχή “ακαδημαϊκού κύρους” στην ατζέντα του εκάστοτε χρημοτοδότη τους].
Τι είπε ο άνθρωπος του Θεού; πράγματα αυτονόητα: “Δεν προβλέπεται να ταξιδέψουμε εκτός ηλιακού συστήματος. Ακόμα και αν εντοπίσουμε εξωπλανήτες πρόσφορους για τη ζωή στη ‘γειτονιά μας’, δηλ. σε απόσταση λίγων ετών φωτός, δεν πρόκειται να φτάσουμε ποτέ σ’ αυτούς, με την τεχνολογία που διαθέτουμε. Πρέπει αντ’ αυτού να φροντίσουμε τον πλανήτη μας, που είναι τόσο όμορφος και φιλικός για τη ζωή. Καλό είναι να σταματήσουν να ακούγονται δηλώσεις του τύπου ‘θα πρέπει να μετοικήσουμε σε άλλους πλανήτες γιατί κάποια στιγμή ο δικός μας θα είναι ακατοίκητος’ “…
Η δήλωση παρουσιάσθηκε απ’ τα media ως “δυσάρεστη” και “απαισιόδοξη”, μια και …το ότι ο πλανήτης μας δεν θα είναι σε λίγο πλέον κατοικήσιμος, αρχίζει να περνάει στο DNA, ειδικά των νεώτερων γενεών. Αυτό χάρη σε μια ανελέητη μεθοδικά σχεδιασμένη κουλτούρα [πανικόβλητης] φυγής, προϋπόθεση της οποίας είναι η μεγέθυνση των όποιων προβλημάτων και η καλλιέργεια οριακής δυσανεξίας σ’ αυτά.
Και βέβαια, τα όσα λέει σεβαστός επιστήμονας, δεν αναφέρονται μόνο στην ψυχολογία… Αλλά και στα τεράστια κεφάλαια που ξοδεύονται για την εξυπηρέτηση του επιστημο-τεχνολογικού SHOW, το οποίο κρατάει καθηλωμένο τον πλανήτη έτη φωτός μακρυά απ’ τα πραγματικά ζητήματα.