Όσοι δεν έχουμε βιώσει τη Χούντα σαν ενεργοί πολίτες, δύσκολα αντιλαμβανόμαστε, “πώς είναι” άτομα με χαρακτηρολογικές προδιαγραφές επιθεώρησης να παίρνουν αποφάσεις για σένα και τη ζωή σου. Εξ αποστάσεως είναι εύκολη η πλάκα με μια φυσιογωμία σαν του Παττακού, ας πούμε. Καλό είναι να θυμάσαι ότι υπήρξαν άνθρωποι που αντιμετώπισαν “αυτό το βλέμμα” από θέση απεριόριστης ισχύος.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει στις μέρες μας. Και αφορά, όπως και επί Χούντας, πολιτικούς και μίντια. Οι άνθρωποι που θα διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους με την παραπάνω φράση, επικαλούμενοι τα περί δημοκρατίας της σήμερον, ανήκουν στην ίδια κατηγορία με εκείνους που ενημερώνονται απ’ το in.gr, ας πούμε.
Διαβάζοντας την παρακάτω “ανάλυση”, διανθισμένη από προτάσεις ξένων ειδικών [τα ονόματά τους, …Σάιμον Τίσνταλ, … Φερνάντο Βαγιεσπίν, εκτίθενται με πάσαν σοβαρότητα, “εκμαιεύοντας” ένα ανύπαρκτο κύρος] προσπαθώ να θυμάμαι ότι ο μέσος “Έλληνας” θα αποστηθίσει τμήματά της, ώστε να παρουσιάζεται ενημερωμένος στην παρέα του.
Για όσους πάλι ξέρουν πέντε πράγματα για την αμερικανική πολιτική σκηνή, μπορεί και να αποτελέσει πηγή χαλάρωσης.

Πόσο πιθανό είναι να επανεκλεγεί ο Τραμπ;
…Ανάμεσα στα πολιτικά γεγονότα και τις εκλογικές αναμετρήσεις που έχουν προαναγγελθεί για το 2024, η προσοχή των περισσοτέρων στρέφεται ήδη σε μία ημερομηνία: την 5η Νοεμβρίου, όταν εκατομμύρια Αμερικανοί θα προσέλθουν στις κάλπες προκειμένου να εκλέξουν τον νέο τους πρόεδρο.
Πιθανότατα δε, μεταξύ των δύο υποψηφίων οι οποίοι μονομάχησαν και το 2020 και ετοιμάζονται τώρα να διεκδικήσουν μια δεύτερη θητεία στον Λευκό Οίκο: τον Τζο Μπάιντεν, ο οποίος θέλει να επανεκλεγεί, και τον Ντόναλντ Τραμπ που επιδιώκει να επιστρέψει στη θέση την οποία – αδίκως, όπως ο ίδιος και οι φανατικοί οπαδοί του ισχυρίζονται – έχασε πριν από τρία χρόνια.
Σε αυτό το φόντο, πολλοί είναι εκείνοι, εντός και εκτός συνόρων, που κάνουν τους σχεδιασμούς τους με βάση τις δύο εκδοχές (πλην μεγάλου απροόπτου) για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών.
Μην κρύβοντας, έτσι, ότι ενδεχόμενη επικράτηση του Τραμπ θα αλλάξει άρδην τα δεδομένα σε πολλά επίπεδα – από την οικονομία και τα δημοκρατικά δικαιώματα στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών μέχρι την τροπή που θα πάρουν οι εξελίξεις στα διάφορα μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής (Ουκρανία, Μέση Ανατολή, Κίνα κ.λπ.).
Τι λένε οι ειδικοί
Πόσο πιθανό είναι, όμως, να αναδειχθεί νικητής ο Τραμπ; Εδώ οι απόψεις των ειδικών διίστανται.
Σύμφωνα, για παράδειγμα, με την ανάλυση που κάνει ο Εντουαρντ Λους στους «Financial Times», ο ηγέτης των Ρεπουμπλικανών δεν θα κερδίσει – κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η εκστρατεία που θα διεξαγάγει κατά του Μπάιντεν θα είναι «ό,τι χειρότερο έχουν βιώσει οι ΗΠΑ στην ιστορία των προεδρικών εκλογών».
Τονίζει δε ότι «παρά την εμφανώς προχωρημένη ηλικία του, ο Μπάιντεν θα ξεπεράσει τον σκόπελο, περισσότερο επειδή μια ισχνή μειοψηφία θα απορρίπτει τον Τραμπ παρά διότι θα επιθυμεί μια δεύτερη δική του θητεία».
Ο Λους προβλέπει, επίσης, ότι η διαφορά θα είναι μικρή.
«Ο Τραμπ θα καταδικαστεί σε μία ή και δύο από τις ποινικές δίκες που εκκρεμούν εις βάρος του, πριν από τις εκλογές, κάτι που θα παρουσιάσει ως πολιτική δίωξη από την εγκληματική οικογένεια Μπάιντεν».
Από την πλευρά του, ο Σάιμον Τίσνταλ της «Guardian» διατυπώνει μια διαφορετική πρόβλεψη: ότι ο νυν πρόεδρος θα κερδίσει περισσότερες ψήφους, αλλά ο αντίπαλός του θα διασφαλίσει την πλειοψηφία των εκλεκτόρων και θα αναδειχθεί πρόεδρος – όπως ακριβώς συνέβη, δηλαδή, κατά την πρώτη του υποψηφιότητα, το 2016, όταν απέναντί του είχε τη Χίλαρι Κλίντον.
Ιδού πώς περιγράφει ο ίδιος την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί: «Ο Τζο Μπάιντεν σχεδιάζει να αγνοήσει πολλούς εντός του κόμματός του και να διεκδικήσει μια δεύτερη θητεία παρά την προχωρημένη ηλικία του και τα χαμηλά ποσοστά αποδοχής του.
Ο εφιάλτης των Δημοκρατικών είναι ο εξής: ο Μπάιντεν να αρρωστήσει ή να βρεθεί σε κάποια καταστροφική περίσταση όταν θα είναι πολύ αργά για να αντικατασταθεί.
Ελάχιστοι πιστεύουν πως η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις είναι κατάλληλη γι’ αυτό.
Ο δε Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος θα γίνει 78 ετών τον Νοέμβριο, θα λάβει το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών.
Ομως, τα ποσοστά αποδοχής του σε πανεθνικό επίπεδο είναι εξίσου αρνητικά με εκείνα του Τραμπ. Είναι επίσης πιθανό να βρίσκεται στη φυλακή την περίοδο των εκλογών».
Ενα καίριο ερώτημα
Η τελευταία φράση του Τίσνταλ θέτει ένα ακόμη καίριο ερώτημα που αφορά τον Τραμπ, ειδικά μετά την απόφαση των ανωτάτων δικαστηρίων του Κολοράντο και του Μέιν να τον αποκλείσουν από τα προκριματικά του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Ενα ερώτημα που διατυπώνει με τη μορφή διλήμματος ο Φερνάντο Βαγιεσπίν μέσω της «El Pais»: «Θα πρέπει ο Τραμπ να εμποδιστεί από το να είναι υποψήφιος με κάθε νομικό μέσο ή μήπως είναι καλύτερο να ηττηθεί στις κάλπες και να τον εξαφανίσουν οι πολίτες;».
Στην περίπτωση, φυσικά, που κάποιοι απαντήσουν επιλέγοντας το δεύτερο, διακινδυνεύουν να δουν τον Τραμπ όχι να ηττάται, αλλά να θριαμβεύει – με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Παρ’ όλα αυτά, ο Βαγιεσπίν υποστηρίζει ουσιαστικά ότι αυτό είναι ένα ρίσκο που πρέπει να αναληφθεί.
«Εάν οι πολίτες δεν βγουν ενεργητικά να υπερασπιστούν τη δημοκρατία τους, τότε θα είναι άξιοι της μοίρας τους όταν θα την έχουν χάσει», γράφει χαρακτηριστικά.
Από αυτή την άποψη, αν δεχτούμε δηλαδή ότι το διακύβευμα αφορά τη δημοκρατία, προφανώς και έχει δίκιο.
Είναι, όμως, αυτό που σκέφτονται οι περισσότεροι Αμερικανοί;

Πώς να περιγράψεις το αδιέξοδο που δημιουργεί η κυριαρχία ενός τέτοιου δημόσιου λόγου;
Με μια διαδικασία κάθαρσης εξ ορισμού αδύνατη – αρκεί μια ματιά στους ιδιοκτήτες των μέσων – η όποια λύση περνάει υποχρεωτικά από την έκλειψή τους. Οι περιπτώσεις να συμβεί, θεωρητικά, είναι δύο : 1. “ακύρωση” μέσω διαλόγου, και 2. αυτόματη κατάργηση. Στην πρώτη, η ανασκευή μιας πρός μια των τερατολογιών, θα παρέτεινε / μετέτρεπε τη διαδικασία σε εφιαλτική αιωνιότητα – άσε που ο αντίλογος, όπως και επί Χούντας, βαίνει προς εξαφάνιση. Στη δεύτερη, της “πραξικοπηματικής” κατάργησης, έχεις μετατραπεί σε Χούντα ο ίδιος, με τους “δημοσιογράφους – μάρτυρες της δημοκρατίας” στα κάγκελα.
Υπάρχει και η λύση της φυγής απ’ την πραγματικότητα.
Το πρόβλημα τότε γίνεται αυτό ενός αμφίβιου σε τοξικό περιβάλλον : Δεν μπορείς να ζεις συνέχεια κάτω απ’ το νερό, και στην επιφάνεια ο αέρας είναι μολυσμένος.
Πέραν αυτού αργά ή γρήγορα η μόλυνση θα σε φτάσει όπου και να’σαι.