«Το δάσος της Δαδιάς χάθηκε για πάντα» λέει καθηγητής του ΑΠΘ. «Δεν θα μπορέσουμε να ξαναέχουμε το οικοσύστημα της Δαδιάς. Δεν μπορούμε το συγκεκριμένο οικοσύστημα να το εντάξουμε στις γενικότερες απώλειες του 1.500.000 στρεμμάτων δασικών εκτάσεων που κάηκαν. Είναι κάτι το μοναδικό”, πρόσθεσε.
Ο κ. Δημητρακόπουλος εξήγησε πως η περιοχή της Δαδιάς, είναι προστατευόμενη περιοχή από το δίκτυο NATURA που σημαίνει ότι έχει μοναδικότητα. Δεν συναντάται σε καμία άλλη περιοχή της Ευρώπης και αυτό γιατί οι συνθήκες που το δημιούργησαν ήταν μοναδικές.«Αυτό το δάσος έχει χαθεί. Οι μαυρόγυπες, οι ασπροπάρηδες, και τα όρνεα που φώλιαζαν σε αυτό το δάσος και αναπαράγονταν είτε έχουν καεί είτε έχουν φύγει. Δεν θα επανέλθουν. Και αυτό το δάσος δεν θα επανέλθει σε αυτήν του την μορφή.
Ήταν ένα αρχέγονο δάσος μαύρης πεύκης αποτελούνταν από πολύ γηραιά δένδρα με πεπλατυσμένη κορυφή, πράγμα που σημαίνει ότι χρειαζόμαστε 100 με 150 χρόνια για να αποκτήσουμε τέτοια δένδρα με τέτοιο σχήμα ώστε να πάνε να ξαναφωλιάσουν εκεί οι μαυρόγυπες» τόνισε.
Ο καθηγητής του τμήματος Δασολογίας του ΑΠΘ, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι “ είναι απορίας άξιον πως 10 μέρες τώρα πολεμάμε και η πυρκαγιά καίει το δάσος και το δάσος ακόμη να του βγει η ψυχή. Αυτό θα πρέπει να το δούνε αυτοί που ασχολούνται με την κατάσβεση”.
Ο ίδιος, απορεί γιατί οι δασοπυροσβέστες δεν έχουν τον πρώτο και κύριο λόγο στην κατάσβεση μιας φωτιάς στο δάσος.“ Οι δασοπυροσβέστες είναι η δουλειά τους και για αυτό προετοιμάζονται όλο το χρόνο. Τώρα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δε συμμετέχουν”. Επισημαίνει μάλιστα τον γενικό επανασχεδιασμό της πρόληψης και της καταστολής των πυρκαγιών. Και προτείνει την ενεργό συμμετοχή της στελεχωμένης δασικής υπηρεσίας και των ΟΤΑ….
….Ο κ. Δημητρακόπουλος εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την επόμενη ημέρα στην περιοχή έν όψει και φθινοπώρου. “Ειδικά για τον Έβρο πολύ φοβάμαι ότι θα έχουμε κυρίως στα πεδινά εκτεταμένα πλημμυρικά φαινόμενα με πολλούς τόνους λάσπης. Γιατί ο εθνικός δρυμός είχε πάρα πολλά χρόνια να καεί. Και έχει και οργανική ουσία και παχύ έδαφος είναι πρώτη ποιότητα τόπου που λέμε εμείς οι δασολόγοι και όλο αυτό το χώμα με τις βροχές θα κατέβει και θα πλημμυρίσουν χωριά και χωράφια.
«Το καλό, πρόσθεσε ο ίδιος, «σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι οι υψομετρικές διαφορές δεν είναι μεγάλες, το ανάγλυφο είναι κάπως πιο ήπιο».
[Από ΑΠΕ-ΜΠΕ]
Από την εμφάνιση του παραπάνω άρθρου έχουν περάσει πέντε ακόμα μέρες.
Πίσω από το προπέτασμα καπνού των ταυτοτήτων και του gay εφοπλιστή – υποψήφιου του Συνασπισμού της Αριστεράς,* το δάσος της Δαδιάς στον Έβρο εξακολουθεί να καίγεται.
Η είδηση έχει εκτοπισθεί στα ψιλά των ενημερωτικών δελτίων. Κάποιος που έχει αλλεργία σ’ αυτά, όπως εγώ, εκπλήσσεται μαθαίνοντας στοιχεία όπως τα παραπάνω.
Η έκταση της κατεστραμμένης περιοχής πλησιάζει εκείνην της Αττικής, με την αντίδραση του πρωθυπουργού της χώρας να συμπυκνώνεται στη φράση : “Η καλή απόδοση της οικονομίας αντισταθμίζει το σκοτεινό κλίμα των πυρκαγιών”, και με την “μήνι” των μίντια εξαντλούμενη στις ομάδες των πολιτοφυλάκων.
Ψάχνοντας ανακάλυψα [χωρίς φυσικά να μπορώ να επιβεβαιώσω] την καταγγελία περί δανέζικης εταιρίας η οποία πρόκειται να κατασκευάσει …19 αιολικά πάρκα στην περιοχή του Έβρου – Δήμοι Αλεξανδρούπολης – Σουφλίου.** Screen shot από New Money. Κείμενο εδώ.
Εν ολίγοις, στο πρότυπο που επανειλημμένα έχει επισημανθεί από εδώ : οι κινήσεις του “κυβερνητικού” επιτελείου των μίσθαρνων του WEF, δείχνουν καλομελετημένες και με πολλαπλούς στόχους / αποδέκτες. Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε : 1. οικολογική καταστροφή – υποβάθμιση περιοχής με εύλογες, οικονομικές πλην άλλων συνέπειες.*** 2. Έλευση με δραματικό τρόπο στο προσκήνιο της “κλιματικής αλλαγής” ως υπεύθυνης για την πρωτοφανή καταστροφή. Και 3. Δημιουργία, ως δι’ αιολικής μαγείας, των προϋποθέσεων για την καταπολέμηση της “κλιματικής αλλαγής” και τη σωτηρία του πλανήτη.
Σ’ αυτά μπορεί κανείς να προσθέσει το ακριτικόν της περιοχής και τις συνέπειες που η καταστροφή του δάσους της Δαδιάς μπορεί να έχει στην αποτελεσματική υπεράσπιση της χώρας [το θέμα θίγει σε βίντεό του στο FB ο Σάββας Καλεντερίδης – εδώ]
…Και τα στοιχεία [κάτω] που παρουσίασε το Αστεροσκοπείο Αθηνών, συναντώντας την κριτική του εθνικού champion φερεγγυότητας κυρίου …Πέτσα περί πολιτικοποίησής του. Η οποία βεβαίως, για να πω το κρίμα μου, τίποτα δεν μας πείθει ότι μπορεί να αποκλεισθεί.
Η αθροιστικά καμένη έκταση στην Ελλάδα, από την αρχή του έτους έως και την Τετάρτη 30.08.2023, καταγράφει αύξηση +270% σε σύγκριση με την έκταση που κατά μέσο όρο (2002 – 2022) καίγεται ετησίως στη χώρα μας.
Καταγράφοντας 1.610.080 στρέμματα καμένων εκτάσεων έως την Τετάρτη 30.08.2023, η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη μεταξύ 20Μεσογειακών χωρών. Δεύτερη σε μεγάλη απόσταση έρχεται η Ισπανία με 843.150 στρέμματα και τρίτη η Ιταλία με 630.610 στρέμματα. Αύξηση των καμένων εκτάσεων καταγράφουν επίσης η Γαλλία (+68%) και το Μαρόκο (+43%), ενώ μείωση καταγράφεται στις υπόλοιπες χώρες.
Ο αθροιστικός αριθμός των μεγάλων δασικών πυρκαγιών (>300 στρέμματα) στην Ελλάδα, από την αρχή του έτους έως και την Τετάρτη 30.08.2023, καταγράφει μείωση -20% σε σύγκριση με τον αριθμό μεγάλων δασικών πυρκαγιών που κατά μέσο όρο (2002 – 2022) εκδηλώνονται στη χώρα μας σε ετήσια κλίμακα. Αύξηση του αριθμού των δασικών πυρκαγιών καταγράφεται σε Ισπανία (+80%), Γαλλία (+198%), Μαρόκο (+94%), Κύπρο (+2%), Λιβύη (+3%) και Σλοβενία (+14%).
Καταγράφοντας 45 μεγάλες δασικές πυρκαγιές (>300 στρέμματα) έως την Τετάρτη 30.08.2023, η Ελλάδα κατατάσσεται έβδομη μεταξύ 20 Μεσογειακών χωρών. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Ισπανία με 344 δασικές πυρκαγιές κατά τη διάρκεια του 2023.
Η μέση καμένη έκταση ανά μεγάλη δασική πυρκαγιά στην Ελλάδα, από την αρχή του έτους έως και την Τετάρτη 24.08.2023, σημειώνει αύξηση +365% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μέσο όρο της περιόδου 2002 – 2022.
Καταγράφοντας, κατά μέσο όρο, 35.780 στρέμματα ανά δασική πυρκαγιάεώς την Τετάρτη 30.08.2023, η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη μεταξύ 20 Μεσογειακών χωρών, με τεράστια μάλιστα διαφορά. Δεύτερη έρχεται η Αλγερία με μέσο όρο 9.280 ανά δασική πυρκαγιά και τρίτη η Συρία με μέσο όρο 6.052 στρέμματα ανά δασική πυρκαγιά. Αυξήσεις καταγράφονται επίσης στην Ιταλία (+20%), με τις υπόλοιπες χώρες να παρουσιάζουν μείωση στον μέσο όρο των στρεμμάτων ανά δασική πυρκαγιά.
Τα στοιχεία αυτά καταδεικνύουν ότι απαιτείται μια άμεση, δραστική αλλαγή προς ολοκληρωμένες λύσεις διαχείρισης και αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών.
* …“ριζοσπαστικής”, θραύουσας δηλ. τις ρίζες με το αριστερό παρελθόν της.
** Τα περί υπογραφής της κυρίας Σακελλαροπούλου στην ψήφιση του επαίσχυντου νόμου 2941/2001 περί δυνατότητας κατασκευής [και] αιολικών πάρκων σε κατεστραμμένες δασικές εκτάσεις, στα οποία έχουμε αναφερθεί, αποτελούν το ένα μέρος της ιστορίας. Το υπόλοιπο, προκύπτον απ’ τον νόμο αλλά και την κοινή λογική, αφορά στο ότι… ο μόνος τρόπος να προκύψουν τα αιολικά τερατουργήματα εις αντικατάσταση δασικών εκτάσεων θα ήταν η “από φυσική αιτία” καταστροφή τους. Αλλιώς, η τελευταία θα έπρεπε να προκύψει υπό μορφή κυβερνητικού σχεδίου …επίσημα ανακοινωμένου : “αποφασίζουμε και διατάσσουμε την …μετατροπή του τάδε δάσους σε αιολικό πάρκο”. Φαντάζεται κανείς τι θα επακολουθούσε, ακόμα και σ’ αυτήν τη “χώρα”, μιας τέτοιας ανακοίνωσης.
*** Το πιο δυσκολοχώνευτο μέρος της ιστορίας, αφορά στο συμβόλαιο με το οποίο αυτή η κυβέρνηση ήρθε [και παραμένει] στην εξουσία : την υποβάθμιση / καταστροφή της χώρας. Αυτό, στο πλαίσιο ευρύτερου σχεδίου μετατροπής σύγχρονων κρατών σε failed states και ανοίγματος του δρόμου για την επέλαση της παγκοσμιοποίησης. Έχω αναφερθεί σ’ αυτό απ’ το ξεκίνημα της “πανδημίας”, των μασκών και των λοκντάουν. Αν φαίνεται …υπερβολικά ακραίο, φταίει αυτός που το συνέλαβε, όχι εκείνος που το περιγράφει.
