Παρακάτω ένα απόσπασμα διαλόγου Γεωργιάδη – Παπαδάκη, γύρω από τη σημερινή πρώτη χαλάρωση των μέτρων.
‘Εχω χαμηλώσει την ταχύτητα του track, για πλάκα: το εφέ μετατρέπει το διάλογο σε διάλογο μπεκρήδων…
Αλλά η ουσία μένει αναλλοίωτη:

Η ανάλυση του κυρίου Γεωργιάδη ακούγεται σαν ένα ακόμα σκέλος εργαστηριακού πειράματος εν εξελίξει.
Το σκέλος θα μπορούσε να τιτλοφορείται: “έχεις καλύτερη μνήμη από ένα χρυσόψαρο”;
Γιατί όλο και κάποιοι θα θυμούνται, δεν μπορεί, την περίοδο καραντίνας, στη διάρκεια της οποίας κάποιος έπρεπε να μείνει περιορισμένος σπίτι του, αναμένοντας την εκδήλωση ή μη της ασθένειας: 14 μέρες.
Εντούτοις: “Σήμερα επιστρέφουν περίπου 70.000 εργαζόμενοι στις εργασίες τους. Εάν μέσα στη βδομάδα δεν αυξηθούν τα κρούσματα κι έτσι πάμε με το σχέδιο, όπως το έχουμε καθορίσει, την επόμενη βδομάδα θα είναι οι διπλάσιοι, κι αν αυτό συνεχίσει να συμβαίνει τη μεθεπόμενη θα είναι οι πενταπλάσιοι. Κι έτσι, σιγά σιγά, θα επιστρέψουμε στην οικονομική κανονικότητα...“

Το πιο “ενδιαφέρον”: βλέπεις και ακούς κάτι σαν αυτό, θυμάσαι αμέσως μετά την κυρά-Τασία και τον Τζανακόπουλο, και έρχεσαι στα ίσια σου. Θα μπορούσε να είναι και χειρότερα…