Τάδε έφη (πάνω) ιδιοκτήτης της Alter Ego Media (Βήμα-Νέα, Mega, in.gr) εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης.
Κάπου εδώ αναλογίζεται κανείς την επιρροή του παράγοντα “ομαδικό σπορ” στον τρόπο ανάγνωσης των γεγονότων από τον “πολίτη”. Δεν εννοώ απλώς τη δύναμη που η ιδιοκτησία μιας ποδοσφαιρικής κλπ. ομάδας δίνει στον πρόεδρό της. Αλλά κυρίως, την οπαδικού τύπου παρόρμηση στην οποία εκπαιδεύεται κανείς να παίρνει θέση, στο πλευρό πάντα ενός από δυο αντιμαχόμενους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα περισσότερα απ’ όσα λέει ο κύριος ΒΜ είναι σωστά. Αλλά η διαχείριση και μόνο της επικαιρότητας από τα “δημοσιογραφικά” του μέσα, αποκαλύπτει την ίδια αισθητική και την ίδια ηθική συγκρότηση μ’ εκείνη που υπαγορεύει τς κυβερνητικές επιλογές.
Οι σχέσεις ανάμεσα στο σύστημα του κυρίου Μητσοτάκη και εκείνο του (κουμπάρου της αδελφής του) κυρίου Μαρινάκη, μπορεί να βρίσκονται ξανά, σε σημείο ρήξης. Αλλά το “διακύβευμα” είναι πάντα το ίδιο : ποιος απ’ τους δυο θα μας “γλεντήσει”.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Όχι πως θέλω να το παίζω προφήτης.. but I’m gonna do it anyway (που έλεγε κι Beefheart στο Long Neck Bottles): μετά την καταδίκη της Πισπιρίγκου for no reason at all άνοιξε ο δρόμος για τη μετατροπή των δικαστηρίων σε γραφεία τύπου της εκάστοτε κυβέρνησης. Παγκοσμίως!
Εντάξει πλάκα κάνω. Αλλά όχι και τόσο. Μπορεί να μην ήταν Η αιτία, ήταν όμως ΤΟ σημάδι. Πόσο μάλλον που στην επιδημία πολιτικών διώξεων που ακολούθησε, υπάρχει τουλάχιστον μια σκοπιμότητα. Εκεί δεν υπήρχε ούτε αυτή.
Αν μπορείς να καταδικάσεις ένα τυχάρπαστο αθώο χωρίς κανένα στοιχείο και χωρίς καμία σκοπιμότητα υπό τις ενθουσιώδεις επευφημίες ενός αποπροσανατολισμένου κοινού, μπορείς να καταδικάσεις οποιονδήποτε. Πόσο μάλιστα που in the later case και σκοπιμότητες υπάρχουν και στοιχεία βρίσκονται ή κατασκευάζονται άμα λάχει και όλα.
Τίποτα βέβαια δεν είναι τυχαίο. Αν θες να συναγωνιστείς τη Ρωσία και την Κίνα, πρέπει να γίνεις οne way or another σαν αυτές.
Τουτέστιν εκβιομηχάνιση, στρατιωτικοί εξοπλισμοί και ποινικοποίηση της αντιπολίτευσης.
Ο συνδυασμός της επιτυχίας. Αλλά μην πάμε μακριά. Η Τουρκία είναι το καλύτερο παράδειγμα!
Συμφωνώ ως προς την Πισπιρίγκου χωρίς να ξέρω την υπόθεση, υπό την έννοια ότι ανεξαρτήτως προήγησης στο χρόνο, ομοειδή φαινόμενα υπάγονται στο momentum της περιόδου. Ούτως ή άλλως, μια δικαιοσύνη τα ηγετικά στελέχη της οποίας είναι διορισμένα από την κυβέρνηση, υπήρξε πάντα “δυνάμει” εργαλείο αυτής της τελευταίας.
Η κατάσταση τέλειου ξεβολέματος που αγγίζει σήμερα δημόσιο και ιδιωτικό χώρο, όπου το σύνθημα που κυριαρχεί χωρίς να ακούγεται είναι το “δεν πάει άλλο”, θυμίζει αληθινή συμπλοκή (ξύλο) εν μέση οδώ. Εκεί ουσιαστικά, σαν όπλο μπορεί να χρησιμεύσει ό,τι βρεθεί στα χέρια σου.
Ανάλογα οι “κρατούντες” θα εργαλειοποιήσουν ό,τι μπορεί να εργαλειοποιηθεί, όλα εκείνα δηλ. για τα οποία έχουμε “επιλέξει” να εξαρτιόμαστε από εκείνους. Δηλ. …όλα.
Για μένα ήταν ξεκάθαρο από την εποχή του κορωνοϊού ότι το πολίτευμα που γνωρίζαμε ως δυτική δημοκρατία δεν έχει μέλλον. Δε λέω, καλό ήταν ως καθεστώς πολυτελείας κατά τη διάρκεια του μεταπολεμικού “χρυσού αιώνα”, τώρα όμως τα έχει φάει τα ψωμιά του. Κυριολεκτικά. Και αυτό ανεξαρτήτως “δεξιού” ή “αριστερού” προσανατολισμού. Απλά δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής.
Η Αμερική (που κλασικά οδηγεί τις εξελίξεις) αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πολιτική ορθότητα, λογοκρισία και απόπειρα εξουδετέρωσης του Τραμπ από τους Δημοκρατικούς με τόνομα. Τώρα το αντίστροφο προς την ίδια όμως κατεύθυνση. Κι ένας Τραμπ που δηλώνει ευθαρσώς ότι σκοπεύει να κρατήσει την εξουσία ισοβίως.
Δεν τίθεται πλέον θέμα ποιος είναι ο “καλός” και ποιος ο “κακός” της υπόθεσης. Το θέμα είναι ποιος θα προλάβει.
Tίθεται και θέμα τύπου “το μη χείρον βέλτιστον”, που στο φινάλε αποτελεί την πεμπτουσία της πολιτικής. Εννοείται ότι πίσω και από τα δυο στρατόπεδα κρύβονται συμφέροντα με τους ίδιους πάνω-κάτω στόχους. Αλλά δεν παύει …χείρον να είναι εκείνο που μετέρχεται τακτικές όπως woke κουλτούρα (σε όλες τις εξαμβλωματικές της αποχρώσεις), ανανεώσιμη ενέργεια (τα ίδια και εδώ, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης του αγροκτηνοτροφικού τομέα προς χάριν κατανάλωσης εντομων και συνθετικού κρέατος made in Bill Gates’ labs) και …open borders, προβάλλοντας τα παραπάνω σαν “πρόοδο” και “νομοτελειακή εξελιξη”.
…Εν τω μεταξύ, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, είναι ενδιαφέρον το ότι η “κοινή γνώμη”, υποδαυλιζόμενη μεταξύ άλλων απ’ τα μέσα του Μαρινάκη, ζητά για τα Τέμπη την κεφαλή του Μητσοτάκη επί πίνακι, ενώ κουβέντα δεν ακούγεται για τις ευθύνες του ίδιου του Μαρινάκη και των ομολόγων του (“προέδρων αθλητικών συλλόγων”) για την ύπαρξη κατ’ αρχήν της μάστιγας των …οργανωμένων οπαδών, από τις τάξεις των οποίων προήλθαν τα αποβράσματα που σκότωσαν το δύστυχο αστυνομικό.
Ο συσχετισμός εδώ είναι κραυγαλέα πιο άμεσος.
Ιδιοτελείς λόγοι ούτως ή άλλως είχαν υπαγορεύσει τη μεταστροφή του Μαρινάκη από διαπρύσιο υποστηρικτή του Μητσοτάκη σε κύριο αντιπολιτευόμενο μεγαλοπαράγοντα. Άσε που όποιος επικαλείται στην εποχή μας την αντικειμενική αλήθεια και την ελευθερία του λόγου, είναι κατά τεκμήριο υστερόβουλος.
..Neil Young and Elon Musk included.