Πάνω : Το καραγκιοζάκι με τα άσπρα δεν έχει πρόβλημα προφανώς αν δείρουμε το γιό μας, ή κάποιον εν πάση περιπτώσει από το ανδρικό φύλο. Ούτε και πάει ο νους του στην περίπτωση το πρόβλημα να είναι απλώς το (βαλκανικό, ισπανικό, ιρλανδικό, you name it) ταμπεραμέντο κάποιου. Το οποίο μπορεί κατά περίσταση να “ανεξαρτητοποιεί” το χέρι απ’ τον εγκέφαλο, ανεξαρτήτως φύλου ή ιδιότητας εκείνου με τον οποίο διαπληκτίζεται.
Το θέμα είναι …μη τυχόν και σηκώσεις χέρι σε γυναίκα. Από κει και πέρα κάνε ό,τι θέλεις.

“Υπάρχει και αυτή η τηλεόραση”. αποφαίνεται ο “Manolios”. Πράγματι υπάρχει, και είναι η χειρότερη.
Για τον επιφανή της trash TV και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας Φώτη Σεργουλόπουλο, η μεταμέλεια αποτελεί άγνωστο φαινόμενο. Το ίδιο και η κακιά στιγμή, και οι όποιες λεπτομέρειες. Το ίδιο και η δικαιοσύνη που θα ψάξει / συνθέσει μια εικόνα / βγάλει ένα ψύχραιμο συμπέρασμα. Υπάρχει μόνο ο τίτλος του “κακοποιητή” ο οποίος και θα ακολουθεί τον δράστη δια βίου, γιατί έτσι αποφάσισε ο κύριος Σεργουλόπουλος.
Στη μιντιακή – διαδικτυακή κοινωνία του σήμερα κάθε άνθρωπος είναι ένας μικρός όχλος. Κι αυτό ισχύει πρώτιστα για τους …αναγνωρίσιμους.