Το αυστραλιανό ειδησεογραφικό κανάλι Sky News είναι από τις αδυναμίες μου – καμία σχέση με τον ελληνικό βορβορώδη “οργανισμό” με το ίδιο όνομα.
Η έρευνά τους για την προέλευση του ιού είναι άξια παρακολούθησης : σαν σούμα αφενός, στοιχείων μιας σκανδαλώδους υπόθεσης, πολλά από τα οποία έχουμε επισημάνει έγκαιρα από εδώ [ξεκινώντας απ΄τον Φεβρουάριο του ’20] αλλά και σαν πηγή άντλησης λεπτομερειών που προσωπικά δεν γνώριζα. Δεν χαρίζεται σε κανέναν, του Trump μη εξαιρουμένου [υπάρχει ένα στιγμιότυπο [47:41] όπου ο εν λόγω μένει εκτεθειμένος, αφήνοντας ένα ερώτημα αναπάντητο]
Ως προς το επιχείρημα [49:47] στο οποίο ο πρώην πρόεδρος στηρίζει την άποψή του περί διαρροής και όχι βιολογικού όπλου, το ότι “ο ιός διαδόθηκε και επί κινεζικού εδάφους”, μια λεπτομέρεια : ο σεβασμός του Προέδρου Xi για την ανθρώπινη ζωή [συμπεριλαμβανομένης της των συμπολιτών του] απηχεί εκείνον του Προέδρου Μάο, του οποίου θεωρεί, και προωθεί εαυτόν ως, μετενσάρκωση. Ο Πρόεδρος Μάο έχει δηλώσει ενώπιον κομματικού ακροατηρίου ότι δεν θα δίσταζε να θυσιάσει 100.000.000 Κινέζους πολίτες για το καλό της [“υπερπολυπληθούς ούτως ή άλλως”] χώρας.
Φωτό ανοίγματος : η ιολόγος Shi Zhengli, επικεφαλής ερευνήτρια του εργαστηρίου της Wuhan, ευρύτερα γνωστή ως Bat Lady.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ασχέτως με το τι έλαβε χώρα στη Wuhan – και γιατί θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει αφού ο ιός είναι τελικά τζούφιος; – αναρωτιέμαι αν το θέμα θα είχε πάρει τέτοια έκταση σε περίπτωση που ο Τραμπ δεν υποστήριζε από την αρχή τη θεωρία της εργαστηριακής προέλευσης του ιού..
Ως προς τον Trump ισχύει 100%. Αλλά αυτό δεν αναιρεί ότι Θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει. Γιατί πρόκειται, όχι περί διαρροής κατά την άποψή μου, αλλά περί της πρώτης φάσης σχεδίου της Κίνας, η δεύτερη φάση του οποίου έρχεται τώρα με το οικονομικό σκέλος [τις επιπτώσεις “της πανδημίας”], οι οποίες ξεκινούν επίσης από guess where.
Έχω μια ενστικτώδη “θεωρία συνωμοσίας” αλλά θέλω πρώτα να τσεκάρω κάποια πράγματα για να βεβαιωθώ ότι δεν με έχει οδηγήσει σε παρερμηνείες.
Εννοείται πως οι Κινέζοι δούλευαν ανέκαθεν βάσει σχεδίου, το πρόβλημα είναι ότι μέσα στο σχέδιο περιλαμβάνεται και η τάση των δυτικών.. να τσιμπάνε. Η αναφορά μου στον Τραμπ δεν έχει τίποτα το προσωπικό, αφού την εξωτερική “του” πολιτική (Αφγανιστάν, Κίνα, ΕΕ) ακολουθεί στην πραγματικότητα και ο “Μπάιντεν”, τα επιτελεία δηλαδή που τον χρησιμοποιούν ως βιτρίνα.
Είναι γεγονός ότι οι δυτικοί έχουν πάψει προ πολλού να είναι οι δυτικοί που “ξέραμε”. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό που “ξέραμε”, όπως έχεις πει κι εσύ, ήταν μια απάτη. Η γενιά μας ήταν αυτή που βίωσε το παραμύθι της φιλελευθεροποίησης, και τώρα θα βιώσει αυτό που έρχεται εν είδει “λογαριασμού”, την σούπερ-ανώμαλη προσγείωση. Ένα είδος ολοκλήρωσης ενός unfinished business απ’ τον 20ο αιώνα.
Σε μεγάλο βαθμό πάντως το μεταπολεμικό δυτικό “θαύμα” (δημοκρατία, πρόνοια, ευημερία) δεν ήταν τίποτε άλλο από απάντηση στον κομμουνιστικό κίνδυνο, πραγματικό ή φανταστικό, από δύο απόψεις: 1. Αμυντική: έδινε στους πολίτες του όλα τα πλεονεκτήματα του σοσιαλισμού and then some καθιστώντας τον τελευταίο λιγότερο ελκυστικό 2. Επιθετική: λειτουργούσε ως πολιορκητικός κριός των σοσιαλιστικών καθεστώτων τρίβοντας στη μάπα των ξελιγωμένων ανατολικών την ανωτερότητα του καπιταλισμού. Όταν οι πολιτικές αυτές εκπλήρωσαν το σκοπό τους στα τέλη της δεκαετίας του ’80, έχασαν το raison d’etre και παραχώρησαν ελλείψει αντιπάλου τη θέση τους στην πιο ακραία καπιταλιστική αυθαιρεσία. Η Ελλάδα μάλιστα υπήρξε λόγω γεωστρατηγικής θέσης ακραία περίπτωση εφαρμογής της παραπάνω πολιτικής, γιαυτό και η αεριτζίδικη ψυχροπολεμική της ανάπτυξη έκανε τόπο σε μια πρώιμη κοινωνικοοικονομική κατάρρευση το 2010. Η Κίνα πάλι αντιπροσωπεύει εκ πρώτης όψεως οικονομικό και όχι πολιτικό κίνδυνο, γιαυτό και η δυτική απάντηση δεν είναι τα πολιτικά δικαιώματα και η καταναλωτική παράκρουση, αλλά η μίμηση του επιτυχημένου κινεζικού μοντέλου που στηρίζεται στην επιτήρηση και εκμετάλλευση των ίδιων της των πολιτών. Με άλλα λόγια το κινεζικό πολιτικό μοντέλο δεν επιβλήθηκε δια της προπαγάνδας, όπως επιχειρήθηκε παλιότερα με το σοβιετικό, αλλά εκ των πραγμάτων.
“Ναι σε όλα”, με την επισήμανση ότι το “εκ των πραγμάτων” συμπεριλαμβάνει την “από αμνημονεύτων χρόνων” δέσμευση για επιβολή του εν λόγω μοντέλου από επιφανείς της δυτικής “καπιταλιστικής ελίτ” – εκδηλωμένους θαυμαστές του Chairman Mao.