Τo ενδιαφέρον βίντεο αναφέρεται στα ψέματα του Elon Musk για τις αιτίες θανάτου των δύστυχων ζώων “στο όνομα της προόδου”, της εταιρίας του Neuralink. *
Υπήρχε βέβαια ένας ακόμα λόγος γι’ αυτά, ακόμα σκοτεινότερος απ’ την αποφυγή της κατακραυγής : ήταν το να δικαιολογήσει πώς, μετά από σειρά θανάσιμων “παρενεργειών” σε ζώα, έλαβε άδεια για τη μελέτη της επίδρασης του chip σε ανθρώπους [οι δοκιμές έχουν ξεκινήσει].
Έχω ξανά αναφέρει ότι, η ευκολία με την οποία κάποιοι πραγματοποιούν πειράματα σε [εκατομμύρια] ζώα, με αποτέλεσμα την εξόντωσή τους, την οποία ψύχραιμα παρατηρούν …καταγράφοντας και αρχειοθετώντας, θα έπρεπε να αρκεί για την εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων. Στο κάτω κάτω, υπάρχει το ψυχιατρικό τσιτάτο – θεωρητικό υπόβαθρο του διαδικτυακού λιντσαρίσματος που αναμένει όποιον […ανεξαρτήτως συνθηκών] κάνει κακό σε ζώο : “άνθρωπος που κακοποιεί ζώο, θα κακοποιήσει και άνθρωπο”.
* Οι τεχνολογικές ανακαλύψεις προσφέρονται πάντα στο κοινό με ένα τυράκι. Αυτό, ως προς την Neuralink, αφορά σε θεραπεία ασθενειών / αναπηριών όπως οι εκτιθέμενες από το 6′ 45″ και μετά. Με τις κοινωνικές “παρενέργειες” των εν λόγω ανακαλύψεων [δεν θίγονται στο πλαίσιο του βίντεο] έχουμε ασχοληθεί συχνά, και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Γιατί αποτελούν το αληθινά ζητούμενο.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, απορείς πώς τόσοι λίγοι αναφέρονται στην παράμετρο της μετατροπής του ανθρώπινου σώματος / οργανισμού / εγκεφάλου σε συσκευή ελεγχόμενη εξ αποστάσεως. Μέσα απ’ το σωτήριο τσιπάκι πάντα.
ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ELON
(Visited 119 times, 1 visits today)
Ίσως μου διαφεύγει κάτι, αν εξαιρέσουμε πάντως τα οδοντικά και σκελετικά εμφυτεύματα, δε νομίζω να έχουν καταφέρει ποτέ οι “επιστήμονες” να υποκαταστήσουν επιτυχώς ζωντανό ιστό με τεχνητό ούτε να τον βελτιώσουν με οποιουδήποτε είδους μηχανικά συμπληρώματα. Για μένα το συγκεκριμένο project ανήκει στην ίδια κατηγορία με τον αλήστου μνήμης επικείμενο αποικισμό του Άρη.
Καλά ως προς τον Άρη το πράγμα είναι “να’χαμε να λέγαμε”. Ως προς αυτό εδώ δεν έχω άποψη περί το πόσο πραγματικό είναι.
Το chip, υποτίθεται, τοποθετείται στην επιφάνεια του εγκεφάλου με ρομποτική χειρουργική. Σκοπός είναι η μεταφορά των data ανάμεσα στον χρήστη και σε εξωτερικές on line συσκευές, η οποία [μεταφορά] θα είναι πιο εύκολη και γρήγορη από άλλα, λιγότερο εξελιγμένα chips του είδους. Η κεντρική ιδέα αφορά σε τηλεπαθητικού τύπου εντολές του χρήστη σ’ αυτές τις συσκευές, αποκλειστικά με τη “βούλησή του”. Εξ ου το chip έχει ονομαστεί “telepathy”.
Ο κυρ – Musk ισχυρίζεται ότι θα βάλει το chip κάποια στιγμή και στον δικό του εγκέφαλο – υποθέτω δεν εννοεί όταν θα είναι old / disabled.
Ο δικός μου “προβληματισμός” φυσικά αφορά στην αντιστροφή της διαδικασίας.
Με τη μορφή που το περιγράφεις, το θεωρώ παντελώς αδύνατο. Σε αντίθεση με τα μικροηλεκτρονικά κλπ η πρόοδος των νευροεπιστημών (ή μάλλον των επιστημών γενικότερα) τα τελευταία σαράντα χρόνια υπήρξε μηδενική. Το πολύ πολύ να φτιάξουν κάτι σαν εγκεφαλικό βηματοδότη που θα προκαλεί αντανακλαστικές κινήσεις μέσω επιλεκτικών ηλεκτροσόκ. Μου φαίνεται ότι ο Elon έχει πάρει πολύ στα σοβαρά το ρόλο του ως Τόνι Σταρκ. Δεν πειράζει όμως, γιατί έχει άφθονα λεφτά για πέταμα.
Δεν έχω λόγους να διαφωνήσω. Το βέβαιο είναι ότι, ανεξαρτήτως ποσοστού αληθείας σε κάθε ένα από τα συγκεκριμένα αφηγήματα, αυτό που μένει, bottom line, είναι η “παντοδυναμία” της επιστήμης / τεχνολογίας. Και βέβαια το δέος και η ηττοπαθής διάθεση υποταγής που καλλιεργούνται στον “πολίτη” απέναντί της.
Δεν θα ξεχάσω τον τόνο της φωνής μιας θείας μου απ’ το χωριό, έξυπνης κατά τ’ άλλα γυναίκας που, εν μέσω πανδημίας και ενώ προσπαθούσα να της εξηγήσω τι συμβαίνει [ώστε να μην κυκλοφορεί με τη γαμημένη μάσκα στα χωράφια μέσα στον πεντακάθαρο αέρα!] μου απαντούσε με κάτι μισοκακόμοιρα του τύπου “ε τι να κάνουμε κι εμείς παιδάκι μου, αφού δεν ξέρουμε απ’ αυτά τα πράγματα… ό,τι μας λένε κάνουμε”. Περιττό να σου πω ότι αυτό που υπέβοσκε ήταν ένα “άσε μας ήσυχους κι εσύ παιδάκι μου στα χάλια μας”.
Δε βαριέσαι, τι να κάνουν οι άνθρωποι. Κάποιος λόγος θα υπάρχει εξάλλου που είναι όπως είναι. Στη τελική μια χαρά το κάνουν το κουμάντο τους οι περισσότεροι. Σίγουρα καλύτερα πάντως από μένα. Και στην αντίθετη ακόμα περίπτωση έχουν τουλάχιστον την παρηγοριά ότι έκαναν αυτό που κάνει όλος ο κόσμος. Ότι δεν γίνονταν διαφορετικά. Και μπορεί να έχουν και δίκιο.
Δεν ξέρω. Δίκιο μπορεί να έχουν υπό την έννοια ότι πάντα έκαναν ό,τι έκανε όλος ο κόσμος. Αλλά ποτέ δεν ήταν πράγματα σαν αυτά που τους υποβάλλονται σήμερα. Έχει υπάρξει πλήρης μεταστροφή από το διανοητικό status του ανθρώπου που “είχε τη ζωή του στα χέρια του”.
Όταν τα προγράμματα A.I. της ARPA, μετέπειτα DARPA άρχισαν να φέρνουν αποτελέσματα, ‘late ’60s + into the ’70s, τεράστιες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας γίνονταν από τους φοιτητές των αμερικάνικων πανεπιστημίων, οι οποίοι [ο κόσμος θα εκπλησσόταν αν μάθαινε τον βαθμό στον οποίο] είχαν αντιληφθεί με το νι και με το σίγμα από τότε τί ετοιμαζόταν. Με επιδέξιες κινήσεις το πράγμα κουκουλώθηκε και εν τέλει οι νερντάνθρωποι της εξουσίας απέκτησαν την αύρα των “cool guys”, διεισδύοντας και αλώνοντας τη νεανική κουλτούρα.
Καλά δεν συζητάμε ότι το πράγμα έχει πάρει πλέον τερατώδεις διαστάσεις. Διαστάσεις Λερναίας Ύδρας για την ακρίβεια. Κόβεις ένα κεφάλι, δέκα φυτρώνουν στη θέση του. Επιπλέον μου φαίνεται πως η ενασχόληση με την όλη κατάσταση με βλάπτει με ύπουλο τρόπο και προσωπικά, όπως είχες υπονοήσει παρομοίως τις προάλλες για το θέμα των “ζόμπι”. “I opened my heart to the world and the world came in” που λέει και στο “False Prophet” ο.. real prophet.
Εντωμεταξύ, κάτι είναι κι αυτό : όπως είχα “προβλέψει” [σιγά το δύσκολο] το Supreme Court των ΗΠΑ απέρριψε παμψηφεί [meaning, με τις ψήφους και των “δημοκρατικών” μελών] τη σουρεαλιστικής χυδαιότητας αξίωση του Colorado για αποκλεισμό του “καημένου” του Trump από τις εκλογές στη συγκεκριμένη πολιτεία, με επιχείρημα τη συμμετοχή του στην “εξέγερση” της 6ης Ιαν, κάτι για το οποίο όχι απλώς δεν είχε καταδικαστεί αλλά ούτε καν κατηγορηθεί – επίσημα.
Η ίδια τύχη φυσικά αναμένει παρόμοιες πρακτικές και άλλων “δημοκρατικών” πολιτειών.
Όσο για την “διεκδικήτρια” του χρίσματος Nikki Haley, υπέστη συντριπτική πανωλεθρία την προηγούμενη εβδομάδα απ’ τον DT ακόμα και στη South Carolina, την ίδια της την πολιτεία.
H σταθερή πίστη σου στην επάνοδο του Τραμπ – την οποία ομολογουμένως δεν φανταζόμουνα μετά την ήττα του από τον Μπάιντεν – έχει αρχίσει να γίνεται πλέον κοινός τόπος ακόμα και για τους απανταχού εχθρούς του. Το κακό είναι ότι ασχέτως προθέσεων η νέα θητεία του πιθανότατα θα είναι μοιραία σε μεγαλύτερο βαθμό από την προηγούμενη. Τα ευρωπαϊκά ερπετά ήδη φαίνεται να θεωρούν ότι ένας τρίτος παγκόσμιος είναι η κατάλληλη απάντηση στην επανεκλογή του.
Θέλω να πιστεύω ότι η επάνοδος θα πυροδοτήσει παλιρροΪκά κύματα τα οποία θα πνίξουν τα ερπετά και όλο τους το σόι. Όντως, κολυμπώντας μέσα στο πέλαγος της ανωμαλίας που τους δέρνει προσβλέπουν σε πόλεμο. Αλλά τις παραμονές των WW Ι και WW ΙΙ υπήρχε διάχυτη πολεμοχαρής ατμόσφαιρα στα λαϊκά στρώματα – πλήθη στρατιωτών έφευγαν γεμάτοι ενθουσιασμό για το μέτωπο. Την σήμερον αμφιβάλλω αν υπάρχει πάνω από ένα ποσοστό 2% “πολιτών” στις δυτικές χώρες που να αισθάνεται κάτι άλλο από φρίκη στο ενδεχόμενο ενός πολέμου.
Δυστυχώς δεν είμαι καθόλου σίγουρος γιαυτό το τελευταίο. Ίσως δεν υπάρχει ο εθνικιστικός πυρετός των τελευταίων Παγκοσμίων, υπάρχει όμως – ιδιαίτερα μετά το 2020 – μια διάχυτη και τυφλή επιθετικότητα που ψάχνει απεγνωσμένα διέξοδο. Άσε κιόλας που δεν βλέπω καμία πανικόβλητη αντίδραση στο ενδεχόμενο ενός νέου Παγκοσμίου, για τον οποίο εντέχνως μας προετοιμάζουν διά της μεθόδου του ψυχολογικού μυθριδατισμού.
Η πανικόβλητη αντίδραση θα υπάρξει με το που θα εμφανιστεί “απτή” προοπτική πολέμου. Προς το παρόν βασιλεύει το ευδιάκριτων καταβολών αφάσειο, αυτιστικό κλίμα, στο πλαίσιο του οποίου οι σαυράνθρωποι λύνουν και να δένουν. Ο “πολίτης”, εννοώ οι 20ρηδες έως 45ρηδες, θα “ξεσηκωθούν” με το που θα αισθανθούν ότι χάνουν πραγματικά τη βολή τους. H τελευταία προς το παρόν αποκαθίσταται όπως-όπως με διάφορα distractions.
Ότι υπάρχει διάχυτη επιθετικότητα ούτε λόγος. Αλλά η αίσθησή μου είναι ότι πρόκειται για την επιθετικότητα του καλομαθημένου τζάμπα μάγκα. Ο οποίος με το που θα του στρεσάρεις μια γροθιά στη μούρη αρχίζει να κλαίει σαν κοριτσάκι.
Εννοείται πάντα ότι μπορεί να κάνω [έως και τεράστιο] λάθος.
Βασικά η μόνη επιστήμη που εξελίσσεται τις τελευταίες δεκαετίες είναι η πληροφορική και η αντίστοιχη τεχνολογία – η οποία όμως εξέλιξη σε μεγάλο βαθμό είναι αυτοαναφορική, με άλλα λόγια λύνει κυρίως προβλήματα που δημιουργεί από μόνη της. Οι άνθρωποι αρρωσταίνουν και πεθαίνουν για τους ίδιους λόγους που το έκαναν και πριν από αυτή και καταναλώνουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους ασχολούμενοι με προβλήματα που υπό άλλες συνθήκες δεν θα τους αφορούσαν καθόλου.
Οι δυο τελευταίες προτάσεις σου είναι όλο το ζουμί της υποθέσεως.
Να ξεκαθαρίσουμε πάντως ότι μιλώντας για Τρίτο Παγκόσμιο δεν εννοούμε πόλεμο χαρακωμάτων και μάχες του Στάλινγκραντ. Μιλάμε για πυρηνικό πόλεμο στον οποίο δεν υπάρχει θέση για ηρωισμούς και κατορθώματα. Ήδη καλλιεργείται στο κοινό η αντίληψη ότι μια “περιορισμένη” χρήση πυρηνικών θα μπορούσε μακροπρόθεσμα να έχει αποτρεπτικό αποτέλεσμα και ότι μετά θα συνεχίσουμε τη ζωή μας ειρηνικά. Δεν ζούμε όμως πλέον στην εποχή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι που ο επιτιθέμενος είχε το μονοπώλιο των πυρηνικών. Αν δεν καταστρέψει ολοκληρωτικά τον αντίπαλο σήμερα ο επιτιθέμενος θα ζει μόνιμα με το φόβο της ανταπόδωσης. Γιαυτό το πρώτο χτύπημα θα πρέπει να είναι και το τελευταίο. Μια πολύ μικρή γεύση του τι μέλλει γενέσθαι μας δίνει από τώρα η γενοκτονία στη Γάζα.
Still, σε οποιαδήποτε περίπτωση, δεν μπορεί ακόμα και κυβερνήσεις όπως αυτές εδώ [οι οποίες βαίνουν προς αντικατάσταση] να προχωρήσουν σε πολεμικές ενέργειες, όντας σε πλήρη αντίθεση με το “λαϊκό αίσθημα”. Το οποίο δεν βλέπω να μπορούν να το καλλιεργήσουν με μιθριδατικές μεθόδους. Πρόκειται για ποιοτικό άλμα, για το οποίο θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από αυτές. Όχι ότι αποκλείεται να το βρουν κιόλας. Αλλά ένας κόσμος σε μόνιμη ήδη δυσαρέσκεια με το οικονομικό, το μεταναστευτικό κτλ, δεν βλέπω πώς θα πεισθεί ότι η λύση γι’ αυτά είναι ο πόλεμος.
Από σύντομη προσωπική εμπειρία σου εγγυώμαι ότι το “άλμα” είναι πολύ μικρότερο απότι φαντάζεσαι. Όχι ότι θα τους ρωτήσει κανένας. Αν πάντως ισχύουν οι θεωρίες των συνωμοσιολόγων περί σχεδίων μείωσης του παγκόσμιου πληθυσμού.. then this it. Είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος. Ή μάλλον ο μόνος τρόπος.
Όπως καταλαβαίνεις ουδόλως αποκλείω την πιθανότητα να έχεις δίκιο, άσε που σε άλλη στιγμή μπορεί να υποστήριζα / υποστηρίξω τα ίδια ακριβώς. Το τελευταίο πράγμα που η πείρα μας διδάσκει να εμπιστευόμαστε είναι το “λαϊκό” ένστικτο & αίσθημα. Ίσως γιατί η λέξη “λαϊκό” έπαψε προ πολλού να έχει νόημα.
Το να έχω δίκιο θα ήταν το τελευταίο που θα ήθελα στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αυτό που μου κάνει εντύπωση όμως είναι ότι όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται για τη λύση των τρεχόντων
προβλημάτων κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Κι αυτό το λέω εκ του αποτελέσματος περισσότερο κι όχι απλώς a priori επειδή και καλά εγώ καταλαβαίνω καλύτερα. Με άλλα λόγια το πρόβλημα είναι η ελαττωματική ανθρώπινη κρίση κι αυτό δεν είναι κάτι που διορθώνεται. Αντί να μαθαίνουν από τα λάθη τους, χρησιμοποιούν το προηγούμενο λάθος ως βάση για ένα νέο μεγαλύτερο.
Η τελείως τραγική ιδιαιτερότητα της Γάζας δεν ξέρω αν μπορεί να χρησιμεύσει ως παράδειγμα για οποιαδήποτε γενίκευση. Πρόκειται για κατάσταση όπου αντικειμενικά δεν υπάρχει λύση, γιατί φυσικά δεν είναι λύση η προαποφασισμένη γενοκτονία.
Το ότι οι πολιτικές [και] των Ισραηλινών των ιδίων έφεραν την κατάσταση σ’ αυτό το σημείο, δεν αλλάζει το “αντικειμενικό” της υποθέσεως. Πρόκειται για αδιαφιλονίκητο, και εφιαλτικό για τους Παλαιστίνιους, θρίαμβο της τακτικής τους.
Δεν έχει σημασία, το αποτέλεσμα μετράει. Ένας τέτοιος “πόλεμος” λίγα χρόνια πριν θα ήταν αδιανόητος. Και τώρα δεν εντυπωσιάζεται κανένας. Κάτι ξεψυχισμένες διαμαρτυρίες αρχικά και μετά όλα καλά. Μετά το 2020 εξάλλου οι περισσότεροι δεν έχουν πρόβλημα να θεωρήσουν οτιδήποτε ως φυσιολογικό, αρκεί να τους παρουσιάζεται ως αναπόφευκτο.