Μακριά από μας το μιντιακό fireporn, με την παρέλαση των πληγέντων, η απόγνωση των οποίων ουδεμία σχέση έχει με το “ενδιαφέρον” των καναλιών γι’ αυτήν. Κι ας μη μιλήσουμε καλύτερα για μέσα κοινωνικής δικτύωσης [διάβαζε : εξαθλίωσης].
Στιγμιότυπα όμως σαν το παρακάτω έχουν λόγο υπάρξεως.
Οι άνθρωποι πίσω από τις “ανανεώσιμες” πηγές ενέργειας * είναι εγνωσμένα αδίστακτοι, το τελευταίο μπροστά στο οποίο θα …ορρωδούσαν, είναι η καταστροφή ενός δάσους στα Δερβενοχώρια.
Φοβάμαι ως εκ τούτου ότι ο κύριος που “δεν φοβάται τίποτα”, θα έπρεπε να είναι λίγο πιο προσεκτικός. Από τα χίλια δίκια που έχει, μπορεί στο καπάκι να βρεθεί κατηγορούμενος.
Κατά τ’ άλλα, όσοι αρνούνται ότι [και] οι “πρωτοφανείς” πυρκαγιές σε ολόκληρο τον κόσμο αποτελούν μέρος συγκεκριμένου σχεδίου, είναι απλώς άξιοι της μοίρας τους.
Το θέμα είναι βέβαια εμείς τι φταίμε…

* Είναι εντυπωσιακό το πόσο πιστοί στις συνήθειές τους είναι οι πολιτικοί γκάνγκστερ που κρύβονται πίσω απ’ το climate change : οι ονομασίες που χρησιμοποιούν αποτελούν σταθερά αντιστροφή της πραγματικότητας. Οι εν λόγω πηγές ενέργειας πχ. είναι τόσο ανανεώσιμες όσο …λαϊκές ήταν οι “δημοκρατίες” του Υπαρκτού.
Η σχέση των γκάνγκστερ με την πολιτική παράδοση αυτού, παρεμπιπτόντως, είναι το αντίστοιχο μιας δεύτερου βαθμού συγγένειας [εγγόνια, ας πούμε]. Σε κάποιες περιπτώσεις δε [Schwab, Sorros, Rothschids, Rockefellers] και πρώτου.