Δεν ξέρω πόσοι από εκείνους που δίκαια κατηγορούν τον κύριο Τσιόδρα, θυμούνται μια συγκεκριμένη δήλωσή του που, από μόνη της θα αρκούσε για να τον κατατάξει στη χορεία των αφερέγγυων.
Αν την θυμόντουσαν, θα τον κατηγορούσαν ίσως με μεγαλύτερη πειθώ. Δεν είναι εκείνη για τις μάσκες *, που έτσι κι αλλιώς αρκεί και αυτή από μόνη της – όχι μόνο για τον …“Χάρι Πότερ” κατά τη Χωμενίδεια παρομοίωση.
Είναι εκείνη για την υδροχλωροκίνη, για την οποία τον έχω ακούσει ο ίδιος να μιλά για τα “άριστα αποτελέσματα” με τα οποία χρησιμοποιήθηκε εξ αρχής από το ελληνικό σύστημα. Στη συνέχεια, με τον περίφημο ντόρο που επακολούθησε ενορχηστρωμένος από τα αντί-Τραμπ μίντια, ο κύριος Τσιόδρας ακούστηκε να λέει [από εμένα ξανά] ότι η υδροχλωροκίνη …δυστυχώς εξακολουθεί να αποτελεί “ένα γρίφο”.
Σήμερα γίνεται σαφέστερος : σε ότι αφορά τις θεραπευτικές επιλογές δηλώνει ότι δυστυχώς …ακόμα δεν έχουμε αντιικό φάρμακο που θα χορηγούνταν στην αρχή της νόσου. «Ακόμα, ένα χρόνο μετά, ερευνούμε ποια φάρμακα βοηθούν».
Ο κύριος Τσιόδρας βρίσκεται, όπως και μια πλειάδα συναδέλφων του, στην υπηρεσία των Big Pharma : ένας ακόμα promoter του εμβολιασμού ως “μόνης λύσης”, συμμέτοχος σε μια άθλια επιχείρηση τρομοκράτησης και εκβιασμού του κόσμου.
Επισημαίνει, σαν άλλος Παναγιωτόπουλος, ότι …ο κορωνοϊός προσβάλλει σήμερα ηλικίες 20 -50 χρόνων [χωρίς να μας λέει τι σημαίνει αυτό], προσθέτοντας ότι …μόνο όταν εμβολιαστούμε όλοι θα σταματήσουν τα μέτρα που ισχύουν σήμερα.

* Κοτζάμ Επιστήμη, με “έψιλον κεφαλαίο” και με κατακτημένη τη δυνατότητα πλήρους αποκρυπτογράφησης του DNA, δεν ήταν σε θέση να τεστάρει την διαπερατότητα μιας μάσκας από ένα ιό. Η επιστημονική σοφία χρειάστηκε να εμπλουτιστεί με “νέα δεδομένα”, εν έτει 2020, για να το κάνει. Τα οποία, παρεμπιπτόντως, είναι ανύπαρκτα.