Αξίζει να ενημερώνεσαι από κανάλια τύπου Σκάι μια στις τόσες, αν μη τι άλλο για να βλέπεις τα ξινισμένα μούτρα “δημοσιογράφων” τύπου Μιχάλη Ιγνατίου, καθώς ανακοινώνουν το ξεκίνημα της διαδικασίας ειρήνευσης στην Ουκρανία – το πράγμα θεωρείτα λήξαν, μετά από τηλεφωνική επικοινωνία Trump με Putin. Δια ζώσης συνομλίες ξεκινούν σύντομα επί σαουδαραβικού εδάφους – άνευ Zelensky κατ’ αρχήν, ο οποίος θα συμμετάσχει αργότερα.
Πέρα απ’ τους υποδυόμενους τους δημοσιογράφους (έναντι αδράς αμοιβής) στην ελληνική TV, οι οποίοι μπερδεύοντες τα μπούτια με τα χέρια τους στριμώχνουν την “προσμονή για το μείζον γεγονός” και το …”ωραίο τους” για τον Trump στην ίδια πρόταση, έχουμε την κουστωδία των Democrats και των εκπαραθυρωμένων σύμβουλων απ’ την πρώτη θητεία του : ο πλέον ανεκδιήγητος, John Bolton, θα αναφερθεί σε “άνευ όρων παράδοση” του Αμερικανού στο Ρώσο προεδρο….
Το βίντεο με τη συνέντευξή του στο CNN έχει ενδιαφέρον, καθώς αποκαλύπτει ανάγλυφο τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων που πολέμησαν με λύσσα, και εξακολουθούν να πολεμούν τον Trump.
Δίπλα στο Bolton (ένα είδος παρωδίας Παραμυθά – Πιλάβιου) αίσθηση προκαλεί η παρουσία της …literally ερπετώδους hostess.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Σε περίπτωση που ο Τραμπ δεν πάρει τίποτε – σημαντικό τουλάχιστον – ως αντάλλαγμα, τότε ο “Παραμυθάς” έχει απόλυτο δίκιο. Θα δείξει στο μέλλον. Η εξωτερική περιγραφή των γεγονότων εκ μέρους του δεν έχει πάντως κάτι το εξόφθαλμα εσφαλμένο. Από κει και πέρα η αξιολόγηση των γεγονότων είναι σε μεγάλο βαθμό ζήτημα προοπτικής. Άλλοι το λένε δοσοληψία/πραγματισμό και άλλοι προδοσία/δειλία. Κάτι αντίστοιχο υπήρξε mutatis mutandis η αναγνώριση του διεθνώς χρησιμοποιούμενου για τα Σκόπια ονόματος “Μακεδονία” εκ μέρους της κυβέρνησης του Σύριζα.
Ο Trump έχει λαμβάνειν “σπάνιες γαίες” αξίας 500 δισ. από την Ουκρανία.
Από κει και πέρα, δε βλέπω σχέση μεταξύ συνθήκης των Πρεσπών, όπου ο ισχυρός έκανε το χατίρι του γελοίου και ανίσχυρου, λες και τον πίεσαν γι’ αυτό, κι αυτής εδώ, όπως τουλάχιστον διαφαίνεται. Ηττημένη κατά κράτος είναι η Ουκρανία. Για να ανατραπεί το αποτέλεσμα πρέπει οι Αμερικανοί να μπουν στη μάχη, πράγμα το οποίο σε πείσμα του Παραμυθά και των υπόλοιπων του θίασου δεν το θέλει ο κόσμος. Άσε που το αποτέλεσμα δεν ανατρεπέται γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχει και πολύ απ’ αυτό που κάποτε ήταν “η Ουκρανία”. Κάπου εδώ να θυμηθούμε το συμβόλαιο που η Blackrock (τύποις αμερικάνικη, Larry Fink – φίλος Trump) υπέγραψε πρόπερσι για την ανοικοδόμησή της. Υποθέτω ότι για τους δικούς τους λόγους κάποιοι έχουν αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα για τις μπουλντόζες.
Επί της ουσίας εξακολουθώ να πιστεύω αυτό που πίστευα εξ αρχής, ότι ο Βλαδίμηρος δεν είχε επιλογή, κι ότι η ευθύνη βαραίνει λιγότερο αυτόν και περισσότερο τους καραγκιόζηδες του ΝΑΤΟ.
Οι απόψεις μου για το ζήτημα είναι γνωστές και πάγιες από την πρώτη στιγμή και δεν μπαίνω στον κόπο να τις επαναλάβω. Προφανώς δεν γινόταν διαφορετικά και προφανώς οι Αμερικανοί έχασαν τον πόλεμο. Καλά κάνει ο Τραμπ και το αναγνωρίζει, σίγουρα όμως η στάση του θα ήταν διαφορετική αν διαπραγματευόταν από θέση πραγματικής ισχύος. Ακόμα περισσότερο χάσαμε βέβαια εμείς ως Ευρωπαίοι. Αν συνεχίσουμε όμως τη μαλακία θα χάσουμε πολύ περισσότερο.
Φαντάζομαι βέβαια ότι τύποι σαν τον Μπόλτον θα βλέπουν τη στάση του Τραμπ απέναντι στη Ρωσία περίπου όπως πολλοί δικοί μας βλέπουν τη στάση του Μητσοτάκη απέναντι στην Τουρκία.
Ο Ερτνογάν θα βγάζει αφρούς. Μία η δήλωση ότι η Πόλη θα ονομαστεί Κωνσταντινούπολη, τώρα τα νέα ότι ο Τράμπ συνομίλησε με τον Πούτιν και το ουδέτερο έδαφος θα είναι η Σαουδική Αραβία!!
Αν δε βάλουμε και την επιθυμία του Τραμπ για την Παλαιστίνη που θέλει να γίνει resort ,τότε δεν ξέρω εάν θα αποφύγει το μοιραίο ο μπάρμπα Έρντο.
Ειδικά στο τελευταίο σενάριο, οι ΗΠΑ θα έχουν πρόσβαση στην ΑΟΖ της Κύπρου κάτι που σίγουρα θα οδηγήσει σε πλήρη έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου.