Ο διάλογος ανάμεσα στον George Stephanopoulos και τον Rand Paul, είναι ενδεικτικός του γιατί θεωρώ τον πρώτο έναν από τους πλέον αφερέγγυους εκπρόσωπους ενός a priori αφερέγγυου επαγγέλματος, και τον δεύτερο, τη συμπαθέστερη περίπτωση που μπορεί κανείς να συναντήσει στην αμερικανική Γερουσία.
Ο “δημοσιογράφος” δεν έχει πρόβλημα να παρουσιάζεται σαν ηλίθιος σε όλη τη διάρκεια της συζήτησης, “αδυνατώντας” να αντιληφθεί τα ορθολογικότατα επιχειρήματα του Ρεπουμπλικανού πολιτικού γύρω απ΄το θέμα της εκλογικής απάτης. Tου πόσο δηλ. ανεξέταστα και αυθαίρετα αντιμετωπίστηκαν οι επικαλούμενες αυτήν ενστάσεις.
Η αλήθεια είναι ότι διαθέτει πολύ περισσότερη ευφυία από εκείνη που χρειάζεται γι’ αυτό. Απλώς γνωρίζει καλά το επίπεδο του ακροατηρίου στο οποίο απευθύνεται.