Η λέξη “ξενοφοβία”, ξένη προς την ελληνική γλώσσα / ιδιοσυγκρασία, αποτελεί κατά μέτωπο επίθεση εναντίον της λογικής, και των λογικά σκεπτόμενων. Σκοπός εκείνων που την εισήγαγαν είναι η πρόκληση ενοχών για ένα φυσιολογικό συναίσθημα. Και για μια απλή απορία: γιατί θεωρείται δεδομένο ότι λαοί και φυλές από τα 4 σημεία του ορίζοντα μπορούν να συμβιώνουν, αρμονικά και απροβλημάτιστα;
Μήπως γιατί η μετατροπή της Γης σε Πλανήτη – Μπαντουστάν είναι ο μόνος τρόπος να πλημμυρίσουν οι αγορές της με νέας τεχνολογίας σκουπιδοπροϊόντα;
Υπάρχουν εκείνοι που στρώνουν το δρόμο για την κόλαση με τις καλές προθέσεις τους. Υπάρχουν και οι άλλοι, η αθλιότητα των οποίων διακρίνεται εκ του ότι, ξεκινώντας από την ανθρωπιστική ανάγκη, προχωρούν …άμεσα στην “ευκαιρία” που αντιπροσωπεύει. Αυτήν που ανέφερε ως διαφορά της “φιλοσοφίας” του από την “δεξιά” ο κύριος Βαρουφάκης [βλ. post Ο ΓΙΑΝΗΣ Μ’ ΕΝΑ ΝΙ ΣΤΗ ΣΥΜΗ]
Άλλος, της ίδιας συνομοταξίας, ο συγγραφέας και τοποτηρητής της αστικής ευγένειας, Νίκος Σαραντάκος, είχε τουιτάρει προ ημερών το εξής αδιανόητο:
“Το 2018 είχαμε 86400 γεννήσεις στην Ελλάδα και 120.000 θανάτους, ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ. Η εγκατάσταση και πολιτογράφηση πολλών χιλιάδων μεταναστών είναι εθνική ανάγκη”.
Στην απάντησή μου:
“Το πλημμύρισμα της χώρας απο ΑΛΛΟΕΘΝΕΙΣ είναι ΕΘΝΙΚΗ ανάγκη”
μη αντιλαμβανόμενος/ενδιαφερόμενος για το γελοίον του πράγματος, ανταπάντησε:
“Σε όλη την νότια Ευρωπη εδώ κ πολλά χρόνια ο δείκτης γονιμότητας είναι κάτω από 1.35 Αν ξέρετε αλλο τρόπο αναπλήρωσης να μας τον πείτε. Ξεχνάτε ότι όταν πλημμύρισε η χώρα στη δεκ 90 από ‘ΑΛΛΟΕΘΝΕΙΣ’ που λέτε, σώθηκε η οικονομία κ διατηρήθηκαν ζωντανά τόσα χωριά και τόσα σχολεία”.
Ανεξαρτήτως της συνέχειας του “διαλόγου”, μπορεί κανείς να επισημάνει ότι σύμφωνα με το σκεπτικό του εν λόγω, έχουμε εδώ μια τύχη, κυριολεκτικά ανέλπιστη: οι μετανάστες άρχισαν να μας έρχονται απ΄τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, …ακριβώς τη στιγμή που τους είχαμε ανάγκη… Μια και μόνο μια εξήγηση χωρά: οι άνθρωποι αυτοί είναι θεόσταλτοι. Πρέπει να τους ευχαριστούμε, όπως έκανε ο πιονιέρος Π. Παυλόπουλος, εξασφαλίζοντας τον τίτλο του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Γιατί το θέμα, ας μη γελιόμαστε, είναι τα νούμερα. Η χώρα είναι ένα δοχείο που αδειάζει, πρέπει ως εκ τούτου, οσονούπω, να γεμίσει. Η συμβατότητα των πληθυσμών; τι είναι αυτό; μήπως δεν “έχει αποδειχτεί” ότι …οι πάντες ταιριάζουν με τους πάντες; Μήπως και ως ιδιώτες, με όποιον να ‘ναι δεν συναναστρεφόμαστε; Με το “αμπεμπαμπλόμ” δεν επιλέγουμε τους φίλους μας;
Όταν ολίγον προ των εκλογών, κάποιο στέλεχος της ΝουΔου είχε προαναγγείλει επιδόματα για κάθε παιδί σε ελληνικές οικογένειες, το …Twitter ειχε ξεσαλώσει. “Επιχείρημα” που έδινε και έπαιρνε ήταν το περί …οικογένειας του Αντετοκούνμπο, που σύμφωνα με τη ρατσιστική λογική του ξενοφοβικού στελέχους, θα έχανε το επίδομα…
Για τους συμπολίτες μας “τύπου Σαραντάκου”, ο μόνος τρόπος να λυθεί το δημογραφικό είναι οι εξ Αφρικής / Ασίας μετανάστες / με το έτσι θέλω πρόσφυγες.
Το ιδιώνυμο αδίκημα της “ξενοφοβίας” έχει εφευρεθεί ως ευθεία απειλή, για όσους τολμούν να έχουν αντίρρηση σ’ αυτό.