Κάποια στιγμή θα έπρεπε να ασχοληθούμε λίγο πιο σοβαρά με φαινόμενα όπως αυτό. Γιατί, για το ότι ζουν ανάμεσά μας “άνθρωποι” που θα έκαναν πράξεις σαν την περιγραφόμενη, αμφιβολία δεν υπάρχει. Ωστόσο, αμφιβολία δεν υπάρχει και για το ότι τα mainstream media λειτουργούν βάσει ατζέντας – κυβερνητικής, αντιπολιτευτικής ή “άλλου είδους”.
Αυτό κάλλιστα θα μπορούσε να συμβαίνει εδώ : Ενα δημοσιογραφικό μέσο, η Lifo, “αποδίδει δικαιοσύνη” υιοθετώντας, a priori και χωρίς εξέταση, την άποψη της μίας πλευράς [βλ. κάτω, screen shot από το FB]. Το κάνει μάλιστα εκ συστήματος, και επί σκοπώ δημιουργίας κλίματος θυματοποίησης συγκεκριμένων ομάδων.
Η κεντρική ιδέα εδώ είναι ότι τα τρανς άτομα βρίσκονται υπό διωγμό, συνοδευόμενη από απαξίωση για τους “νοικοκυραίους”, οι οποίοι είναι a priori συνένοχοι, έστω διά της “αδιαφορίας” τους.
Μια τέτοια κίνηση, ή μάλλον στάση, δημιουργεί de facto εκνευρισμό στους τελευταίους, με αποτέλεσμα οι λιγότερο ψύχραιμοι [και άλλοι, για τους οποίους οι αρμόζοντες χαρακτηρισμοί δεν είναι τόσο ήπιοι] έρχονται να συμβάλλουν στη δημιουργία του επιδιωκομένου κλίματος.
Το θέμα είναι ποιοι είναι αυτοί που εξ αρχής το επιδιώκουν. Κι από τα σλόγκαν, από τις ίδιες τις κινητοποιήσεις τους, προκύπτει αβίαστα ότι αυτοί που επιζητούν την ένταση είναι τα μέλη της οργανωμένης [αντίθετα απ’ τους “νοικοκυραίους”] ΛΟΑΤΚΙ “κοινότητας”. *
Όπου υπάρχει οργάνωση υπάρχει σκοπός. Και ο σκοπός, ο “ιερός” ιδίως, όπως των δικαιωματιστών, αγιάζει τα μέσα.
Η ύπαρξη φορέων όπως το Proud Seniors Greece – Ομάδα Υποστήριξης ΛΟΑΤΚΙ + Ατόμων Άνω των 50” [!] προδίδει κάτι από το επίπεδο και τις διεθνείς προδιαγραφές αυτής της οργάνωσης.
ΥΓ Εν όψει του επερχόμενου pride στις 10 του μήνα, θα ασχοληθούμε με το κίνημα λίγο εκτενέστερα.

* Αποτελεί ιστορική πρωτοτυπία η ύπαρξη μιας “κοινότητας” βασισμένης αποκλειστικά στις σεξουαλικές προτιμήσεις των μελών της. Μήπως να φτιάξουν και οι μη ΛΟΑΤΚΙ μιαν αντίστοιχη;