Επικοινωνιακά μέσα όπως η Lifo θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα ως εργαλεία γελωτοθεραπείας, αν ο ρόλος τους στην κοινωνία δεν ήταν τόσο τοξικός, κι αν δεν τον έπαιζαν τόσο ενσυνείδητα.
Το παρακάτω άρθρο της ελεεινής φυλλάδας του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου πρέπει να ενταχτεί στην “επιχείρηση εισαγόμενης παράκρουσης” από τις ΗΠΑ. Η ατζέντα της στις μέρες μας εκτείνεται από την τρομοκρατική προπαγάνδα περί κλιματικής αλλαγής και “φονικού ιού” / αποτελέσματός της, μέχρι την μέσω identity politics ενεργοποίηση ενός “συναγερμού των δυσαρεστημένων” – κατασκευή “προ-κοινωνικού” κλίματος πολέμου όλων εναντίον όλων.
Αναπαράγω το άρθρο:

Η Λία Τσούζνταν, πρώην παίκτρια του ριάλιτι μοντέλων GNTM, παραδέχθηκε πως για αρκετά μεγάλο διάστημα είχε έντονη δυσφορία φύλου. Απαντώντας σε ερωτήσεις followers στο Instagram, ρωτήθηκε μεταξύ άλλων αν είναι non binary.  «Δεν είμαι non binary, αλλά η αλήθεια είναι πως μέχρι και πριν λίγο καιρό για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα είχα μια πολύ έντονη δυσφορία φύλου. Μερικές φορές έφτανα στο σημείο να ξυπνάω και να μη καταλαβαίνω τι είμαι σήμερα και πώς νιώθω, ωστόσο δεν μπορούσα να κάνω πράγματα, ούτε να βγω από το σπίτι. Τώρα είμαι πάρα πολύ καλά και θα έλεγα πως έχω μάθει να ζω με αυτό που νιώθω και το απολαμβάνω. Για μένα, προτιμώ απλά να είμαι εγώ “χωρίς ταμπέλες”», απάντησε. Η Λία Τσούζνταν είχε ξεχωρίσει στον περσινό κύκλο του Greece’s Next Top Model, όταν μεταξύ άλλων στο πλαίσιο του makeover που γίνεται συνήθως στα πρώτα επεισόδια του ριάλιτι, η παραγωγή είχε αποφασίσει να κόψει κοντά τα ξανθά, μακριά μαλλιά της. 
Ως non binary (άτομο που δεν εντάσσεται στη δυαδική σεξουαλικότητα αρσενικού/θηλυκού) πρόσφατα αυτό-προσδιορίστηκε @ Demi Lovato. Ως δυσφορία φύλου (που μπορεί και να εξελιχθεί σε non binary αυτό-προσδιορισμό) ορίζουμε τη διάσταση ανάμεσα στο φύλο με το οποίο έχει γεννηθεί ένα άτομο και στην φυλετική ταυτότητα μέσω της οποίας εκφράζεται στον καθημερινό του βίο. Πρακτικά, δυσφορία φύλου είναι όταν έχεις γεννηθεί αγόρι ή κορίτσι, αλλά δεν ξέρεις αν νιώθεις αγόρι ή κορίτσι.  Αυτή τη χαοτική κατάσταση φαίνεται πως βίωσε και το μοντέλο Λία Τσούζντάν, που γνωρίσαμε από το GNTM. Κάποιος, από τους followers της αναρωτήθηκε αν η Λία Τσουζντάν είναι non binary (άτομο χωρίς φύλο), με το μοντέλο να αποκαλύπτει: «Δεν είμαι non binary, αλλά η αλήθεια είναι πως μέχρι και πριν λίγο καιρό για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα είχα μια πολύ έντονη δυσφορία φύλου. Μερικές φορές έφτανα στο σημείο να ξυπνάω και να μη καταλαβαίνω τι είμαι σήμερα και πώς νιώθω, ωστόσο δεν μπορούσα να κάνω πράγματα, ούτε να βγω από το σπίτι. Τώρα είμαι πάρα πολύ καλά και θα έλεγα πως έχω μάθει να ζω με αυτό που νιώθω και το απολαμβάνω. Για μένα, προτιμώ απλά να είμαι εγώ “χωρίς ταμπέλες”». Ακόμα και το χάος τελικά, μπορεί να είναι διασκεδαστικό, αρκεί να μην φοράς παρωπίδες ή/και να μπαίνεις σε περιορισμούς.

Να σημειώσω κατ’ αρχήν, ότι χάριν “επικοινωνιακότητας”, τα άτομα υποκαθιστούν τον ορθότερο όρο “δυνανεξία” με το “δυσφορία”. Αυτό, με δεδομένα τα υποδειγματικά ελληνικά του εκδότη, δεν μπορεί παρά να αποτελεί “συμμόρφωση” σε ορολογία άνωθεν επιβεβλημένη.
Από κει και πέρα, δυο λόγια για το φαινόμενο που επιχειρούν να εισάγουν στην Ελλάδα.
Στην Αμερική, όπου έχει ξεκινήσει εδώ και κάτι χρόνια, ένας αυξανόμενος αριθμός ατόμων προεφηβικής ηλικίας ή και νεότερων, εκφράζουν “δυσφορία” για το φύλο τους, δηλώνοντας ότι δεν αισθάνονται καλά μέσα σε ένα σώμα με ανδρικά ή γυναικεία χαρακτηριστικά. Το φαινόμενο μιας κάποιας σύγχυσης ως προς τις προτιμήσεις είναι συνηθισμένο σ’ αυτές τις ηλικίες ή και σε μεγαλύτερες – δεν χρειαζόταν να φτάσουμε στην τρίτη δεκαετία του 21 ου αι. για να το εντοπίσουμε * . Τι είναι αυτό που “σηματοδοτεί” την εποχή διαφοροποιώντας την από τις άλλες;
Προτείνω ως απάντηση την επέλαση μιας τεχνολογίας γεμάτης υποσχέσεις, οι οποίες μπορούν να συμπυκνωθούν στο αγοραίο σύνθημα “Impossible Is Nothing”. Πρόκειται φυσικά για διαστροφή : ξεκινώντας από μια ποιητική υπερβολή που μπορεί να κάνει θαύματα ενεργοποιώντας τη δύναμη της θελήσεως **, φτάνουμε σε καταστάσεις άρνησης εννοιών όπως “χαρακτηριστικά” και “όρια”.
Αρωγός σ’ αυτό έρχεται μια “επιστήμη” που έχει πάψει προ πολλού να αποτελεί κάτι άλλο από τεχνολογία μονίμως “επαναστατική” και “ρηξικέλευθη”. Ένα στην κυριολεξία πείραμα, στο διηνεκές διαδραματιζόμενο …στου Κασίδη το κεφάλι, ο οποίος αναλαμβάνει συν τοις άλλοις το λογαριασμό της υποθέσεως. Η τεχνολογία αυτή έχει, εννοείται, απεριόριστες δυνατότητες. Και είναι μέσω αυτής που …impossible is nothing.
Ως προς το θέμα μας, όσοι ασχολούνται / ενημερώνονται περί τα τεκταινόμενα πέραν του Ατλαντικού, έχουν μια ιδέα της διαδικασίας: το παιδάκι, κρυφά απ’ τους γονείς, ή και με την έγκρισή τους *** παρουσιάζεται σε ένα “γιατρό” με το πρόβλημά του. Χωρίς πολλές συζητήσεις εκείνος, ξεκινάει ένα πρόγραμμα με ορμόνες. Με την πάροδο “ευλόγου” διαστήματος, κάποιων μηνών συνήθως, επακολουθεί η χειρουργική επέμβαση. Το τελικό αποτέλεσμα, σε πλήθος καταγραμμένων περιπτώσεων : έφηβοι γύρω στα 15 με 16, απείρως πιο μπερδεμένοι / συγχυσμένοι απ΄όσο πριν, σε κατάσταση αυτοκτονικής δυστυχίας. Φαινόμενα για τα οποία, φυσικά, η επίσημη “επιστημονική κοινότητα” δεν αναφέρει λέξη [βλ. βίντεο του Tucker Carlson].
Αυτό είναι το trend που επιχειρείται να εισαχθεί στην Ελλάδα, μέσω influencers όπως η …Λία Τσούζνταν, και με τη δημοσιογραφική επιμέλεια ατόμων όπως ο κύριος Τσαγκαρουσιάνος.

* You’ve got your mother in a whirl
She’s not sure if you’re a boy or a girl
Hey babe, your hair’s alright
Hey babe, let’s go out tonight
[David Bowie, Rebel Rebel, 1974]

** παραλλαγή του κλασικού “η πίστη μετακινεί βουνά”

*** Το πράγμα προωθείται ως συρμός εδώ και χρόνια, με αιχμή του δόρατος “σταρ του θεάματος”
[βλ. post GAY PRIDE & SELF ID https://oannes.gr/2019-rewind-repost-gay-pride-self-id-8-6/],
αλλά και πολιτικές προσωπικότητες. Ανάμεσά τους, ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden, ο οποίος στη διάρκεια της προεκλογικής του καμπάνιας έχει δηλώσει ευθαρσώς ότι υποστηρίζει το δικαίωμα ενός 8χρονου να αποφασίζει την αλλαγή του φύλου του…