Όταν βλέπει κανείς την ανάρτηση του “ισχυρότερου ανθρώπου στον κόσμο”, του προέδρου των ΗΠΑ, να κατεβαίνει από το Twitter με το αιτιολογικό της διασποράς ψευδών ειδήσεων * , αναρωτιέται πόσο αντιστρέψιμη είναι η κατάσταση που παγιώνεται σε πλανητικό επίπεδο.
Μπροστά σ’ αυτό, το θράσος του κυρίου Χρυσοχοΐδη φαίνεται λογικά διαχειρίσιμο.
Έχοντας παρά τω πλευρώ του “δημοσιογράφους” όπως ο ιδιοφυής Γρηγόρης Ψαριανός [είδε το φως κι έγινε δεξιός …στα εξήντα], ή ο μονίμως οργισμένος & ανυπόμονος με τους “ηλίθιους” Άρης Πορτοσάλτε, και τον εσμό των ευνούχων του διαδικτύου, ο κύριος Χ. περνάει τα εσκαμμένα, χαρακτηρίζοντας “ψεκασμένο” όποιον τολμήσει να βάλει μια υποσημείωση στο ευαγγέλιο του κυρίου Τσιόδρα.
Το πρώτο βήμα αφορά στο να οριστεί ο πολίτης ως de facto, εφ’ όλης της ύλης αδαής, και εξ αυτού a priori ανίκανος να έχει άποψη για θέματα που αφορούν την υγεία και τη ζωή του. Ακούγεται “λογικό” στην εποχή της ιλιγγιώδους εξειδίκευσης, όταν διπλωματούχοι ιατροί & δικηγόροι ομολογούν μακάρια άγνοια για θέματα πέραν της ειδικότητάς τους – η άλλη όψη του πόσο αδυσώπητοι γίνονται για εκείνα που υπάγονται σ’ αυτήν.
Περί υπάρξεως πανδημίας ή όχι, αποφασίζουν άνθρωποι που ουδείς γνωρίζει τα συμφέροντα με τα οποία διαπλέκονται, ή τους απώτερους σκοπούς που έχουν.
Η επίκλησή της οδηγεί σε ενεργοποίηση πρωτόκολλων έκτακτης ανάγκης, όπως η “ενός ανδρός αρχή”. Η κατάσταση προσομοιώνεται μ’ εκείνη του πολέμου – ας θυμηθούμε τις πρωθυπουργικές γελοιότητες περί “οπλαρχηγών” που είναι σήμερα οι λοιμοξιωλόγοι. Αυτό σημαίνει ότι οι εντολές δέον όπως εκτελούνται χωρίς αντίρρηση.
Στον πόλεμο, όπως και στον έρωτα, …όλα επιτρέπονται, το οποίο σημαίνει: αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω.
Δεν υπάρχουν “εναλλακτικές” απόψεις για το τι είναι πόλεμος, ή για το αν είσαι υποχρεωμένος να ακολουθείς τυφλά εντολές σ’ αυτόν. Όμως το ίδιο δεν ισχύει στο πλαίσιο μιας πανδημίας: ο ορισμός ήδη εδώ, από κάποιους, της επικινδυνότητάς της, είναι διάτρητος – προβεβλημένοι “ειδικοί” μιλού[σα]ν για αντιστοιχίες με την …ισπανική γρίπη. Πέραν αυτού, υπάρχουν ανακολουθίες που κάνουν τον κόσμο να εξανίσταται.
Απλό παράδειγμα, από χτες: βολτάροντας το σκύλο Σάββατο πρωί, περνάω έξω από ένα κρεοπωλείο. Τρεις κυρίες, με μάσκες et al, βρίσκονται σε διαδικασία εξυπηρέτησης. Έξω απ’ το μαγαζί, τέσσερεις ακόμα γυναίκες – μασκοφόροι περιμένουν τη στιγμή που θα εισχωρήσουν στο κατάστημα.
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, βλέπω ένα από τα ηλίθια ρεπορτάζ του Δεκαπενταυγούστου, με τα λιμάνια, τα διόδια και τους σταθμούς των λεωφορείων.
“Δημοσιογράφος” με μάσκα, στο σταθμό Κηφισσού εποπτεύει την τήρηση των μέτρων, δίνοντας αναφορά στο στούντιο, τονίζοντας ότι η πληρότητα του λεωφορείου πρέπει να είναι 65%, βεβαίως με μάσκες.
Συνειδητοποιώ ότι αυτό δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει λιγότερα απο 30 άτομα. Όμως, το κρεοπωλείο απ’ όπου πέρναγα ώρες πριν, έχει το μέγεθος …μεγάλου πούλμαν. Άσε που έχει και το ίδιο σχήμα με αυτό. Από που κι ως που 3 στο ένα και 30 στο άλλο; Και οι πελάτες του καταστήματος κάθονται βαρειά είκοσι λεπτά εκεί μέσα. Οι επιβάτες του πούλμαν συνυπάρχουν για πέντε και για δέκα ώρες…
Στον “ψεκασμένο” εαυτό μου, που ισχυρίζεται ότι βασικό ζητούμενο είναι το χτύπημα της μικρής επιχείρησης, δεν ξέρω τι να απαντήσω.
* Τί είπε ο “ανθρωπάκος”: ότι τα παιδιά αρρωσταίνουν πολύ σπάνια από τον κορωνοϊό και ακόμα πιο σπάνια, στο όρια του “ποτέ”, πεθαίνουν. Μια στοιχειώδης έρευνα επιβεβαιώνει ότι έχει δίκιο.
Όλο αυτό συμβαίνει επειδή “κάποιοι” θέλουν να κρατήσουν τα σχολεία κλειστά τον Σεπτέμβριο. Πράγμα που, εκτός των άλλων, σημαίνει ανεργία [ή …εξ αποστάσεως εργασία] για αρκετά ακόμα εκατομμύρια Αμερικανών, οι οποίοι χάρη στο σχολείο έχουν λυμένο το πρόβλημα του “παρκαρίσματος” των παιδιών και της διατροφής τους, όσο εκείνοι λείπουν στη δουλειά.
ΠΑΣΑ ΑΡΧΗ ΠΑΥΣΑΤΩ
(Visited 205 times, 1 visits today)
Ο απόλυτος παραλογισμός του φετινού χειμώνα πάντως ήταν οι ατέλειωτες ουρές των γερόντων (έχει πολλούς η περιοχή μου) που περίμεναν υπομονετικά έξω από τα σούπερ μάρκετ, τα κρεοπωλεία και τις τράπεζες, με τον παγωμένο αέρα να θερίζει τα ταλαιπωρημένα τους κόκκαλα. Κάθε φορά που τους έβλεπα να κάθονται στην παγωνιά με τις ώρες, ήθελα να τους πιάσω και να τους φωνάξω: μα καλέ μου άνθρωπε.. θα πάθεις πνευμονία!!
…και αυτόν ετοιμαζόμαστε να ξαναζήσουμε. Η άποψη της εβδομάδας είναι ότι “θα ζήσουμε έτσι” [με μάσκες, αποστάσεις κτλ] για ένα χρόνο τουλάχιστον, έως ότου βγει το εμβόλιο. Περί του οποίου όλο κα συχνότερα ακούγεται ότι “δεν ξέρουμε καν αν θα είναι ασφαλές”. Είμαι πραγματικά περίεργος πότε το τελευταίο ενουχισμένο διαδικτυακό μαλάκιο θα καταλάβει τι παίζεται στην πλάτη των ανθρώπων.
Μα και ασφαλές να είναι, τίποτα δεν αλλάζει. Μήπως οι άλλες γρίπες εξαφανίστηκαν με τα εμβόλια; Ή με τα φάρμακα; Ή με τις μάσκες; Δεν υπάρχει καμία θεραπεία για τη γρίπη κι αυτό είναι το κλου της υπόθεσης, γιατί έτσι διατηρείται η ακριβής αναλογία ελπίδας και φόβου που είναι απαραίτητη για τη μαζική και μακροχρόνια υποταγή. Την ίδια τεχνική εφάρμοσαν στο παρελθόν το ιερατείο του μεσαίωνα και η σταλινική γραφειοκρατία με απόλυτη επιτυχία. Αν ήταν μάλιστα στο χέρι μου να διαλέξω ένα στόχο που πρέπει να καταστραφεί πρώτος για να ξεφύγει ο κόσμος από το φαύλο κύκλο της υποταγής, αυτός θα ήταν σίγουρα η ελπίδα. Όπως είχε πει κι ο Σοπενχάουερ, κακώς, πολύ κακώς ο Δάντης έβαλε την επιγραφή “Όσοι εισέρχεστε εδώ να εγκαταλείψετε κάθε ελπίδα” στην πύλη της Κολάσεως, γιατί στην πραγματικότητα θα έπρεπε να την είχε βάλει στην πύλη του Παραδείσου!
…Totally correct, according to my opinion.
Απλώς εδώ έχει προστεθεί το στοιχείο της δημοσιοποίησης [εκ μέρους του ίδιου του κύκλου Gates] των κινδύνων που μπορεί να αντιπροσωπεύει το εμβόλιο.
Πράγμα που θα μπορούσε να σημαίνει ότι μεθοδεύουν την εισαγωγή πρωτοκόλλου σε στιλ “εμβολιάζεσθε με δική σας ευθύνη”, προς μεγιστοποίηση εξασφάλισης των φαρμακευτικών από αποζημιώσεις – το κόλπο έχει ξεκινήσει επί Ρήγκαν [National Childhood Vaccine Injury Act (NCVIA), 1986].
Αυτό θα έχει πολύ ενδιαφέρον να συνδυαστει με πίεση του τύπου “no vaccine- no access to facilities”.
Ούτως ή άλλως, το βασικο ζητούμενο στην παρούσα φάση είναι να τσεκάρουν πόση χλαπάτσα είμαστε πρόθυμοι να αντέξουμε “για το καλό μας”.
Τι τα θες, με το που εμφανίστηκε -κατασκευάστηκε καλύτερα- η μαλακία, έπεσαν όλα τα κοράκια, τα σκουλήκια και μαλάκια να την εκμεταλλευτούν προς ίδιον όφελος: άλλος να πουλήσει εμβόλια, άλλος επιστημοσύνη, άλλος ηθική, άλλος να ρίξει τον Τραμπ, άλλος να πάρει μια γεύση εξουσίας και άλλος ..να υποταχθεί χωρίς δικαιολογίες και ντροπές. Γιατί μη νομίζεις, τους περισσότερους τους βολεύει με τον α΄ ή β΄ διεστραμμένο τρόπο η κατάσταση. Οι ελευθερίες και τα δικαιώματα ουδόλως ενδιαφέρουν τον κοσμάκη στο βαθμό που δεν μεταφράζονται σε μάσα και φιγούρα, που κι αυτά με τη σειρά τους μπορεί άνετα να τα στερηθεί στο βαθμό που μπορεί και τη βγάζει με κορωνοδάνεια, τρομοθεάματα, εφήμερες ελπίδες και κατάφωρα ψέμματα.
Το μόνο πρόβλημα με μια εικόνα του κόσμου τόσο μελανή όσο την περιγράφεις, είναι ότι είναι 100% ακριβής.
Άστο καλύτερα στο 99% και βλέπουμε.. Δεν είναι κακό να λέμε που και που και μεις από κανά ψεματάκι στον εαυτό μας 🙂