Είναι διασκεδαστικό να ατενίζεις τη φυσιογνωμία του Χρήστου Χωμενίδη, δαφνοστεφανωμένη απ’ τα μπουκλάκια του, και με εκείνο το σοφό, διεισδυτικό του βλέμμα. Ακόμα πιο διασκεδαστικό να τον ακούς, με τη βομβώδη φωνή του, να εγκαλεί από καθέδρας όσους διαδίδουν θεωρίες συνωμοσίας για τον κορωνοϊό, να απονέμει εύσημα επιστημοσύνης, ως υπερεπιστήμων, σε “αληθινούς επιστήμονες”, και να αναγορεύει τον Τσιόδρα σε “φυσικό ηγέτη της χώρας τη δεδομένη στιγμή”, παρομοιάζοντάς τον με τον …Χάρι Πότερ.
Ο συγγραφέας μίλησε χτες στην τηλεόραση, για την ομοψυχία του ελληνικού λαού στην περίοδο της καραντίνας: “όλοι συμμορφώθηκαν, πλην ελαχίστων ηλιθίων, όπως ο βουλευτής Λαγός της Χρυσής Αυγής, διάφοροι άλλοι που μιλάγανε για συνωμοσία καταστολής κλπ.” Για να προχωρήσει, πλέκοντας σχεδόν το εγκώμιο του κορωνοϊού: ήταν μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις συσπείρωσης του λαού μας, μαζί με το ’87 που πήραμε το ευρωπαϊκό, την νύχτα του ’74 που έπεσε η Χούντα, και το Έπος της Αλβανίας…
Άλλωστε …”προφανώς” φοβάται ένα δεύτερο κύμα κορωνοϊού. “Γιατί εσείς δεν φοβάστε; ο καθένας πρέπει να φοβάται και να ελπίζει ότι δεν θα συμβεί”…
Έτσι ολοκληρώθηκε η τοποθέτηση του κυρίου Χωμενίδη για ένα θέμα που οδηγεί την ανθρωπότητα σε αχαρτογράφητα, για πρώτη φορά στην κυριολεξία, ύδατα.

Από τα παραπάνω τι προκύπτει; κάτι όχι ιδιαίτερα πρωτότυπο: η εικόνα κάποιου που λανσάρεται ως άνθρωπος του πνεύματος, με επί παντός του επιστητού άποψη, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα θρασίμι με δημόσιο βήμα, το οποίο τραμπουκίζει με το ελεύθερο, “ποιητική αδεία” και χωρίς επιχειρήματα, τους μη συμμορφούμενους με την επίσημη γραμμή. Ο κύριος ΧΧ είναι κλασικός “διανοούμενος” σοβιετικού τύπου, της σταλινικής περιόδου.
Το πιο ενδιαφέρον άλλωστε ήταν εκείνο που άκουσα, τελευταία στιγμή πριν τον αφαιρέσω απ’ την εικόνα: ο άνθρωπός μας δεν βλέπει τηλεόραση. Την έχει καλυμμένη κάπου στο σπίτι του όπως είπε, και ουδέποτε την ανοίγει.
Μιλάμε για αξιοσημείωτη περίπτωση γιουνγκικής “συγχρονικότητας”: γιατί ανάμεσα στις βλακείες και τις κοινοτοπίες του, δεν άκουσα να αποκλίνει νανοχιλιοστό απ’ το τηλεοπτικό αφήγημα.