Περιμένοντας στην ουρά έξω απ’ το ταχυδρομείο για να παραλάβω το δέμα μου πληρώνοντας 16 ευρώ χαράτσι * ξεκινάω, τι το ’θελα, συζήτηση με τον μεσόκοπο μασκοφόρο δίπλα μου.
Δεν ξέρω αν είχε πρόβλημα εξ αρχής με το ότι δεν φορούσα μάσκα… Αν είχε, δεν το έδειχνε.
Κάποια στιγμή ο τύπος …φορτσάροντας, αρχίζει να απαγγέλλει ένα είδος δικής του variation της Βίβλου, σύμφωνα με την οποία “εν αρχή ο Θεός έστειλε τον Υιό του για να σώσει τους ανθρώπους. Τους έσωσε μεν …για λίγο, αλλά μετά αυτοί …άρχισαν πάλι τα δικά τους. Έτσι ο Θεός αποφάσισε μετά τον Υιό να στείλει τον ιό, μήπως και ξεμπερδέψουμε”.
“Πώς να ξεμπερδέψουμε δηλαδή” κάνω το λάθος και ρωτάω.
“Θα ξεμπερδέψουμε όταν πεθάνουν όλοι οι ψεκασμένοι”.
“Καλά” του λέω, χειροτερεύοντας το λάθος μου, “είναι πράγματα αυτά που κάθεσαι και λες, κοτζάμ άντρας; δεν ντρέπεσαι λιγάκι;”
“Αμ, γι αυτό σου λέω” αντιγυρνάει το άτομο, φορτσάροντας ακόμα περισσότερο. “Πρέπει να φύγετε απ’ τη μέση όλοι οι ψεκασμένοι, μήπως και ησυχάσουμε!”
“Κοίτα να δεις” του λέω, “επειδή έχω σοβαρά προβλήματα, όπως όλος ο κόσμος, δεν μπορώ να ακούω ένα ηλίθιο στα καλά καθούμενα να μου εύχεται να πεθάνω. Δεν το βουλώνεις σιγά σιγά, να τελειώνουμε;”
“Ό,τι θέλω θα κάνω” επιμένει ο κωλοτυπάκος, που έχει αρχίσει να μου γίνεται στενός κορσές. “Όταν θα έρθει η ώρα να διασωληνωθείς, τότε τα ξαναλέμε”.
Σε μια ύστατη προσπάθεια να τον κάνω να σωπάσει, αλλά και εννοώντας το, του λέω : “μεγάλε, το βρωμόξυλο δε σε βλέπω να το γλιτώνεις. Μην πεις ότι δε σ’ το ‘πα. Μετά θα βγαίνεις στα κανάλια και θα κλαίγεσαι”.
Ο τύπος το βούλωσε. Και κάπου εκεί ολοκληρώθηκε το …καλαίσθητο επικοινωνιακό στιγμιότυπο. Μείναμε να περιμένουμε στην ουρά αμίλητοι όπως πριν – κανείς απ’ τους παρευρισκόμενους δεν ανακατεύτηκε.
Συμπέρασμα πρώτο : “παλαιοημερολογίτες”, θρησκόληπτοι, μετά Ιωάννη προφήτες της Αποκάλυψης, μια χαρά ευδοκιμούν στις τάξεις των εμβολιασμένων. Η μόνη διαφορά απ’ τους ανεμβολίαστους είναι ότι εκείνοι δεν τους λένε ψεκασμένους, ούτε εύχονται το θάνατό τους.
Συμπέρασμα δεύτερο : οι συζητήσεις με αγνώστους [είχα γίνει επιρρεπής σ’ αυτές λόγω εκτάκτων περιστάσεων] δέον όπως αποφεύγονται.
* Η νέα τελωνειακή πραγματικότητα απ’ τον Ιούλιο : το όριο των 22 ευρώ που ίσχυε για κάθε παραγγελία απ’ έξω καταργείται, αλλά επιβάλλεται επιπλέον “φόρος” 24% επί της αξίας της.
3Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Χωρίς να θέλω να παίξω με τον πόνο σου, μιλάμε για κορυφαίο σκηνικό.. Αν και κατά βάθος ο τύπος απλώς εξέφρασε απροκάλυπτα και με κάπως ιδιόρρυθμη διατύπωση αυτό που εύχονται και κάνουν στην πράξη κυβέρνηση, γιατροί και αξιόλογη (σε αριθμό) μερίδα του κοινού.
Α δεν υπήρξε ακριβώς πόνος. Αντίθετα, από ένα σημείο και μετά κυριευόμουν από αυτή την “εν θερμώ ψυχρότητα” που δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για τον φταίχτη. Ευτυχώς με το ένστικτο του ζώου που είχε το κατάλαβε.
Αλλά η αντιπροσωπευτικότητα του γεγονότος ισχύει. Και είναι απίστευτο ώρες ώρες να σκέφτεται κανείς σε τι κατάσταση έχουμε μπλέξει “στα καλά καθουμενα”. Που μόνο καλά καθούμενα δεν είναι δηλαδή, αλλά επί της ουσίας νομοτέλεια. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι έτσι και δεν γίνει κάτι τώρα [unlikely but not totally…] τελειώσαμε.
Από πίσω έρχεται το full package της κλιματικής αλλαγής της οποίας υποσύνολο αποτελεί ο κορωνοίός, και …full point system China style, όπου τα …προνόμια και οι κυρώσεις θα επεκταθούν στο σύνολο της δημόσιας [μόνο;] δραστηριότητας του “πολίτη”.
Καλά όταν λέω πόνος εννοώ την πρωινιάτικη ταραχή, παρόλο που λίγο τσίτωμα μία στις τόσες καλό είναι για την υγεία. Δεν ξέρω πάντως αν το πρώτο πληθυντικό είναι το κατάλληλο πρόσωπο για την παρούσα συγκυρία, γιατί όπως καταλαβαίνεις πολλοί γουστάρουν την όλη φάση and ask for more. Το θέμα δεν είναι καν ποια ομάδα είναι η πολυπληθέστερη, αλλά ποια έχει τα μέσα να επιβάλλει αυτό που.. “κάποιοι” θέλουν. Ο κορωνοϊός είναι απλώς η αιχμή του δόρατος, εδώ μιλάμε για γενικευμένη επίθεση από παντού χωρίς να ξέρεις από πού θα σου έρθει σε μια δεδομένη στιγμή. Και μη φανταστείς ότι θα τους λείψουν οι πάσης φύσεως “αρνητές” που, αφού εκπληρώσουν το ρόλο τους ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, θα τους ξεφορτωθούν στη συνέχεια ως – δε λέω εμπόδιο γιατί δεν συνιστούν πραγματική απειλή – έρμα. Κάποιες προσωρινές “ελλείψεις προσωπικού” που μπορεί να προκύψουν, rest assured, θα καλυφθούν το συντομότερο από τους απειράριθμους καλοθελητές που κάνουν ουρές (κατά προτίμηση στα σύνορα..) να πάρουν τη θέση τους.