Για όσους θεωρούν δεδομένο ότι η μόνη θετική κληρονομιά που καταλείπει ο Αλέξης Τσίπρας είναι η κωλοτούμπα του, η επανάκαμψη του Γιάνη μ’ ένα νι αποτελεί δυσάρεστη περίπτωση… Το project  ΜέΡΑ 25, αποτελεί ευρωπαϊκή βερσιόν της “αριστεράς” του αμερικάνικου Δημοκρατικού Κόμματος, με επιφανή προσωπικότητα την γελοιο-γραφική Alexandria Cortez: σοσιαλιστικές κορώνες, οικολογική ευαισθησία, identity politics, αναβαθμισμένες τακτικές τύπου Saul Alinsky. Ο ρόλος του θα αποκαλυφθεί σύντομα.

Ο “Γιάνης” Βαρουφάκης θα ήταν ο πιο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του είδους “σοσιαλιστής του σαλονιού”, αν οι σοσιαλιστές δεν ήταν άνθρωποι του σαλονιού [όχι ακριβώς “λαϊκά παιδιά”] από καταβολής του είδους. Και οι μεν εμπνευστές των σοσιαλιστικών ιδεωδών κέρδισαν το σεβασμό, ρισκάροντας ζωή και ελευθερία για τις ιδέες τους. Η σημερινή βερσιόν τους – αχνός απόηχος εποχών αθωότητας, αφορά ανθρώπους που πίνουν στην υγειά των κορόιδων…
Άνθρωποι με ισχυρές πλάτες, προστατευμένοι απ’ τις συνέπειες της όποιας κρίσης, έχουν αποστολή την προπαγάνδιση “αλλαγών με κοινωνικό πρόσημο”, στην υπηρεσία, πάντα, μιας φράξιας του παγκοσμιοποιημένου συστήματος.
Και βέβαια, δεν γίνεται ομελέτα χωρίς σπασμένα αυγά. Ακόμα κι αν “ομελέτα” βαφτίζεται ο κόσμος, στο πλαίσιο ενός παιδαριώδους σχήματος. Ο ρόλος των αυγών; είναι για τους αναλώσιμους. Εμάς, τους common people. Άνθρωποι “ανένδοτοι” τύπου Βαρουφάκη δεν έχουν πρόβλημα να στείλουν το “λαό”, σαν πρόβατα επί σφαγή, en masse, εν όψει “αλλαγών” που υπαγορεύουν οι γελοία αναπόδεικτες θεωρίες τους.  Συνήθης έκβαση, όπως ιστορικά προκύπτει, είναι η περαιτέρω επιδείνωση. Το ρεζουμέ: “θυσιαστείτε για τη δική μου θέση στην ιστορία…”
Ο Γιάνης μ’ ένα νι δεν ευθύνεται μόνο για τα capital controls που ισχύουν ακόμα στην “υπό ανάκαμψη” χώρα. Αλλά και για το ότι εμείς, δεν πολυσκάμε καν γι’ αυτά, όντας οι περισσότεροι απλώς αδέκαροι.