Όπου οι “φεμινίστριες” του “Ο βιαστής είσαι εσύ”, παρουσιάζουν, ξανά στο Σύνταγμα, τη νέα τους παραγωγή – αφιέρωμα στη Μέρα Περιβάλλοντος.
Από μια πλευρά, η αναπαραγωγή ενός τέτοιου βίντεο αντιστοιχεί σε παραβίαση ανοιχτής πόρτας. Τα άτομα είναι τόσο ανυπόκριτα γελοία, τόσο subzero level, που η επαφή μαζί τους σε φέρνει αντιμέτωπο με τη ματαιότητα της ύπαρξής σου.
Υπάρχει όμως ένα “μικρό” πρόβλημα. Και το αντιλαμβάνεσαι παρατηρώντας τα συμβαίνοντα επί αμερικανικού εδάφους, αντίγραφα των οποίων είναι τα δικά μας: τα όντα δεν θα αποτελούν για πολύ ακόμα γραφική μειονότητα. Σύμφωνα με τις ασφαλέστερες προβλέψεις, αυτή θα είναι, σύντομα, η εικόνα μιας, όχι πλέον σιωπηρής, πλειοψηφίας: αφασικοί ακτιβιστές – showmen, συσπειρωμένοι σε πολυεθνικούς όχλους, …ορχούμενοι υπό τις εντολές των Pavlov’s media.
Μια πρώτη κίνηση, αν θέλουμε να αντιστρέψουμε τη διαδικασία, είναι η εγκατάλειψη της “πλανητικής” προσέγγισης και των …πλανητικής εμβέλειας, μεγαλεπήβολων σχεδίων που συνεπάγεται.
Το περιβάλλον δεν μας έχει καμία ανάγκη. Είμαστε κωμικά ασήμαντοι ως απειλή, πολλώ δε μάλλον ως σωτήρες του.