Ουδέποτε εμπιστεύτηκα οργανώσεις του τύπου “Γιατροί Χωρίς Σύνορα”, οργανώσεις δηλ. που το πρώτο συνθετικό του ονόματός τους [το …οτιδήποτε] αποτελεί πρόφαση για το πανταχού παρόν, δεύτερο. Είναι εκείνο, το “χωρίς σύνορα” που τελικά επιπλέει, σαν ρεφρέν μιας αέναης διαφήμισης του Globalization.
Προκηρύξεις σαν την παραπάνω δεν αντιπροσωπεύουν κάποια έκπληξη. Ελπίζω απλώς και οι πλέον καλόπιστοι να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται το ρόλο αυτών των ατόμων. Γιατί κανείς δεν θα μας πείσει ότι πρόκειται γι ανόητους, ούτε ότι κινούνται από άδολο ανθρωπιστικό ενδιαφέρον. Τα άτομα κάνουν πολιτική εργαλειοποιώντας “πρόσφυγες” με τρόπο εξ ίσου αισχρό με του Ερντογάν. Ή μάλλον ακόμα αισχρότερο, γιατί ο Ε. δεν δήλωσε ποτέ κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι.