Τα άνευ λόγου και αιτίας χασκόγελα της “υποψήφιας” … η ανυπαρξία πολιτικού λόγου… οι φράσεις και οι χειρονομίες με τις οποίες απευθύνεται στον κόσμο – σαν σε παιδάκια του δημοτικού… οι κατινίστικες “επί προσωπικού” επιθέσεις εναντίον του DT… τα παβλοφικά ουρλιαχτά του αρνητικού μέσου IQ πλήθους, αποτελούμενου κυρίως από γυναίκες έτοιμες να την ψηφίσουν, έτσι απλά, σαν “πρώτη μαύρη γυναίκα υποψήφια πρόεδρο των ΗΠΑ”… Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα εδώ. Ακόμα μεγαλύτερο, κατά την άποψή μου, έχει ο άνθρωπος που δεν το διακρίνει.
Και μόνο οι τερατολογίες που επαναδιατυπώνει το ον (από 03:27) περί “Προέδρου Μπάιντεν”, τον οποίο η ίδια ως υποψήφια (…τελευταία σε ψήφους) του Δημ. Κόμματος το 2020 αποκαλούσε “σεξιστή” και “ρατσιστή”, και του οποίου την ανεπάρκεια άφησε ασχολίαστη 4 ολόκληρα χρόνια, όντας η πιο στενή συνεργάτης του και η πλέον αρμόδια να την σχολιάσει, θα έπρεπε να αρκούν. Αλλά το βίντεο έχει πολλά ακόμα. Αξίζει να ρίξει κανείς μια ματιά, σκεπτόμενος ταυτόχρονα το συγκεκριμένο “κατασκεύασμα” σε ρόλο πλανητάρχη, αντιπαρατιθέμενο με τύπους σαν τον Xi Jinping, τον Putin …ή και τον Kim Jong Un, ας πούμε.
Για να μη μιλήσουμε για τα επερχόμενα ντιμπέιτ…
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Τη συγκεκριμένη πάντως την έκοψα εξαρχής και χωρίς περιστροφές για Ζυγό. Το “αφοπλιστικό” χαμόγελο, οι “χαριτωμένες” κινήσεις and all. Και από αισθητικής τουλάχιστον απόψεως οι γυναίκες Ζυγοί αποτελούν στο μυαλό μου τον ορισμό του devil in disguise.
Αν πάντως η γυναίκα τελικά είναι όντως ακατάλληλη για τη θέση του Προέδρου της Αμερικής, αυτό δεν αποτελεί απαραίτητα πρόβλημα και για μας. Ως ευρωπαίος ραγιάς πρωτίστως ανησυχώ μήπως μας μπλέξει κι αυτή σε τίποτα μαλακίες με πολέμους και μετανάστες. Το αν η Αμερική θα συνεχίσει τον κατήφορο ή θα γίνει μεγάλη ξανά, είναι καταρχήν δικό της πρόβλημα. Εμάς μας ενδιαφέρει ο τρόπος που θα το κάνει και ο ρόλος που μας επιφυλάσσει. Κι αυτός δεν είναι καθόλου ξεκάθαρος.
Πάντως, η μόνη ελπίδα / πιθανότητα να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ο Trump να πραγματοποιήσει την υπόσχεση, σε πείσμα των περί του αντιθέτου ενδείξεων. Έτσι κι αλλιώς, από την άλλη πλευρά, τέτοιο θέμα δεν υφίσταται.
Δεν το συζητάμε. Αν ήταν μόνο αυτό δεν θα είχα καμία (λέμε τώρα) επιφύλαξη για τον Τραμπ, αν και με τη μαλακία που δέρνει τους Ευρωπαίους, δεν αποκλείεται να συνέχιζαν την “υποστήριξη” από μόνοι τους. Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι ότι στο Μεσανατολικό τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι εδώ εκπρόσωποί τους δεν έχουν αυτή τη φορά καθόλου φιλειρηνικές διαθέσεις. Και καλά στο Ουκρανικό δεν χάνουμε και τίποτα, στην άλλη περίπτωση όμως οι μαγικές λύσεις του Τραμπ μπορεί να έχουν καταστροφικά επακόλουθα.
Για το μεσανατολικό έχεις απόλυτο δίκιο : πιο αφοσιωμένος φίλος του Ισραήλ από τον Trump δεν έχει υπάρξει.
Σημειωτέον πάντως ότι, με επικείμενη την επίσκεψη του “Μπίμπι” στο Αμέρικα / συνάντηση με DT, ο τελευταίος παρουσίασε θερμό μήνυμα του Παλαιστίνιου ηγέτη Mahmoud Abbas για το περιστατικό της απόπειρας, στο οποίο απάντησε με εξ ίσου θερμό τρόπο. Όλο και κάτι μπορεί να έχει στο μυαλό του ο Τραμπάκουλας για κάποιο είδος ειρήνευσης. Σίγουρα όχι εις βάρος του Ισραήλ βέβαια.