Ό,τι και να κάνουν τα “αντιρατσιστικά” ερπετά των μίντια, η ακροδεξιά έρχεται καλπάζοντας.
Και δε δίνω δυάρα για όσα θα πάθουν απ’ αυτήν οι ίδιοι, ή οι καλοί μας μετανάστες. Αλλά για όσα θα πάθουμε …εμείς οι υπόλοιποι.
4 (Visited 54 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Τελευταία πάντως υπάρχει μια περίεργη τάση των ΜΜΕ να επικεντρώνονται στο γιατί κανείς – και ιδιαίτερα οι δημόσιες υπηρεσίες – δεν προέβλεψε το α’ ή β’ έγκλημα. Τι θα έπρεπε δηλαδή να κάνει το κράτος? Προληπτικά ισόβια σε όποιον παρουσιάζει την παραμικρή ένδειξη παραβατικότητας? 24/7 real time παρακολούθηση σε όποιον παρουσιάζει περίεργη συμπεριφορά?
Φαίνεται ότι οδεύουμε σε μια κατάσταση τύπου Minority Report, όπου οι εγκληματίες εξουδετερώνονται προληπτικά, πιθανότατα με βάση αλάνθαστους αλγόριθμους και με την τεχνητή νοημοσύνη σε ρόλο Judge Dredd που συλλαμβάνει και καταδικάζει με συνοπτικές διαδικασίες.
Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε καθοδόν προς τη συγκεκριμένη κατάσταση. Και αυτό ασχέτως πολιτικού προσανατολισμού της εξουσίας. Οι μεν “αριστεροί” το ξεκίνησαν ήδη για εγκλήματα πολιτικής ορθότητας, οι “δεξιοί” θα το συνεχίσουν με αφορμή το μεταναστευτικό. Ο κόσμος εξάλλου δεν θέλει και πολύ. Αρκεί να βρεις το κουμπί του.
Και σε αυτό το θέμα, όπως και σε άλλα πολλά, το 2020 υπήρξε σταθμός. Όλα έγιναν με δικαιολογία την “πρόληψη”. Το αποτέλεσμα και οι θυσίες δεν ενδιέφεραν κανένα.
Συμφωνώ σε όλα, και επαυξάνω. Η προληπτική λογοκρισία σε posts αλλά και πλατφόρμες …δυνητικά επικίνδυνες (ακόμα και αν βρίσκονται στο ξεκίνημά τους) είναι διαδικασία που έχει ξεκινήσει προ πολλού. Το αυτό φυσικά για τον κίνδυνο εγκληματικής δράσης από υπόπτους των οποίων το “ψυχολογικό προφίλ” πληροί τις προϋποθέσεις.
Και όντως, καμιά διαφορά ως προς το τι μάρκα λουρί έχεις στο σβέκο. Η εξουσία είναι μια, ανεξαρτήτως παραλλαγών (η απολυταρχική ασκείται με όρους διαφήμισης, η “δημοκρατική” με όρους θεατρικής παράστασης, η οποία “συντωχρόνως” έχει εξελιχθεί σε χολιγουντιανό blockbuster, άρα σε συγκεκαλυμμένη απολυταρχική κοκ).
Παρακολουθήσεις, λογοκρισία, φυλακίσεις αντιφρονούντων κτλ. ήταν στην ημερησία διάταξη από καταβολής κρατικών οντοτήτων. Το πώς τώρα αυτά έχουν ταυτισθεί με την “παγκοσμιοποίηση”, ενώ το έθνος-κράτος προβάλλεται ως απωλεσθείς παράδεισος είναι αρκετά ενδιαφέρον.