Μπαίνοντας στιγμιαία στη [σταθερά αποκρουστική] πολιτική επικαιρότητα : εντύπωσή μου είναι ότι, εκ της ιδιότητός του ως πρώην υπουργού υγείας, ο κύριος Βασίλης – “ποτέ δεν φυγομάχησα” – Κικίλιας, έχει κάποιο άσο στο μανίκι του. Κι ότι αυτός μπορεί να κρύβεται πίσω απ’ το μήνυμα “δεν παραιτούμαι, αν θέλεις διώξε με” προς τον πρωθυπουργό της χώρας. Το αν αυτό αποτελεί απλώς δικό μου ευσεβή πόθο απομένει να φανεί – η “απομάκρυνση” είναι, υποτίθεται, θέμα χρόνου. *
Το σίγουρα δυσοίωνο αφορά στην παραίτηση από τον ΕΟΔΥ του [έκπαλαι αντιδρώντος στις οδηγίες του WHO] Θ. Ζαούτη, με τη φροντίδα της Καλής Νεράιδας των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων.
Ο “σκληρός” της υποθέσεως κύριος Χρυσοχοϊδης, περιορίσθηκε στην υπογραφή της παραίτησής του. Όχι τυχαία ίσως, παραμένει στα μετόπισθεν, εν όψει κρίσεως στο πλαίσιο της οποίας θα έρθει στο προσκήνιο ως …heavy artillery.
Το ότι έχουμε ένα μπατσοϋπουργό σε θέση υπουργού υγείας αποτελεί στοιχείο διαφεύγον της αντιλήψεως των πολιτικών αναλυτών μας.
Όσο για την κυρία Αγαπηδάκη να μου το θυμηθείτε, θα εξελιχθεί σε μάστιγα. Ίσως κάποια στιγμή και πρωθυπουργικού επιπέδου.

* Η ατίθαση συμπεριφορά του κυρίου Κικίλια μπορεί να οφείλεται και στην επιρροή των κύκλων που, για κάποιο λόγο, τον υποστηρίζουν – δύσκολα διακρίνεται ο λόγος για τον οποίο ένας άνθρωπος με το δικό του [απαστράπτον] IQ έχει περάσει απ’ τις μισές υπουργκές θέσεις.