Παρακολουθώντας κάποιος την παράκρουση εριστικότητας, άνευ λόγου αντεγκλήσεων και κενών νοήματος χαρακτηρισμών “στο Twitter” με άξονα τη δολοφονία της Καρολάιν * που έχει “συγκλονίσει” το πανελλήνιο, εμπεδώνει το μάθημα: τα social media δεν αποτελούν πλατφόρμα έκφρασης αλλά εργαστήριο διαμόρφωσης παρανοειδών προσωπικοτήτων.
Η απουσία της διά ζώσης επαφής, η ανωνυμία και ο αέρας του πρωταγωνιστή που χαρίζει η ψευδαίσθηση της οικουμενικής εμβέλειας [“σε διαβάζει όλος ο πλανήτης”] συνθέτουν το DNA ενός ιού που καταστρέφει κάθε δυνατότητα συνεννόησης μεταξύ αντιπάλων στρατοπέδων – αν υποτεθεί ότι οι ανήκοντες “στο ίδιο στρατόπεδο’” συνεννοούνται [ασφαλώς δεν είναι αυτή η περίπτωση].
Η δολοφονία της δύστυχης γυναίκας, με μια αλχημική διαδικασία, μετουσιώνεται σε …νερό στο μύλο των social media = μια ακόμα αφορμή για την προβολή του δικού τους ρόλου. Και φυσικά δεν είναι μόνο η “οργή” για τη δολοφονία της Κάρολαϊν που το φιλοθεάμον κοινό ** εκτονώνει μέσα από αυτά κατ’ αποκλειστικότητα.

Στην τηλεόραση ο διάλογος διεξάγεται αποκλειστικά με όρους virtue signaling [ = διαγωνισμού συγκλονισμού] πρωτοστατούντος του “ψυχίατρου” κυρίου Σούρα *** . Το μένος με το οποίο διατυπώνει τις επιστημονικές του αποφάνσεις [“πρόκειται για κτηνάνθρωπο, άνθρωπο χωρίς αισθήματα, …ήρωα του Κακού”] φαντάζει εύλογο, αν αναλογιστείς ότι η στάμπα του “ψυχρού και χωρίς αισθήματα” είναι αυτή που βαρύνει στα μάτια της κοινής γνώμης …τους ανθρώπους του δικού του χώρου. Κατανοείς το πάθος με το οποίο ο Κάλαχαν της ψυχιατρικής διαλαλεί την …ανθρωπινότητα και τη φυσιολογικότητά του. Ταυτόχρονα, ακούγοντας “αποτιμήσεις” όπως οι παραπάνω, αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις να κάνεις με άτομο διαταραγμένο και ιδιαζόντως επικίνδυνο. Φύσει και θέσει. Ο εν λόγω δεν παρέλειψε να προειδοποιήσει …κανείς να μη ζητήσει ελαφρυντικό για ψυχιατρικό πρόβλημα του κατηγορουμένου.

[Τo screenshot, πάνω, προέρχεται από τον προμαχώνα της δημοσιογραφίας με άποψη, Πρώτο Θέμα].

* Με αφορμή την υποτιθέμενη αλλοδαπή προέλευση των φερόμενων ως δραστών, άτομα όπως οι Τζήμερος, Λατινοπούλου [βλ. κάτω] είχαν βρει ευκαιρία για “εμπρηστικές” δηλώσεις, εν γνώσει του ότι τα μαλάκια της απέναντι πλευράς θα μιλούσαν για ρατσισμό και ξενοφοβία.
Τώρα, μετά την κατάρρευση του αφηγήματος του πραγματικού δράστη [ακόμα δυσκολεύομαι να το πιστέψω – θα πρέπει να είμαι πραγματικά ηλίθιος, γιατί όλοι όσοι ξέρω αυτόν υποπτεύονταν απ’ την αρχή, συμπεριλαμβανομένης της 88χρονης θείας μου] το αντιρατσιστικό department “του Twitter” επανέρχεται αλαλλάζοντας “εκδίκηση”.

** Αγαπημένο θέαμα του χρήστη είναι …ο εαυτός του. Ο ρόλος του μέσου κοινωνικής δικτύωσης είναι να του πουλάει την αντανάκλασή του, περιβαλλόμενη από το φωτοστέφανο που προμηθεύει [αποτελεί] η οθόνη.

*** του ίδιου που προ ετών είχε αποφανθεί για κάποιον άλλο εγκληματία ότι αυτό που του άξιζε ήταν “ένα λυντσαρισματάκι”…