Παρακολουθείς την επικαιρότητα [οι “Ρομά”, τα Εξάρχεια, η γρίπη κι ο στρεπτόκοκκος, ο Volodymyr κι ο Vladimir, ο Elon και ο Hunter, η “Biden administration”, ο Μητσοτάκης και ο Ράμα, οι μετεωρολόγοι που προειδοποιούν, o “πάτερ Αντώνιος”, τα σίριαλ και ο “χαμός στο Twitter”] και αισθάνεσαι ανίκανος να ελέγξεις το χάος της πληροφορίας, να την εντάξεις δηλ. σε κάποιο κόνσεπτ πλην, ακριβώς, αυτού : ενός διαλυτικού των πάντων χάους. Απ’ το συνδυασμό της αίσθησης με την ευκόλως εννοούμενη αδυναμία επηρεασμού του ο,τιδήποτε, προκύπτει εν τέλει η [περιστασιακή] εξαφάνιση κάθε διάθεσης για γράψιμο.
Το πρόβλημα με το δίκτυο – είμαστε on-off line πολλές ώρες τη μέρα – και η αδυναμία [έκπληξη!] των “ειδικών” να εντοπίσουν την ακριβή αιτία, δεν διευκολύνουν ακριβώς τα πράγματα.

Θα συνεχίσουμε για ένα διάστημα με αποκλειστικά μουσικά posts.