Μερικές απλές παρατηρήσεις:
Το Ιράν ήταν υποχρεωμένο εκ των πραγμάτων σε θεαματική απάντηση – αυτό ήταν το νόημα του βομβαρδισμού της πρεσβείας : ο εξαναγκασμός του να εμφανιστεί εν πλήρει δόξει, εγκαταλείποντας το παιχνίδι μέσω αντιπροσώπων. Πράγμα το οποίο, στο πλαίσιο ενός από τα υποθετικά σενάρια, υποδηλώνει ότι το (έμμεσα κατευθυνόμενο απ’ τους Ισραηλινούς) τρομοκρατικό χτύπημα της 7/10 αποτελούσε μέρος σχεδίου περιλαμβάνοντος όχι απλώς την τελική λύση (γενοκτονία : εκτόπιση, θανάτωση) για τη Λωρίδα, αλλά και κάποιου είδους ξεκαθάρισμα λογαριασμών με το Ιράν. Το οποίο επ’ ουδενί έχει δυνατότητα να αντεπεξέλθει σε αντιπαράθεση με Ισραήλ – ΗΠΑ, ούτε μπορεί να αναμένει ουσιαστική υποστήριξη από άλλες “υπερδυνάμεις”. Πράγμα το οποίο εντάσσει, ξανά κατά πάσαν πιθανότητα, τα σενάρια περί 3ου Παγκοσμίου στο γνωστό πλαίσιο τρομοκράτησης του “πολίτη του κόσμου”.
Ως προς τα γεγονότα, απ’ ότι κατάφερα να διακρίνω, σε πείσμα του πανικού που διασπείρεται:
Οι ζημιές για το Ισραήλ είναι αμελητέες. Οι πύραυλοι και ιδίως τα drones βρίσκονταν καθ’ οδόν ώρες ολόκληρες, αφήνοντας χρόνο για την εξουδετέρωσή τους. Πράγμα το οποίο αφήνει μια γεύση επίθεσης για το θεαθήναι (κατευνασμό / ικανοποίηση των πολεμοχαρών ενστίκτων της μάζας – βλ. κάτω τους Ιρανούς να πανηγυρίζουν “στην Ομόνοια”). Η γεύση επιτείνεται απ’ την ανακοίνωση των Ιρανών περί “διευθετήσεως του θέματος, εκτός αν το Ισραήλ συνεχίσει τις εγκληματικές του ενέργειες”.
Διόλου απίθανο οι παραπάνω εκτιμήσεις να αποτελούν γεννήματα ευσεβούς πόθου, ενός ούτως ή άλλως ανειδίκευτου, τα οποία δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Πιστεύεις ότι μια νέα θητεία του Τραμπ θα είναι το ίδιο “φιλειρηνική” με την προηγούμενη?
Ξέρω γω, όσο μπορεί να είναι. Τα σενάρια είναι πάντα, υποθέτω, απεριόριστα. Έχω σκεφτεί ακόμα και την πιθανότητα ο Τραμπ να είναι ο (literally) …Αντίχριστος : να προβάλλεται όλο αυτό τον καιρό σαν “εξωσυστημικός”, “κυνηγημένος” και “ασυμβίβαστος”, ώστε εν τέλει …φωτοστεφανωμένος και υπεράνω υποψίας να ακολουθήσει τις χειρότερες πολιτικές που έχει δει η ανθρωπότητα.
Ως προς τη συγκεκριμένη φάση πάντως, εντύπωσή μου είναι ότι αφορά ξεκαθάρισμα λογαρισμών με τους Ιρανούς, η ελαφρότερη βερσιόν του οποίου ξεκαθαρίσματος είναι αυτή που (ίσως) προδιαγράφεται : κάντε τουμπεκί γιατί εμείς κάνουμε κουμάντο. Σε περίπτωση που “κουνιόσαντε” ή …κουνηθούνε παραπάνω, all hell breaks lose and no-one there to help them.
Μια στοιχειωδώς ψύχραιμη ανάλυση (όσο επιτρέπει ο ήχος των …σπανουδακικών εμβατηρίων που διέπει την ειδησεογραφία) δείχνει ότι όλα – εκτός απ’ τη σφαγή στη Γάζα, που είναι και ο βασικός στόχος μαζί με το “τάπωμα” του Ιράν – γίνονται για το θεαθήναι : σκάει μύτη ο κυρ-Βλαδίμηρος και “απειλεί” τις ΗΠΑ ότι δεν θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια αν …επιτεθούν σε έδαφος του Ιράν. Και δώστου τα σπανουδακικά έγχορδα να προελαύνουν. Λες και είπαν ποτέ, ή θα υπήρχε περίπτωση, τα αμερικανά να επιτεθούν σε ιρανικό έδαφος.
Όλα για το θεαθήναι γίνονται τα τελευταία χρόνια. Όχι όμως ότι αυτό τα κάνει λιγότερο πραγματικά.
(Για να το χοντρύνω – αμπελοφιλοσοφήσω:) Κι όχι μόνο τα τελευταία. Ό,τι δεν αφορά άμεσα την επιβίωση / ευημερία ενός ανθρώπου, η συντριπτική πλειονότητα των φαινομένων δηλ. υπάγεται στην επικράτεια του θεάματος.😀 Η ίδια η ζωή στο σύνολό της βιώνεται με δικούς του όρους, και αυτό εκατομμύρια χρόνια πριν την εγκθίδρυση της “κοινωνίας του θεάματος” και της περί αυτήν φιλολογίας.
Σιγουρα. Τελευταία όμως το πράγμα έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Μην ξεχνάμε ότι τόσο τα “μέτρα κατά του κορωνοϊού” και οι “κυρώσεις κατά της Ρωσίας” ήταν 100% για το φαίνεσθαι. Η ζημιά που έκαναν όμως ήταν πολύ πραγματική, όπως και το προηγούμενο που δημιούργησαν. Το “φαίνεσθαι” τα τελευταία χρόνια έχει αναβαθμιστεί σε βασικό κίνητρο της διεθνούς πολιτικής, χωρίς όμως να εκτοπίσει τα παραδοσιακά οικονομικά, γεωπολιτικά κλπ συμφεροντολογικά κίνητρα. Τα δεύτερα εμφανίζονται – όλο και σπανιότερα είναι η αλήθεια – ως “ορθολογικά” κίνητρα, ενώ το πρώτο παίρνει τη μορφή της “βλακείας”.
Εννοείται ότι συμφωνώ, ψιλοπλάκα έκανα πριν (άσχετα αν το θέμα έχει προεκτάσεις που αφορούν στο τί από ολόκληρο το φάσμα του “θεάματος” αποφασίζεις ότι αφορά στην επιβίωση/ευημερία σου, και στο από τί ή από ποιον υπαγορεύεται η απόφαση).
Καλά εννοείται ότι μια χαρά κίνητρο αποτελούσε και παλιότερα το φαίνεσθαι, αλλά σε ατομικό περισσότερο επίπεδο και σε σχετικά κλειστές κοινωνίες. Από τότε που γίναμε “πλανητικό χωριό” άρχισε να κυριαρχεί πλέον και στη διεθνή σκακιέρα, στη δυτική τουλάχιστον πλευρά. Τώρα τι σόι σκακιστής μπορεί να είναι αυτός που παίζει για το φαίνεσθαι..
Το θέμα βέβαια είναι (αν και) τί σχέδιο υπάρχει πίσω από το φαίνεσθαι. Γιατί άσχετα απ’ το τί προσάπτει καθένας στους Ισραηλινούς, masters πλην άλλων της επικοινωνίας, δύσκολα μπορεί να τους κατηγορήσει για …φτηνή εντυπωσιοθηρία.
Ειδικά στην περίπτωση των ισραηλινών κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει τίποτα. Και αυτό είναι που το κάνει στα μάτια μου τρομακτικό.
Υπάρχει η “οριστική λύση” του παλαιστινιακού, και του ιρανικού προβλήματος at the same time, τα οποία άλλωστε είναι αλληλένδετα. Το τι θα προκύψει τελικά να είναι άλλο θέμα – μπορεί να μου διαφεύγουν σημαντικές παράμετροι – αλλά σχέδιο, πιστεύω, υπάρχει.
Αυτό φαίνεται από την ίδια τη γενοκτονία που συντελείται εκεί (όσοι αρνούνται τον όρο είναι προκατειλημμένοι σε βαθμό κακουργήματος): όχι απλώς παρουσιάζεται ως μοναδική επιλογή αλλά στην παρούσα φάση, δυστυχέστατα, είναι.* Η ίδια η “παρούσα φάση” βέβαια είναι νομοτελειακή κατάληξη …σχεδίου των ίδιων των Ισραηλινών, ακολουθούμενου από καταβολής Χαμάς, με την ενίσχυσή της εκ μέρους τους, για τους γνωστούς λόγους. Με τέτοιου είδους χειρισμούς έφεραν τελικά το πράγμα – αντικειμενικά – στο μη περαιτέρω.
* Είναι απλώς αδύνατον να διαχωριστούν οι “φιλήσυχοι κάτοικοι” από τους υποστηρικτές της Χαμάς και απ’ τους μαχητές της. Σε περίπτωση δημοψηφίσματος αυτή τη στιγμή στη Γάζα, η οργάνωση θα λάμβανε το 99%.
Όταν λέμε σχέδιο, εννοούμε κάτι βιώσιμο και όχι καταστροφή για την (αυτο)καταστροφή. Κατά τη γνώμη μου τα όποια σχέδια κρύβονται πίσω από τη απόπειρα γενοκτονίας (με την οποία συμφωνεί το 100% των ισραηλινών και το μεγαλύτερο μέρος του “πολιτισμένου κόσμου”) δεν έχουν μεγαλύτερο βάθος από εκείνα που υπαγόρευσαν τη μετατροπή του Ισραήλ σε πειραματικό εργαστήριο της Φάιζερ. Anyway ο χρόνος θα δείξει. Γιατί σχέδια κάνουν και οι δύο αντίπαλοι, αλλά μόνο ένας κερδίζει. Εκτός κι αν το σχέδιο του ενός οδηγεί απλά στην καταστροφή, οπότε κορώνα γράμματα.. κερδίζει.
Γενικότερα τίποτα καλό δεν πρόκειται να βγει από την τακτική του Ισραήλ. Απότι έχω καταλάβει βέβαια ένα μεγάλο μέρος της αμερικανικής δεξιάς και των ευρωπαϊκών ακολούθων της φαντάζεται ότι με κάποιο τρόπο το Ισραήλ θα καταφέρει να εξαφανίσει άπαξ διά παντός τον μουσουλμανικό κίνδυνο – κατά προτίμηση σκοτώνοντας όλους τους φυσικούς φορείς του με πυρηνικά – και μάλιστα χωρίς να προκαλέσει νέα μεταναστευτικά ρεύματα ή εμπλοκή άλλων δυνάμεων. Και ότι μετά θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Όσοι ζήσουν.
Ο μουσουλμανικός κίνδυνος δεν είναι κάτι ενιαίο. Σύσσωμος σχεδόν ο αραβικός κόσμος είναι με πλήρως αποκατεστημένες σχέσεις με το Ισραήλ και αναφανδόν εναντίον του Ιράν. Και αυτό όχι μόνο λόγω του Σουνο (Σ. Αραβία) – Σιϊτικού (Ιράν) σχίσματος.
Στους Αμερικανούς Evangelists (και τα οράματά τους για την “τελική νίκη” του Ισραήλ) έχω αναφερθεί κι εγώ, όπως θα θυμάσαι, ως αποτελούντες την πλειονότητα των σιωνιστών στον κόσμο. Το ότι οι εν λόγω χρησιμοποιούνται σκαιά από την ισραηλινή πολιτική και από τον ίδιο τον Τραμπ (πρόκειται επί της ουσίας για αυτούς στους οποίους αναφερόταν, …δίκαια, η Χίλαρυ, ως “basket of deplorables”) δεν σημαίνει ότι διαπνέονται από παρόμοια εσχατολογικά οράματα οι σχεδιαστές της πολιτικής του Ισραήλ. Το ότι άλλωστε το σχέδιο των τελευταίων είναι εγκληματικό και ότι μιλάμε για “τυπικές” περιπτώσεις εχθρών της ανθρωπότητας, ούτε συζήτηση. Αυτό που υποστηρίζω εγώ εξ αρχής είναι ότι …έχουν σχέδιο.
Πώς να το πω, they’ve got plans for all of us…
Δεν είναι μόνο οι ευαγγελιστές. Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν κατακλυστεί από “πολιτισμένους” που θεωρούν ότι το Ισραήλ αυτή τη στιγμή πολεμάει για όλο τον “ελεύθερο κόσμο” και ότι με τις τακτικές του θα λύσει εκτός των άλλων το πρόβλημα της.. μετανάστευσης.
Για να το λες έτσι θα είναι, δεν έχω τσεκάρει τα δίκτυα σήμερα καθόλου – ακούω ειδήσεις και “αναλύσεις”, ξένες κυρίως και ελληνικές οι περισσότερες απ’ τις οποίες μου προξενούν τουλάχιστον απορία – μια από αυτές ήταν του Γιώργου Φίλη που παρακολουθούσα προηγουμένως στη Ζούγκλα. Ο Μάζης τον οποίο ακούω αυτή τη στιγμή μετά από καιρό (Sigmalive) κάνει όπως πάντα την πιο νηφάλια ανάλυση, χωρίς κορώνες περί αναφλέξεων και πρασίνων αλόγων.
Παντως, για να ‘ξαναεπανέλθω’ στους evangelists, οι ίδιοι και οι εν γένει επηρεαζόμενοι από τα (ελεγχόμενα από το Ισραηλινό λόμπι) christian media, ανέρχονται σε καμιά 100στή εκατομμύρια κόσμο χαλαρά.