Να πω το κρίμα μου, αυτό στο οποίο εστιάζω κατ’ αρχήν, είναι ο βρωμερός αντίχειρας με το δαχτυλίδι.
Απο κει και πέρα, ο Πατήρ Αθανάσιος, ξεκινώντας από την καταδίκη της “αρσενοκοιτίας” – η οποία απαντάται στα ιερά μας κείμενα, είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι – επιδεικνύει εντυπωσιακά αντιεπικοινωνιακή άγνοια κινδύνου, σαν να ζητάει ο ίδιος την απόλυσή του. Αυτά που λέει ωστόσο, δεν είναι πιο ακραία από τα λεγόμενα με το ελεύθερο (και επιβαλλόμενα με το έτσι θέλω) από το “στρατόπεδο” της gay κοινότητας.
Έχουμε αναφερθεί σ’ αυτά επανειλημμένα. Θυμίζουμε απλώς εδώ “το” επιχείρημα εναντίον των ιερών κειμένων : Εκφράζουν μια ξεπερασμένη, πατριαρχική, …ετεροκανονική προσέγγιση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.
Η συγκεκριμένη, πατριαρχική προσέγγιση δεν περιορίζεται στην ερωτική πτυχή : εκτείνεται σε όλες ανεξαιρέτως της ιδιωτικής / κοινωνικής ζωής, πίσω απ’ τις οποίες δεσπόζει η κυριαρχία του τοξικού αρσενικού. Το σχέδιο των σατανικών εγκεφάλων που κατευθύνουν το LGBTQ κίνημα εν αγνοία των μελών του, δεν αφορά σε κάποια σεξουαλική απελευθέρωση, αλλά στην ανατροπή της ισχύουσας κανονικότητας, όσων ελάχιστων απομένουν από αυτήν. Η εκστρατεία ενάντια στο παραδοσιακά “ισχυρό φύλο” δεν είναι παρά η προσπάθεια εκθήλυνσης, εξουδετέρωσης δηλ. του βασικού κινδύνου για το σχέδιό τους.
Η λέξη – κλειδί είναι “υπακοή”. Τυφλή υπακοή σε κελεύσματα που προφέρονται από “επιστημονικά” χείλη : απ’ τις μασκοφορίες, τα λοκντάουν και τα εμβόλια, μέχρι τον περιορισμό στην κατανάλωση νερού και ηλεκτρικού ρεύματος και, ωσονούπω, την εντομοφαγία. Σε ό,τι αφορά στο θέμα μας, χαρακτηριστική είναι η “επαναστατική” παρότρυνση ατόμων (προ-)εφηβικής ηλικίας να διεκδικήσουν το δικαίωμα στην αλλαγή φύλου, και η νομική κατοχύρωση αυτού του τελευταίου σε πολιτείες των ΗΠΑ, με αποκλεισμό των γονέων απο τη διαδικασία.
Οι έφηβοι δεν έχουν δικαίωμα να καταναλώσουν αλκοόλ, να ψηφίσουν ή να οδηγήσουν αυτοκίνητο. Έχουν όμως δικαίωμα να ξεκινούν διαδικασία “φυλομετάβασης” (λες και, κατ’ αρχήν, μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο) σε …ειδικά εξουσιοδοτημένα ιατρικά ιδρύματα, κρυφά από τους γονείς τους, με τη συγκατάθεση / καθοδήγηση κάποιων εκπαιδευτικών. Μπροστά σ’ αυτούς τους τελευταίους, ο Πατήρ Αθανάσιος μου φαίνεται Άγγελος Κυρίου.
ΥΓ. Οι ακραίες εκφράσεις αυτού του τελευταίου, ανόητες επί της ουσίας πέρα απ’ το επικοινωνιακόν του πράγματος, αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της “κοινότητας”. Θα έπρεπε να εύχονται να συνεχίσει να διδάσκει.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Έτσι όπως τα κατάφεραν οι φωστήρες της πολιτικής ορθότητας, αποτελεσματική αντίδραση θα είναι δυστυχώς μόνο μια χοντροκομμένη αντίδραση. Εξισώνοντας τις φωνές του μέτρου και της λογικής με το φασισμό, άνοιξαν τελικά το δρόμο προς τον πραγματικό φασισμό.
Όντως. Αλλά δεν νομίζω ότι αποτελεί εκτράχυνση που συμβαίνει ερήμην τους. Πρόκειται για τακτικές με προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα. Οι χαμηλότερου IQ της κοινότητας δεν το ξέρουν φυσικά, όντας χρήσιμοι ηλίθιοι όσο και “πάτερ-Γυμνάσιος”. Αλλά επειδή εκ των πραγμάτων, σε επίπεδο “κοινωνικής δεξιότητας” (τη λες και “πουστιά” με την ευρύτερη έννοια) η “κοινότητα” διαθέτει IQ πάνω απ’ το μέσο όρο, τα πράγματα είναι σκούρα. Μπορώ πχ. να βεβαιώσω, επειδή τους έχω παρακολουθήσει, ότι οι βασικοί celebrities / spokesmen αυτής, Καπουτζίδης Σεργουλόπουλος, είναι έξυπνοι άνθρωποι, ο δεύτερος για την ακρίβεια ιδιαίτερα έξυπνος. Πολύ περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται για να ξέρουν ότι αυτά που λένε δημόσια είναι παπαριές καμαρωτές. Κι όμως τα λένε, επιστρατεύοντας (με τον τρόπο που το κάνουν κάποιοι ηθοποιοί) προσωπικά βιώματα ώστε να ηχούν και να αισθάνονται, στιγμιαία, πειστικότεροι.
Σε υψηλότερο επίπεδο το (βιντεο!)παιχνίδι αναμφίβολα είναι στημένο. Το αν οι συγκεκριμένοι όμως είναι άμεσα ενεργούμενα του επιπέδου αυτού ή απλά το υπηρετούν εν αγνοία τους, δεν το γνωρίζω. Πάγια θέση μου πάντως είναι ότι το ατομικό IQ δεν παίζει κανένα ρόλο στη θέση που κατέχει ο καθένας πάνω στη σκακιέρα. Υπάρχουν τόσο ανόητες βασίλισσες όσο πανέξυπνα στρατιωτάκια. Μη σου πω κιόλας ότι στο συγκεκριμένο ζήτημα θεωρώ την εξυπνάδα μειονέκτημα, για τους ίδιους λόγους που η χελώνα κέρδισε τελικά τον αγώνα με το λαγό.
Εννοείται ότι επίγνωση του απώτερου σκοπού ελάχιστοι έχουν. Για κάποιον σαν τον Σεργουλόπουλο πχ., ίσως και σαν τον Καπουτζίδη, “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”. ‘Οπου σκοπός είναι το συμφέρον της “κοινότητας” : Θα πει και θα κάνει ό,τι μαλακία χρειάζεται, εν γνώσει του ότι είναι μαλακία, για να το εξυπηρετήσει.
Η γελοιότητα της υπόθεσης “LGBTQ+ κοινότητα”, συνοψίζεται στο θεωρητικό εξάμβλωμα της διαφοράς sex & gender identity, που επιτρέπει την αέναη μεταπήδηση / απεριόριστη κυκλοφορία σ’ ένα απέραντο τρελοκομείο “ταυτοτήτων”. Όπως έχεις πει, το πράγμα βαδίζει σιγά σιγά όντως προς το τέλος του. Θ αργήσει όμως να επέλθει αυτό, άσε που τα ερπετά θα τα δώσουν όλα βλέποντάς το να πλησιάζει. Μιλάμε για δις επενδύσεις των διαφόρων Soros, Rockefeller etc.
Παρεμπιπτόντως, στο πλαίσιο πάντα του ευρύτερου “αντιπατριαρχικού”, hooray for gay concept, 70 εκατ. Αμερικανοί ετοιμάζονται να ψηφίσουν το πιο ανίκανο και αστοιχείωτο άτομο που έχει διεκδικήσει ποτέ το προεδρικό αξίωμα, μόνο και μόνο γιατί (…δεν είναι ο Τραμπ, και γιατί) είναι γυναίκα.