Η προεκλογική καμπάνια της Kamala Harris έκανε κρούση για εμφάνιση της αντιπροέδρου – υποψήφιας προέδρου * στο Joe Rogan Experience. Φίλοι του podcaster, όπως ο Alex Jones, λένε ότι αυτό θα αποτελέσει την καταστροφή της. Ο λόγος που το επιδικώκει είναι η καταγεγραμμένη βουτιά των ποσοστών της στους άνδρες της μαύρης κοινότητας (!) γεγονός που κάνει τον Barack Obama να απευθύνεται “νουθετκά” στους εν λόγω, αναφερόμενος σε μια προεκλογική εκστρατεία που δεν έχει πιάσει ακόμα τον παλμό που είχαν οι δικές του, και σε άνδρες που δεν είναι ώριμοι ψυχολογικά για να ψηφίσουν μια γυναίκα…
Ως προς τον Rogan, για τα “πρωτοποριακά”, προ ετών γλειψίματά του στον Elon Musk, δεν τον πολυεμπιστεύομαι. Το αυτό ισχύει (ως προς εμένα πάντα) για την ίδια τη φυσιογνωμία του διασημότερου podcaster στον κόσμο. Το κολλητιλίκι όμως με τον …πλουσιότερο άνθρωπο στον κόσμο – all out υποστηρικτή του Trump ** – εξασφαλίζει ότι δεν θα το κάνει ακριβώς εύκολο για την κυρία Harris.
* Ο “άξονας”, στον οποίο κινείται η πολιτικός απαιτεί αφάνταστα μεγαλύτερη επιδεξιότητα από την (ανύπαρκτη) δική της : οφείλει να υπεραμύνεται του κυβερνητικού έργου των τελευταίων 4 χρόνων, όντας ταυτόχρονα αποστασιοποιημένη από αυτό. Παρεμπιπτόντως, αυτό που έντεχνα έχει απαλειφθεί απ’ το δημόσιο διάλογο είναι ότι η Αμερική (μαζί και ο κόσμος) έχει ηγέτη, τη στιγμή που μιλάμε. Το όνομά του είναι …Joe Biden.
** Ο λόγος γι’ αυτό έχει ονοματεπώνυμο : JD Vance. Ο λόγος πίσω απ’ την εκλογή του τελευταίου ως VP έχει επίσης ονοματεπώνυμο : Peter Thiel, CEO της Palantir, προμηθεύτριας hi tech συστημάτων παρακολούθησης της CIA, φίλου από παλιά του Elon Musk, συνιδρυτή μ’ εκείνον της Paypal στα late ‘90s.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Σε πολύ μεγάλο βαθμό πάντως η “εναλλακτική” (ακροδεξιά, συνωμοσιολογική κλπ) κουλτούρα που τείνει να γίνει πλέον κυρίαρχη στην Ευρώπη και την Αμερική, βγήκε από το περιθώριο χάρη στο ίντερνετ και τα social media. Στο βαθμό που τα επίσημα ΜΜΕ ακολουθούν απαρέγκλιτα το “κυρίαρχο αφήγημα”, ο μόνος τρόπος διάδοσής της θα ήταν το word of mouth – που κι αυτό παίζει το ρόλο του εννοείται, αλλά ποτέ δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει τα τοπικά ή εθνικά όρια σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Και τα social media βέβαια μια μορφή word of mouth είναι στην πραγματικότητα.
Εννοείται. Προφανώς όμως η …απαρεγκλιτότητα της τήρησης του κυρίαρχου αφηγήματος από το mainstream βρίσκεται σε αλληλεπίδραση με τα διάφορα 4chan κλπ.
Το κύριο πρόβλημα με το (όντως word of mouth) των social media αφορά στο ότι, με δεδομένες παραμέτρους όπως το screen addiction και η δήθεν δημοσιότητα (“αυτό που γράφω διαβάζεται από όλο τον πλανήτη”) η όλη ιστορία κατατείνει σε ένα είδος ψευδαισθητικού τύπου αντίστασης. Εδώ πχ. στο Ellada, εκείνοι που αντιστάθηκαν στοιχειωδώς στο έγκλημα του κορωνοϊού και των εμβολίων ήταν κυρίως οι των “παραθρησκευικών οργανώσεων”, άνθρωποι που δεν φαίνονται να είναι στην αιχμή της νέας τεχνολογίας. Και γενικότερα, εκείνοι που ξεσηκώνονται περισσότερο για θέματα όπως η λαθρομετανάστευση κτλ είναι “people in their 50s and their 60s” (αυτό ήταν ένα από τα φοβερά “points” των mainstream media εναντίον των πρόσφατων riots στην Αγγλία). Οι άνθρωποι που μπορούν να χρησιμοποιήσουν και χρησιμοποιούν το διαδίκτυο σαν εργαλείο αντίστασης είναι εκείνοι που θυμούνται ένα τρόπο ζωής εκτός αυτού : Από τα δεύτερα – άντα και πάνω. Για τους Digital Natives, πολύ αμφιβάλλω.
Σε γενικές γραμμές ναι. Σε σχέση πάντως με την παραδοσιακή “αντίσταση του δρόμου” (τα “κινήματα” των αριστερών) η “αντίσταση του πληκτρολογίου” (του καναπέ, του φραπέ κλπ) είναι πολύ πιο αποτελεσματική. Επιπλέον οι έφηβοι άρρενες είναι χωμένοι στην εν λόγω κουλτούρα στον ίδιο ή και μεγαλύτερο βαθμό με τους -ηντάρηδες πατεράδες τους. Τα κορίτσια όχι και τόσο.
Αλλά …”το μέλλον είναι γυναίκα”. ☺️ Η κουλτούρα του Instagram, του TicToc etc είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της ναρκισσευόμενης “γυναίκας” και του αντίστοιχου αυτής, εκπουστευόμενου “άνδρα”.
Άσε που δεν νομίζω ότι η αντίσταση του πληκτρολογίου είναι, μακροπρόθεσμα τουλάχιστον, πιο αποτελεσματική. Γιατί ανά πάσαν στιγμή, αν παραστεί ανάγκη, μηδενίζεται – βλ. Twitter προ Musk. Η έλευση του οποίου απλώς συντηρεί το δίπολο “λογοκρισία – ελευθερία του λόγου”, μέσω του οποίου κατοχυρώνονται 1. ο ίδιος ως “champion του free speech” και 2. ο αποκλεισμός απ’ την ατζέντα διαλόγου θεμάτων που δεν τον συμφέρουν, όπως τα μαραφέτια που κατασκευάζει ο ίδιος – Starlink, Neuralink etc.
Καλά τα περί “ελευθερίας του λόγου” (που προέρχονται ως επί το πλείστον από το.. ακροδεξιό στρατόπεδο) είναι κουβέντες του αέρα στην καλύτερη περίπτωση, εκ του πονηρού εκπορευόμενα στη χειρότερη και πιο συνηθισμένη – το “εναλλακτικό” αντίστοιχο στις maistream επικλήσεις της “Επιστήμης”. Ή, όπως το έθετε ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης, ο τωρινός κυρίαρχος επικαλείται τη λογική, ο μελλοντικός υμνεί την ελευθερία.
Κονδύλης = ισόθεος – σταθερή αξία. Με τη μετακόμιση (είδα και) πεθύμησα ξανά τα βιβλία του. Με το που θα στανιάρω επιτέλους είναι από τα πρώτα στα οποία θα επανεγκύψω.
Όχι βιβλία.. Γραφές!!😁
Μπάη δε ουαίη, το “καρφί” του γκέι εφοπλιστή στα μέλη της κεντρικής επιτροπής, κάποια εκ των οποίων ψωμίζονται απ’ το κόμμα, δεν ήταν ακριβώς άστοχο, υπό την έννοια ότι αυτό δεν συμβαίνει με τα υπόλοιπα. Υπό μια άλλη έννοια βέβαια …ήταν.
Ο κλασκός οχετός επακολούθησε στο Twitter, με ενορχηστρωτές πτωχανίδεους όπως ο Τζήμερος (κάτω) που φαίνονται να αγννοούν ότι ο …”σοσιαλιστικός μετασχηματισμός” είναι είναι ανέφικτος χωρίς …επαγγελματίες επαναστάτες.
https://x.com/ThanosTzimeros/status/1846490773895705072
Μεταξύ μας και χωρίς παρεξήγηση πάντως ο “Στέφανος” φέρνει τελικώς αρκετά προς τον Τραμπ, με πρώτη και καλύτερη ομοιότητα το γεγονός ότι τόσο γιαυτόν όσο και για το Βαψομαλλιά.. defeat is not an option!
Η απέχθεια που μου προκαλούν οι του ΣΥΡΙΖΑ, ως προερχόμενου απ’ το συγκεκριμένο χώρο, είναι δεδομένη (πρωτοσυγχρωτίσθηκα με τους του ΚΚΕ εσωτερικού στα 12 μου. Έδωσα πούλο 3 χρόνια αργότερα, ξέρω ακριβώς για τι μιλάω. Και εννοείται ότι οι του ΣΥΡΙΖΑ – τους έφαγα κι αυτούς στη μάπα, the hard way – είναι καρικατούρες τους).
Ο Κασσελάκης μου φαίνεται ως εκ τούτου άξιος πρόεδρος του μορφώματος. Στο φινάλε οι ίδιοι τον έφεραν, τι μας ζαλίζουν τώρα; Προφανώς τον περίμεναν πιο “συνεργάσιμο”, μη υποψιαζόμενοι (;!) ότι είχε κι αυτός τις …φιλοδοξίες του.
Ως προς τις ομοιότητες Trump – Κασσελάκη :
Ο “Στέφανος” πάντως στην προεκλογική καμπάνια του Biden ανδρώθηκε (λέμε τώρα) ως πολιτικός (και …ξαναλέμε λέμε)
Άσε που και ο τσουρόγερας, ως προς το πείσμα και την επιμονή, δεν πάει πίσω : Δεν παραιτήθηκε από υποψήφιος, στην κυριολεξία τον παραίτησαν με απειλές – mafia style.
Καλά εννοείται, σαν χαρακτήρα και στυλ μιλάω περισσότερο παρά σαν περιεχόμενο ή ευστροφία.
Τα “προγνωστικά” πάντως έχουν ανατραπεί πλήρως απ’ τις μέρες της καθέλκυσης της αλογομούρας, και οι Democrats είναι σε full panic mode.
Το …slight problem έγκειται στους Ισραηλίτες, οι οποίοι κατά τα φαινόμενα θα “χτυπήσουν” προ των εκλογών ας πούμε.
Κι εμένα μου φαίνεται δύσκολο να χάσει ο Τραμπ. Είμαι σχεδόν σίγουρος επίσης ότι έχει κάνει το κουμάντο του με το Νετανιάχου.
…Αν πάντως, παρ’ ελπίδα, το παιχνίδι δεν είναι στημένο (και, με πόση ακρίβεια μπορεί να είναι;), αν δηλαδή ψιλοχαθεί ο έλεγχος της καταστάσεως, μπορεί να συμβούν πράγματα μη αντιστρέψιμα. Έκ των οποίων, ακόμα κι αν γίνουν εκλογές, ο Trumpάκουλας θα βρεθεί σε ρόλο ιέρακος, εκών άκων.
Ούτως ή άλλως και κατά τη διάρκεια της περασμένης θητείας του δεν είχε κανένα ουσιαστικό έλεγχο επί των πραγμάτων. Γιαυτό εξάλλου και το ενδιαφέρον για τη θέση του Προέδρου είναι τα τελευταία χρόνια περιορισμένο. Μόνο μαριονέτες όπως ο Μπάιντεν και η Χάρις ή εγωπαθείς – με το συμπάθιο, αλλά είναι η αλήθεια – όπως ο Τραμπ ενδιαφέρονται, για λόγους που ελάχιστα σχετίζονται με την πολιτική.
Στην κοσμάρα του εντωμεταξύ ο άλλος:
https://www.skai.gr/news/world/zelenski-eipa-ston-tramp-entaksi-tis-oukranias-sto-nato-i-pyrinika-opla
…Εκμεταλλεύεται κι αυτός το κενό ηγεσίας των ΗΠΑ. Θα καρπωθεί όσα προφταίνει απ’ το σκατόγερο, γιατί την έχει μυριστεί ότι βγαίνει ο Τραμπ κι ότι οι μέρες του τελειώνουνε. Ο Μπάιντεν του έταξε, χτες νομίζω, άλλο μισό δις or something, και έπεται συνέχεια.
Ως προς το ΝΑΤΟ και τα πυρηνικά ο Ζελές προσθέτει * ότι ο Τραμπ, αφού τον άκουσε, παραδέχθηκε το δίκαιο του αιτήματός του. Ο Τραμπάκουλας απ’ την άλλη, βγήκε μετά από αυτό και …κατηγόρησε τον Ζ. ως υπαίτιο του πολέμου, συμπληρώνοντας ότι ο Μπάιντεν μπορούσε να τον προλάβει πριν ξεκινήσει …”if he had half a brain”.
* …και οι του Σκάι παραλείπουν να το αναφέρουν, μη τυχόν και πουν μια – κατ’ αυτούς – καλή κουβέντα για τον Ντόναλντ.