Θα μπορούσε κάποιος να φλερτάρει με τη σκέψη ότι η διαχείριση της πανδημίας έχει πέσει θύμα της χαοτικής διασποράς [ψευδών και μη] πληροφοριών στο διαδίκτυο. Στην πραγματικότητα, αιτία του χάους είναι η ανεπάρκεια της γνώσης των επιστημόνων, και η προσπάθειά τους να την κρύψουν πίσω από απειλές και σπασμωδικές κινήσεις. Οι τελευταίες θα ήταν γραφικές, αν δεν συνδυάζονταν με τους, πάντα έτοιμους, μηχανισμούς καταστολής του κράτους.
Τα «στοιχεία» είναι μονίμως ασαφή και αλληλοσυγκρουόμενα. Μελέτες δημοσιεύονται σωρηδόν με κάθε μια να προσφέρει και μια «άλλη» εικόνα του θέματος [ως γνωστόν το αποτέλεσμα μιας μελέτης ποικίλλει ανάλογα με τα στοιχεία με τα οποία την τροφοδοτείς, κρατώντας κάποιες από τις, πρακτικά άπειρες, παραμέτρους, στο σκοτάδι].
«Αυτό που συμβαίνει» λέει ο Tom Frieden, πρώην διευθυντής του CDC, «είναι ότι πρέπει να πάρουμε αποφάσεις για τη δημόσια υγεία βασισμένοι σε ελλιπή στοιχεία. Υπάρχουν ακόμα πολλά που δεν γνωρίζουμε»
«Είναι φανερό ότι έχουμε μεγαλύτερη μετάδοση τώρα απ’ ότι πριν», λέει η Monica Gandhi, ειδική λοιμωξιολόγος από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια [San Fransisco]. «Καθένας μας έχει και από ένα γνωστό που έχει κολλήσει. Αλλά …κλινικά στοιχεία δεν έχουμε».
Αναρωτιέται κανείς τι είδους στοιχεία θα μπορούσαν να είναι αυτά, όταν μιλάμε για μια «ασθένεια» στην οποία κατά τεκμήριο εξ αρχής χρεώνεται ο θάνατος από ο,τιδήποτε, αρκεί προ της καταλήξεως [ή και κατόπιν αυτής] ο ασθενής να έχει διαγνωσθεί με κορωνοϊό. Αυτό, στο πλαίσιο μιας σειράς τεστ το «εγκυρότερο» των οποίων ακυρώθηκε πρόσφατα απ’ το CDC ως αφερέγγυο, με εντολή απόσυρσης έως τον Δεκέμβριο.
Παρόμοια είναι η ασάφεια που κάποιοι έχουν συμφέρον να καλλιεργούν ως προς τον κίνδυνο των εμβολιασμένων από τον ιό και τις μεταλλάξεις του. Κι όμως, εδώ τα στοιχεία [όχι μόνο …απ΄το Ισραήλ] είναι αδιαμφισβήτητα. Ένα πρόσφατο παράδειγμα αφορά στην παραλιακή πόλη Provincetown της Μασαχουσέτης. Χιλιάδες εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι συγκεντρώθηκαν εκεί στις 4 του Ιούλη για να γιορτάσουν, με «αναμενόμενο» αποτέλεσμα ένα ξέσπασμα κρουσμάτων. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε, τα τρία τέταρτα των μολυσμένων ήταν εμβολιασμένοι και με τις δυο δόσεις, και αυτό προ ενάρξεως …καλπασμού της Μετάλλαξης Δέλτα. Σύμφωνα με το CDC, από αυτήν και άλλες περιπτώσεις προκύπτει «η πιθανότητα» οι εμβολιασμένοι να είναι εξ ίσου επικίνδυνοι ως μεταδότες του ιού με τους ανεμβολίαστους, εξ ου η εντολή για την επαναφορά μασκών για όλους, ακόμα και στους εξωτερικούς χώρους.
Ωστόσο, ω του θαύματος, κατόπιν [και σε πείσμα] όλων αυτών, η «πανδημία» – σκέτο μετονομάζεται σε «πανδημία των ανεμβολίαστων», η υποχρέωση για αλλεπάλληλα τεστ των τελευταίων είναι πολύ πιεστικότερη εκείνης των εμβολιασμένων και, το βασικότερο: ναζιστικού τύπου πρακτικές όπως απολύσεις, αποκλεισμοί από δημόσιους χώρους κτλ. μένουν ανεπηρέαστες από τη νέα εξέλιξη.
Υποθέτει κανείς ότι η διατηρούμενη ασάφεια επί του θέματος του κινδύνου μετάδοσης λειτουργεί σαν πέπλο προστασίας των παραπάνω πρακτικών. Υποθέτει ακόμα ότι, μια και όλο αυτό δεν είναι παρά μια γιγάντια μπλόφα * με σκοπό τον εκφοβισμό και την προώθηση των δόσεων, η «επίσημη επιβεβαίωση» που κάποια στιγμή θα έλθει, ότι εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι είναι εξ ίσου επικίνδυνοι, θα είναι ταυτόχρονα και η εύσχημη δικαιολογία για την απόσυρση των μέτρων των υγειονομικών Nazis.
Η αποτυχία τους είναι προ των πυλών. Αρκεί να αντέξουμε όσο χρειαστεί για να το πάρουν και οι ίδιοι απόφαση.
* Αυτό δεν μειώνει την ζημιά που προκαλείται σε τεράστιο αριθμό ανθρώπων. Παρουσιάζει όμως ακόμα πιο ανάγλυφη την αχρειότητα των υποκειμένων που ορίζουν τη ζωή μας.
3Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Σε κάποιον πάντως θα πρέπει να φορτώσουν την προδιαγεγραμμένη αποτυχία του εμβολίου – αλλά και των μέτρων γενικότερα – και οι “αρνητές” ή απλώς “ασυνείδητοι” αποτελούν τον απαραίτητο αποδιοπομπαίο τράγο. Στην πραγματικότητα παίζουν το ρόλο που έπαιζαν σε προηγούμενα καθεστώτα αιρετικοί, κομμουνιστές, αντιστασιακοί, τρομοκράτες κλπ, τουτέστιν πρέπει να διατηρούνται μεταξύ ενός μάξιμουμ που δεν θα επιτρέπει την επικράτησή τους και από την άλλη ενός μίνιμουμ που θα δικαιολογεί τα συνεχόμενα μέτρα καταπίεσης. Χωρίς αυτούς κυβερνήσεις και ειδικοί θα πρέπει να ρίξουν το φταίξιμο στον εαυτό τους και μάλιστα για κάτι που γνώριζαν εξαρχής ότι δεν έχει ελπίδες επιτυχίας. Δεν πιστεύω επομένως ότι τα μέτρα εναντίον τους αποτελούν απλώς μια μπλόφα για να ξεφορτωθούν ληγμένα εμβόλια, πόσο μάλλον που η αποτυχία των τελευταίων αποτελεί απλώς αφορμή για εντατικοποίηση της χρήσης τους. Δεν μπορεί φυσικά τα μέτρα να στοχεύουν στην ολοκληρωτική εξάλειψη των “αντικαθεστωτικών” ούτε όμως και πρέπει να δίνουν την εντύπωση της ανοχής ή της εξίσωσης με τους “νομοταγείς”. Γιαυτό εξάλλου ποτέ δεν αποπειράθηκαν να εξαφανίσουν εντελώς τις διαδόσεις για τις παρενέργειες των εμβολίων, αλλά και γενικότερα τις θεωρίες συνωμοσίας, οι οποίες το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να διατηρούν τον κόσμο σε μια συνεχή κατάσταση τρόμου τον οποίο μπορεί ανά πάσα στιγμή να διαχειριστεί προς όφελός του ο ισχυρότερος.
Η ανάλυσή σου είναι όπως πάντα λογικά στεγανή. Θέλω ωστόσο να πιστεύω ότι τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν στην “οικονομία” και όχι μόνο – ακόμα και στη λειτουργία των νοσοκομείων / γηροκομείων κλπ. – από απολύσεις και αποκλεισμούς θα είναι τέτοια που δεν θα υπάρχει άλλη επιλογή από το να ανεχθούν μια γενικευμένη παραβατικότητα, ή απλώς να βάλουν τα μέτρα στον κώλο τους.
Μα ήδη από αύριο θα έπρεπε να δίνω ένα πεντακοσάρικο (!!) το μήνα σε τεστ και μαλακίες έτσι και δεν πήγαινα εγκαίρως να κάνω το κωλοεμβόλιο – και μιλάμε ότι αμφιβάλλω αν βγάζω καν τόσα in the first place. Δεν συζητάμε για το πόσοι απειλήθηκαν άμεσα με απόλυση (μέχρι και σε ..τηλεφωνικό κέντρο που εργάζονται απομονωμένοι από τον κόσμο) σε περίπτωση που δεν συμμορφώνονταν. Από την άλλη γνωρίζω και κάποιες – λίγες – περιπτώσεις που ο άλλος προτίμησε να χάσει τη δουλειά του από το να επιτρέψει να τον μαρκάρουν με τη “σφραγίδα του θηρίου” (κυρίως άτομα του χώρου της εκκλησίας). Μέχρι στιγμής πάντως δεν έγινε καμία επανάσταση και τα σημάδια δεν είναι καθόλου θετικά. Η Φάιζερ επιβραβεύτηκε για την αποτυχία της με πλήρη έγκριση του δηλητηρίου, το δικαστήριο προχτές απέρριψε την ένσταση ενάντια στην υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού και οι γνωστοί μαφιόζοι ακονίζουν τα μαχαίρια τους για νέο ενισχυμένο γύρο τρομοκρατίας. Τα οικονομικά της διασκέδασης, εστίασης κλπ δεν αποτελούν κατά τη γνώμη μου σημαντικό παράγοντα, δεδομένου ότι ως εναλλακτική επισείεται η απειλή ενός γενικού λοκντάουν, που όταν τελικά συμβεί, θα ξέρουμε τουλάχιστον σε ποιον να το φορτώσουμε. Επιμένω επίσης ότι το ποσοστό των μη εμβολιασμένων είναι πρακτικά μικρό, αφού περιλαμβάνει κυρίως ανήλικους, αναρρώσαντες (που είναι πάρα πολλοί) και συνταξιούχους, τους οποίους δεν πολυαγγίζουν προς το παρόν τα μέτρα. Καθόλου ενθαρρυντικό επίσης δεν είναι το γεγονός ότι πολλοί γονείς έσπευσαν ήδη να εμβολιάσουν τα παιδιά τους..
Ελπίζω να μην έχω δώσει την εντύπωση οτι “μέμφομαι” εκείνους που έχουν κάνει το εμβόλιο. Πιθανότατα θα το έκανα και ο ίδιος αν εργαζόμουν σε κάποια εταιρία, ιδιωτική ή δημόσια. Επανάσταση δεν γίνεται μεσούντος του Δεκαπενταγούστου, και βασικό για μένα είναι να μην κυριευθώ / -ούμε από κάποια ηττοπάθεια. Πιστεύω ότι ακόμα και για τους υγιειονομικούς το θέμα δεν έχει τελειώσει. Τα επιχειρήματά τους είναι συντριπτικά και θα δούμε τι θα γίνει. Πάντως η απόφαση του “δικαστηρίου του Κιλκίς” δεν αποτελεί τελεσιδικία.
Η Pfizer μπορεί να επιβραβεύτηκε για την επιτυχία της, αλλά δεν νομίζω ότι η δυσπιστία του κόσμου θα καμφθεί από την “έγκριση” στα ξαφνικά του εμβολίου από τον FDA.
Ως προς τους γονείς, έχω την ακριβώς αντίθετη πληροφόρηση. Και μάλιστα απο τηλε-παιδίατρο που έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου, ότι οι γονείς δεν φέρνουν, ούτε και πρόκειται να φέρουν τα παιδιά για εμβολιασμό.
Έχω διαφορετική εντύπωση και για το ποσοστό των εμβολιασμένων, χωρίς να μπορώ φυσικά να την στηρίξω. Τα ίδια τα φερέφωνα μιλάνε για ένα 55%. Εκτός όμως από τους νεαρής ηλικίας και τους συνταξιούχους, υπάρχει η τεράστια κατηγορία των ανέργων [1.000.000, με άγνωστο τον συνολικό αριθμό των επηρεαζόμενων απ’ αυτό] στους οποίους έχω “την χαρά και την τιμή” να ανήκω τα τελευταία χρόνια. Δεν νομίζω ότι θα υπάρχουν ανάμεσά τους πολλοί πιο πρόθυμοι για εμβολιασμό από μένα.
Δυσπιστία υπάρχει σίγουρα και μάλιστα πολλοί δεν πηγαίνουν στο προγραμματισμένο τους ραντεβού, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να καταφεύγει σε παρακάλια, εκβιασμούς και υπερβολές ως προς το μέγεθος του “προβλήματος”. Ούτε κι εγώ θέλω να γίνομαι απαισιόδοξος, αλλά κατά τη γνώμη μου η καλοκαιρινή αισιοδοξία των περισσοτέρων θα καμφθεί με την χειμερινή άνοδο κρουσμάτων και θανάτων, όπως ακριβώς έγινε και πέρυσι. Κάποιοι θα γλιτώσουν με τον α’ ή β΄ τρόπο το εμβόλιο και από αυτή την άποψη τους ζηλεύω, δεδομένου μάλιστα ότι, απόσο γνωρίζω, υπήρξα όχι απλώς ο πρώτος (παγκοσμίως!) αλλά μέχρι χτες και ο μόνος που επέμενε στην αναποτελεσματικότητα του εμβολίου. Για το θέμα της ανεργίας (από την οποία και τώρα δεν απέχω και πολύ) θυμάμαι την χαρακτηριστική αντίδρασή μου στις παρενέργειες της εγχείρησης που έκανα προ τριετίας, εξαιτίας των οποίων έμεινα ουσιαστικώς ανάπηρος για μήνες, ενώ συγχρόνως βρισκόμουν στο επαγγελματικό μου ναδίρ: “Ευτυχώς που δεν έχω δουλειά, γιατί σίγουρα θα είχα μείνει άνεργος!”
Προσωπικά βρίσκομαι τρία χρόνια πριν τη σύνταξη αλλά θα προτιμήσω αν μου βάλουν οριστικά το δίλημμα να φύγω και να περιμένω δύο χρόνια να πάρω τη πενιχρή σύνταξη παρά να εμωολιαστω με ένα αδοκιμαστο και απ’ ότι φαίνεται αναποτελεσματικό εμβολιο δεν με απασχολεί ιδιαίτερα αν θα διασκεδάσω προτιμώ σπίτι μου με τη μουσική μου και τα βιβλία μου Όχι άλλη υποχώρηση στους εκβιασμούς αυτό είναι αδιαπραγματευτο
Σε καταλαβαίνω απόλυτα, αλλά, και αυτή είναι η διαφορά μας από τους εμβολιάκηδες : εγώ [κι εσύ υποθέτω] ούτε για πλάκα δεν θα “την έλεγα” σε κάποιο που έχει κάνει ή θέλει να κάνει το εμβόλιο για τους δικούς του λόγους. Αυτοί είναι αφιονισμένοι. Δεν καταλαβαίνουν ούτε τα στοιχειώδη, ότι “ειδικοί” και “κυβέρνηση” ψάχνουν για αποδιοπομπαίους τράγους για να φορτώσουν την αποτυχία τους και βρήκαν τους ανεμβολίαστους. Μισώ τις ψυχολογικές διαγνώσεις αλλά το μένος των εμβολιάκηδων μόνο φόβο μπορεί να κρύβει γι’ αυτό που έχουν κάνει, και ένα άχτι του τύπου “γιατί ρε, εμείς μαλάκες είμαστε που το κάναμε …έτσι εύκολα θα ξεφύγετε;”
Εδώ αυτό το καθίκι ο Βασιλακόπουλος υπερασπιζόταν σήμερα το “δικαίωμα” του εργοδότη να μην δώσει ούτε ένα στοιχειώδες εισόδημα επιβίωσης σε όποιον μπαίνει σε αναστολή εργασίας, με το επιχείρημα ότι έτσι θα φτάσουμε να επιβραβεύεται η τεμπελιά με άλλοθι το φόβο του εμβολίου. Κι αυτό το πράμα είναι γιατρός, και οι “εμβολιασμένοι” τον ακούνε και τον χειροκροτάνε.
Προωθούν τον απόλυτο διχασμό στη κοινωνία για να καλυφθούν αλλά αυτό δεν θα μείνει έτσι γιατί τα ποσοστά ανεμβολισστων δεν είναι αυτά που διαδίδουν και θα βρεθούν μπροστά σε μεγάλες αντιδράσεις όσο και αν χρησιμοποιούν το όπλο του φοβου
Αυτό ελπίζω κι εγώ. Και δίκες θα γίνουν [ακόμα και οι υγεινομικοί για τους οποίους ο υποχρεωτικός εμβολιασμός θεωρείται εύλογος, δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια. Μιλάμε για 10.000 χιλιάδες κόσμο – πρώην “ήρωες” όλοι τους!] και πιο πολύς κόσμος θα κατέβη στο δρόμο, και ξύλο θα πέσει. Όταν ο άνθρωπος βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο αντιδράει.
Το αγωνιώδες ερώτημα για μένα είναι αν όλο αυτό είναι ένα πείραμα μέτρησης της αν[τ]οχής του κόσμου, εν όψει τελικής φάσης κάποια στιγμή στο μέλλον, η αν πρόκειται …για την τελική φάση, οπότε θα μας πάνε μέχρι τέλους.