Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ…

Δεν χρειάζεται να είσαι …επιστήμονας για να έχεις την αξίωση μιας στοιχειώδους συνέπειας από τον συνομιλητή σου.
Στη διάρκεια πρωινής εκπομπής, η [αρκετά δυσάρεστη ως παρουσία] κυρία
Πελώνη, δέχτηκε ερώτηση για το θέμα των εμβολιασμένων που καλό θα ήταν, κατά τον “δημοσιογράφο”, να τους επιτραπεί [sic!] να πάνε στο εξοχικό τους το Πάσχα, τη στιγμή μάλιστα που οι εμβολιασμένοι τουρίστες έρχονται εδώ, με το δικαίωμα να αλωνίζουν apriori.
Η κυρία Πελώνη έτρεξε απλώς την κασέτα που έχει καταπιεί: “είναι νωρίς ακόμα να μιλήσουμε γι’ αυτό”. Προφανώς περιμένει ως καταλληλότερη στιγμή το Σάββατο του Λαζάρου, απ’ το οποίο μας χωρίζουν …11 μέρες. Ποιος βέβαια θα την κατηγορήσει, όταν κοτζάμ καθηγητές, μικροβιολογίας
[Βατόπουλος] και πολιτικής της υγείας [Μόσιαλος] τη συναγωνίζονται σε σαφήνεια και σημασία στη λεπτομέρεια;
Σύμφωνα με τον δεύτερο, ένα 10% έως 25% των εμβολιασθέντων μπορεί ακόμη να μεταδίδει τη νόσο Covid-19. Συνεπώς μέχρι να αποκτήσουμε ανοσία της «αγέλης», …πρέπει να συνεχίσουμε να φοράμε μάσκες.
«Γνωρίζουμε πως όσοι έχουν εμβολιαστεί, προστατεύονται από τον ιό και πως το εμβόλιο δεν μεταδίδει τον ιό. Αυτό που δεν γνωρίζουμε με σαφήνεια, είναι εάν αν αποτρέπει την λοίμωξη σε περίπτωση έκθεσης.
Γνωρίζουμε όμως ότι αν συμβεί, εάν δηλαδή κολλήσουμε, τότε τα εμβόλια αποτρέπουν την βαριά λοίμωξη και τις νοσηλείες. Αλλά
μπορεί να παραμείνει ιός στο ανώτερο αναπνευστικό μας σύστημα. Και το ξαναλέω: όχι γιατί κολλήσαμε τον ιό από το εμβόλιο, Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Κολλήσαμε γιατί εκτεθήκαμε στον ιό. Επομένως το εμβόλιο θα μας προστατεύσει εμάς, αλλά ίσως μείνει κάποια ποσότητα του ιού που κολλήσαμε μέσα μας. Εμείς δεν κινδυνεύουμε, αν έχουμε εμβολιαστεί. Αλλά επειδή θα μείνει ο ιός στο στόμα και στη μύτη μας, χωρίς να απειλεί εμάς, εάν βήχουμε ή αν μιλάμε έντονα, μπορεί το ιικό φορτίο να μεταφερθεί από εμάς και να πάει για παράδειγμα στο συνομιλητή μας ή στο διπλανό μας στην ουρά στο σούπερ μάρκετ, που εάν δεν είναι εμβολιασμένος και δεν έχει εκτεθεί στον ίο, μπορεί να κολλήσει και ίσως να νοσήσει».
Ποσό πιθανό όμως είναι αυτό; Δηλαδή, ποσό πιθανό είναι να μείνει επαρκές ιικό φορτίο σε εμάς, έτσι ώστε να είναι δυνατόν να μεταδίδουμε άθελα μας τη νόσο; Όπως επισημαίνει ο κ. Μόσιαλος, «ξέρουμε πλέον από αρκετές μελέτες ότι
δεν είναι πολύ πιθανό. Βλέπουμε δηλαδή με στοιχεία από διαφορετικές χώρες πως τα εμβόλια για τον κορωνοϊό μειώνουν την ασυμπτωματική λοίμωξη και πως το ποσοστό μείωσης των λοιμώξεων σε εμβολιασμένους ασυμπτωματικούς ή συμπεριλαμβανομένων των ασυμπτωματικών, είναι τουλάχιστον 75%. Η ασυμπτωματική λοίμωξη είναι η παράμετρος που μελετάται πέραν του προφανούς λόγου και γιατί συνήθως το πολύ χαμηλό ιικό φορτίο εκδηλώνεται και ασυμπτωματικά. Πιθανότατα λοιπόν οι εμβολιασμένοι δεν μπορούν να προωθήσουν τη μετάδοση (σύμφωνα με τις τιμές Ct από τα δείγματα που ελήφθησαν από τη μύτη των εμβολιασθέντων στις μελέτες). Πάρα ταύτα, ένα 10-25% των εμβολιασθέντων, μπορεί ακόμη να μεταδίδει τη νόσο. Γι’ αυτό λέμε ότι μέχρι να αποκτήσουμε ανοσία της αγέλης, συνεχίζουμε να φοράμε μάσκες».

Λαμβάνοντας κανείς υπόψη, έστω και καταχρηστικά, την αρχική υπόθεση κάποιων από μας : ότι, τα αληθινά ζητούμενα εδώ είναι
“πέρα και πάνω” απ’ την επίτευξη της …ανοσίας αγέλης, θα δει μια τουλάχιστον περίεργη νομοτέλεια να καθοδηγεί τις τοποθετήσεις των ειδικών, προς την κατεύθυνση της διατήρησης της μάσκας και του social distancing. Από δω το πάνε, από κει το φέρνουν, από την μάσκα που ήταν το εμβόλιο πριν το εμβόλιο, μέχρι τη μάσκα που προστατεύει απ’ την […όχι πιθανή, όπως ομολογούν οι ίδιοι] περίπτωση μετάδοσης από εμβολιασμένο* …εκεί θα καταλήξουν. Κι αυτό, τη στιγμή που όσοι λαμβάνουν ψήγματα έστω ενημέρωσης από το εξωτερικό, θα δουν / ακούσουν να λέγεται ανοικτά: οι μάσκες ήρθαν για να μείνουν.
Η κεντρική ιδέα είναι : μέτρα, τα ίδια ακριβώς, για όλους και για πάντα, με μόνη διαφορά το ότι οι εμβολιασμένοι γλιτώνουν το φάσμα του θανάτου… Η διαφορά φάσης άλλωστε με την οποία εμβολιάζονται οι ηλικιακές ομάδες εξασφαλίζει ένα μόνιμο χάσμα στην ανοσία αγέλης: τη στιγμή που ο νέος κάνει το
προηγούμενο, ο γέρος ετοιμάζεται …ζγα-ζγα για το επόμενο.

Ένας ακόμα φερέγγυος ειδικός, ο κύριος Βατόπουλος, τάσσεται αποφασιστικά υπέρ του
self test, του “χρήσιμου εργαλείου που λειτούργησε σωστά” [πρόλαβε κιόλας και το αξιολόγησε…]. Τονίζει ότι η άποψη της επιτροπής των Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας είναι ότι πρέπει να γίνεται …καθολική χρήση των self – test στους χώρους εργασίας. «Για να έχουμε άνοιγμα της κοινωνίας, με δεδομένο τον μεγάλο αριθμό κρουσμάτων, το αντίβαρο πρέπει να είναι τα τεστ. Αν αυτό γίνεται επαναλαμβανόμενα σε όσο το δυνατόν περισσότερο εργαζόμενους, θα είναι ένα όπλο, για να μπορέσουν να ανοίξουν οι δραστηριότητες με την μεγαλύτερη ασφάλεια».

Για την περίπτωση που υπάρχει κάποιος που δεν αντιλήφθηκε τι λέει εδώ ο κύριος Βατόπουλος [δεν το πιστεύω αλλά λέμε] τα self test, με προβλεπόμενες κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης / απόκρυψης του αποτελέσματος [το πώς θα γίνεται αντιληπτό αυτό το τελευταίο μένει να μας εξηγηθεί] καθίστανται οσονούπω
υποχρεωτικά για όλους.


* Το ιικό φορτίο που μεταφέρει είναι εξ ορισμού αμελητέο [εξ ου και δεν μπορεί να ασθενήσει σοβαρά απ’ αυτό ο ίδιος]


2
(Visited 93 times, 1 visits today)

2 Comments

  1. dnk April 13, 2021 at 3:57 pm

    Δεν ξέρω γι’ αυτήν της αγέλης,αλλά την ανοσία των αγγέλων θα την αποκτήσουμε σχετικά σύντομα,έτσι όπως πάνε τα πράγματα.Πάντως μια-σχετικά “πρωτόγονη”-ιδέα για την εξασφάλιση των αληθών αποτελεσμάτων των τέστ είναι να λειτουργούν αυτά με μίας ήπιας ισχύος έκρηξη,με την παρουσία θετικού αποτελέσματος,τα θραύσματα της οποίας θα χαράζουν,ελαφρώς,το μέτωπο του “υποκειμένου”, καθιστώντας την κυκλοφορία του από δύσκολη έως αδύνατη.Οι “υγιείς” θα μπορούν να χρησιμοποιούν τα “άσκαστα” τεστ για να κυκλοφορούν,βάζοντας τέλος στην βάσανο των sms,χαρτιών,εντύπων κλπ.

    Reply
    1. Oannes April 13, 2021 at 5:54 pm

      Θα έλεγα ότι η ευφυία της έμπνευσης συναγωνίζεται τη σκληρότητά της! Προσωπικά θα το ψήφιζα, γιατί η εμμονή με το τεστ μου δίνει πολύ στα νεύρα, όπως και εκείνοι που την έχουν.
      Τις προάλλες περνώντας από μια πλατεία, βλέπω ένα ειδος καραγκιοζ – μπερντέ, πίσω απ’ τον οποίο εκτυλισσόταν η διδικασία του τεστ, με ένα μικρό πλήθος μπροστά και ένα “υγεινομικό” να τους ορμηνεύει να κρατάνε αποστάσεις. Με προσπεράει ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. “Τί είναι αυτό;” ρωτάει η κυρία. “Ράπιντ τεστ”, απαντάει με μια κατσαρή, θεόβραχνη φωνή ο σύζυγος. “Θες να κάνουμε ένα;”

      Reply

Leave a Reply