Έχω ξαναγράψει ότι το “lack of class” του κυρίου Βελόπουλου, περί του οποίου τυρβάζουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι, δεν με εμποδίζει να τον εμπιστεύομαι – περισσότερο απ’ αυτούς τουλάχιστον.
Ίσως αποτελεί δική μου μειονεξία, η “ανάγκη” να αντιμετωπίζω κάποιες πολιτικές προσωπικότητες σαν εμπιστεύσιμες. Πάντως, μετά το στραπάτσο που έπαθα διαβάζοντας το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά περί Covid *, ο αριθμός των “εμπιστεύσιμων” μειώνεται δραματικά.
Αναπαράγω λοιπόν, χωρίς φόβο και πάθος, από το site του Βελόπουλου, Voice News:
Σε μία πρωτοφανούς έκτασης αλλαγή των επίσημων στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ για τον συνολικό αριθμό των θανάτων στην Ελλάδα για το έτος 2019 και 2020 προχώρησε η ίδια η ΕΛΣΤΑΤ.
Συγκεκριμένα η ΕΛΣΤΑΤ παρουσίασε πως το 2019 είχαμε 117.171 θανάτους αλλάζοντας το δελτίο Τύπου που είχε εκδώσει η ίδια την 1η Οκτωβρίου 2020 για τα συγκεντρωτικά δεδομένα του 2019 .
Σύμφωνα με το δελτίο που εκδόθηκε πριν από 120 ημέρες, οι θάνατοι το 2019 ανήλθαν σε 124.965 (63.088 άνδρες και 61.877 γυναίκες) και ήταν περισσότεροι σε ποσοστό 2.5% σε σχέση με τους θανάτους της κορωνο-χρονιάς του 2020, οι οποίοι ανέρχονται κατά την ΕΛΣΤΑΤ σε 121.444.
Άρα σε σχέση με το 2019, το 2020 είχαμε λιγότερους θανάτους στον γενικό πληθυσμό.
Κανονικά θα έπρεπε να υπήρχε μια αύξηση της τάξης τουλάχιστον του 6% των ανθρώπων που πέθαναν από κορωνοϊό οι οποίοι τελικά θα πέθαιναν έτσι ή αλλιώς από άλλες αιτίες.
Σημειώνετε ότι η ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ έγινε μόλις προ 4 μηνών για τους θανάτους του 2019, άρα είχανε όλο το 220 για να μελετήσουν και να εξαγάγουν ακριβή αριθμό. Η σημερινή ανακοίνωση συνεπώς είναι ψευδής, παραπλανητική και απατηλή και στόχο έχει να δείξει ότι πέθαναν περισσότεροι εν μέσω κορωνοϊού από ότι το προηγούμενο έτος έστω κατ’ ελάχιστα.
Ο πρώτος που θυμάμαι να αναφέρεται στο θέμα εiναι ο stcigar, στο πρώτο [Μάιος 2020] μιας σειράς κειμένων του, υπό τον γενικό τίτλο THE ELEPHANT IN THE ROOM – από τα πιο ενδιαφέροντα που έχουν δημοσιευτεί σ΄αυτό το blog – το πιο πρόσφατο απ’ αυτά, σήμερα.
Είμαι περίεργος πότε θα δημιουργηθεί η περίφημη “κρίσιμη μάζα” πολιτών, στους δρόμους, ή έστω στο διαδίκτυο, έτοιμων για “μάχη”. Με αποφασιστικότητα, και με επιχειρήματα ακατάρριπτα όπως αυτό.
* Ο τίτλος: “Covid-19, To αιφνίδιο τέλος του ελληνικού παρασιτισμού”.
Δεν αποκλείεται να κάνω κάποια στιγμή εκτενέστερη αναφορά σ’ αυτό: ο εν λόγω είναι ο μόνος στοιχειωδώς προβεβλημένος, με τον οποίο αισθάνομαι κάποια ιδεολογική συγγένεια.
Προς το παρόν ας σημειώσω ότι, στις 200 σελίδες του βιβλίου, τα ονόματα Tedros Gebreyesus, Bill Gates και …Klaus Schwab δεν αναφέρονται ούτε μια φορά. Κι ότι θα έπρεπε να ήμουν πιο υποψιασμένος, από την συχνή παρουσία του ΓΚ στην εκπομπή του …Πάνου Παναγιωτόπουλου.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Η ΕΛΣΤΑΤ είναι απλώς ο τελευταίος εχθρός της αμάξης. Το αμερικάνικο CDC έχει αλλάξει επανειλημμένα τις εκτιμήσεις του για το 2020 (παρά την πάγια πολιτική του που απαγορεύει τις εκτιμήσεις) με την πλέον πρόσφατη να παρουσιάζει αύξηση που ισοδυναμεί με τον.. ακριβή αριθμό των υποτιθέμενων θυμάτων του κορωνοϊού. Περιττό να επισημάνω πως η μοναδική πανεπιστημιακή μελέτη που επισήμανε την προκλητικά οφθαλμοφανή απάτη με αδιάσειστα στατιστικά δεδομένα, εξαφανίστηκε την επόμενη της δημοσίευσής της με την κατηγορία της “αντιεπιστημονικής ανακρίβειας”..
Πρόκειται για κανονικούς γκάνγκστερ. Και επειδή η πλειονότης του κόσμου δεν έχει βρεθεί ακόμα στη δέουσα εγρήγορση, λύνουν και δένουν.
Οι περισσότεροι με τους οποίους συζητάω, συμπεριλαμβανομένων φίλων μου επί δεκαετίες, αναπτύσουν μια επιχειρηματολογία κυμαινόμενη από το “καλά, σε ταινία βρισκόμαστε, γίνονται τέτοια πράγματα στην αληθινή ζωή; είναι δυνατό όλοι να είναι συνεννοημένοι;” μέχρι το “ακόμα κι έτσι να είναι, εγώ …επιλέγω να μην το πιστεύω”…
Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι, ποιος μπορεί αν τους κατηγορήσει; αδυνατούν να ξεφύγουν απ΄το pattern του “εξ ιδίων”. Επειδή οι ίδιοι ως decent people δεν θα έκαναν ποτέ κάτι “σαν αυτό” δεν διανοούνται ότι κάποιοι άλλοι το κάνουν …για πλάκα.
Το “επιλέγω να μην το πιστεύω” είναι στην πραγματικότητα μια κεφαλαιώδης υπαρξιακή απόφαση. Γιατί αν υιοθετήσουν τη δική μας εκδοχή, τότε θα πρέπει να σταματήσουν να πιστεύουν γενικά στις ικανότητες και στις προθέσεις των ειδικών, των κυβερνήσεων, των πολλών, των ολίγων, στην αξία λέξεων και πράξεων, στην ελευθερία της βούλησης, ακόμα και στην ύπαρξη του εαυτού ως διακριτής οντότητας. Η απάτη για την οποία μιλάμε είναι τόσο μεγάλη και τόσο προφανής, που μια ενδεχόμενη αποκάλυψη απειλεί να παρασύρει μαζί της το σύνολο της “πραγματικότητας” όπου έχει εναποθέσει το νόημα της ζωής του ο σύγχρονος άνθρωπος. Αν σου πω τώρα ότι εγώ το έκανα ελαφρά τη καρδία, θα είναι τεράστιο ψέμα. Έτσι και το κάνεις όμως τελικά, δεν υπάρχει πλέον για σένα επιστροφή στην “κανονικότητα”, έστω κι αν αυτή τυπικά επιστρέψει.
Ναι σε όλα, εκτός από το περί εαυτού ως διακριτής οντότητας – προϋπόθεση διαπίστωσης ακόμα και του περί εαυτού ως μη διακριτκής οντότητας.
Πράγματι αυτή η στάση είναι η στάση του αιωνίως ανήλικου, στην οποία ωθούν οι περιστάσεις, in every imaginable way. Όλοι έχουμε υποθέτω κάποια “θέματα” με τα οποία αδυνατώντας να ντιλάρουμε, καταφεύγουμε στην “αχλύ” της νηπιακής ηλικίας, εκεί όπου τα όρια πραγματικότητας – φαντασίας γίνονται απροσδιόριστα. Εγώ, πχ. όταν, έφηβος ων, είχα ακούσει για πρώτη φορά ότι υπάρχουν …ιπτάμενες κατσαρίδες, είχα πάθει τέτοιο σοκ, που θυμάμαι ακόμα αυτολεξεί την αντίδασή μου: “εγώ αυτό δεν το δέχομαι. Κατασκευαζω ένα δικό μου κόσμο, ίδιο με αυτόν εδώ, με τη διαφορά ότι εκεί …δεν υπάρχουν ιπτάμενες κατσαρίδες” [το ίδιο βράδυ ειχα δει στον ύπνο μου ότι ήμουν ξαπλωμένος …εκεί που ήμουν ξαπλωμένος, και ότι σμήνη κατσαρίδων – στούκας έκαναν κάθετες εφορμήσεις στο σεντόνι με το οποίο ήμουν κουκουλωμένος μέχρι πάνω] Εδώ, μέσα από ένα καθεστώς μόνιμου φόβου, φαίνεται να ωθούμαστε σε ένα γενκευμένο παιδισμό [= ανημπόρια, πλήρης εξάρτηση από τους “γονείς” τεχνολογία – κράτος], ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Ίσως η αποκάλυψη της απάτης ισοδυναμεί με επανεύρεση(εκ νέου ανακάλυψη-αποκάλυψη) των όρων της αλήθειας σε σχέση με τον “ορό της αλήθειας”,με τον οποίο μας ” ποτίζουν” ή επιχειρούν να τον καταστήσουν μόνιμο “θεραπευτικό μόσχευμα”, κάπως σαν τις αντλίες ινσουλίνης.Περισσότερο “ολιστική” μέθοδος είναι,βέβαια,η “αναβάπτιση” στην pool of genes του Σβάμπ Thing( ουδεμία σχέση έχοντος με τον “αυτοάνοσο” “σύντροφο” Swamp Thing).
Εγώ πάλι ποτέ δεν ξεπέρασα ουσιαστικά την απομάκρυνσή μου από τη θρησκευτική ορθοδοξία ούτε τις αμφιβολίες μου για τη διακριτή φύση του “εγώ” που με τον καιρό απέκτησαν περιέργως και κάποια εμπειρική βάση. Η παρά τη θέλησή μου παρεμπιπτόντως εξοικείωση με τα ενοχλητικά έντομα που περιγράφεις και η στυγνή εκμετάλλευση του προσώπου μου από εκπροσώπους του γυναικείου φύλου που απαιτούσαν πιεστικά τη φυσική τους εξόντωση, έχουν εμπεδώσει μεταξύ των φτερωτών κατσαρίδων τη φήμη μου ως “terminator”, την οποία ευχαρίστως αποποιούμαι με την προϋπόθεση να μη τις ξανασυναντήσω ποτέ στη ζωή μου..