Ποιο είναι το μυστικό μήνυμα πίσω απ’ την ιστορία της Novibet, ίδιο μ’ εκείνο χιλιάδων όμοιών της, διαφημιστικών ή μη, στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση;
Μα, φυσικά η απέχθεια για τον, μίζερο εξ ορισμού, τρόπο ζωής όσων δεν διαθέτουν το ταλέντο, την επιμονή, την τύχη ενός …Αντετοκούνμπο *. Δυσανεξία στη “φυλακή” της ανωνυμίας.
Ένα ρομαντικό συναίσθημα ποτίζει τις εικόνες του άγονου αστικού τοπίου. Δεν είναι η αγάπη γι’ αυτό – κάτι που κάθε φυσιολογικός άνθρωπος που γεννήθηκε εκεί θα “όφειλε” να αισθάνεται. Είναι η αποδημητική [τη λες και …αποδομητική] διάθεση του “ήρωα”, διαπλεκόμενη με τις “αγαπητικές αναπολήσεις” του star – επιφανούς δραπέτη της μιζέριας.
Η φοβερή ατάκα του “να ξέρεις μικρέ, ότι κι αν λένε οι άλλοι …εσύ κρατάς την τύχη στα χέρια σου” [ενώ περνάει στα χέρια του …τη μπάλα] δεν είναι απλώς η πεμπτουσία της απουσίας νοήματος : πίσω απ’ την προτροπή “αγνόησε τι λένε” κρύβεται μια βαθύτερη : “αγνόησέ τους” – period.
Το όνειρο του ήρωα, έτσι κι αλλιώς, είναι ένα μονοθέσιο όχημα. Η διαφυγή του απ’ την κοινή μοίρα, γίνεται μέσα από μια ατομική “έξοδο κινδύνου”.
Αυτή ορίζεται νομοτελειακά απ’ το δίπτυχο “rich and famous”, αναβαθμισμένο σε …“young, rich and famous” με τη φροντίδα μιας παραπλανητικής μυθολογίας γύρω απ’ τη νεανική κουλτούρα.
Αν ο “ροκ σταρ” – παραδοσιακά διαπρεπής ως πρότυπο του παραπάνω ρόλου – αντικαθίσταται σήμερα απ’ τον tech freak που ονειρεύεται τη δική του Microsoft, οι αθλητές είναι και θα είναι ακλόνητοι στο θρόνο τους.

* Στατιστικά μιλώντας …το 99% του πληθυσμού της Γης.