Ακολουθεί απόσπασμα προχθεσινού ρεπορτάζ των New York Times:
Ισραηλινοί αξιωματούχοι έλαβαν το σχέδιο μάχης της Χαμάς για την τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου περισσότερο από ένα χρόνο πριν συμβεί, σύμφωνα με έγγραφα, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και συνεντεύξεις. Ωστόσο, ο ισραηλινός στρατός και αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών απέρριψαν το σχέδιο ως φιλόδοξο, θεωρώντας ότι είναι πολύ δύσκολο για τη Χαμάς να το πραγματοποιήσει.Το έγγραφο των περίπου 40 σελίδων, το οποίο οι ισραηλινές αρχές ονόμασαν «Τείχος της Ιεριχούς», περιέγραφε, σημείο προς σημείο, ακριβώς το είδος της καταστροφικής εισβολής που οδήγησε στο θάνατο περίπου 1.200 ανθρώπων.Το μεταφρασμένο έγγραφο, το οποίο εξετάστηκε από τους New York Times, δεν ορίζει ημερομηνία, αλλά περιγράφει μια μεθοδική επίθεση που σχεδιάστηκε για να συντρίψει τις οχυρώσεις γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας, να καταλάβει ισραηλινές πόλεις και να εισβάλει σε βασικές στρατιωτικές βάσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός αρχηγείου μεραρχίας.Η Χαμάς ακολούθησε το σχέδιο με συγκλονιστική ακρίβεια. Το έγγραφο ζητούσε ένα μπαράζ ρουκετών στην αρχή της επίθεσης, μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να χτυπήσουν κάμερες ασφαλείας και αυτοματοποιημένα πολυβόλα κατά μήκος των συνόρων, και ένοπλους να εισβάλουν μαζικά στο Ισραήλ με αλεξίπτωτο πλαγιάς, με μοτοσικλέτες και με τα πόδια – όλα αυτά συνέβησαν στις 7 Οκτωβρίου.
Το σχέδιο περιελάμβανε επίσης λεπτομέρειες σχετικά με την τοποθεσία και το μέγεθος των ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων, τους κόμβους επικοινωνίας και άλλες ευαίσθητες πληροφορίες, με ερωτήματα να εγείρονται σχετικά με το πώς η Χαμάς συγκέντρωσε αυτές τις πληροφορίες, και το αν υπήρχαν διαρροές εντός του ισραηλινού συστήματος ασφαλείας.
Το έγγραφο κυκλοφόρησε ευρέως μεταξύ των ηγετών του ισραηλινού στρατού και των μυστικών υπηρεσιών, αλλά οι ειδικοί έκριναν ότι μια επίθεση τέτοιας κλίμακας ήταν πέρα από τις δυνατότητες της Χαμάς. Δεν είναι σαφές εάν ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου ή άλλοι κορυφαίοι πολιτικοί ηγέτες είδαν το έγγραφο. Λίγο μετά την απόκτηση του εγγράφου, αξιωματούχοι του τμήματος του ισραηλινού στρατού στη Γάζα που είναι υπεύθυνο για την υπεράσπιση των συνόρων, είχαν περιγράψει τις προθέσεις της Χαμάς σαν ασαφείς.«Δεν είναι ακόμη δυνατό να καθοριστεί εάν το σχέδιο έχει γίνει πλήρως αποδεκτό και πώς θα εκδηλωθεί», ανέφερε μια στρατιωτική αξιολόγηση εκείνων των ημερών που εξετάστηκε πρόσφατα από τους The Times. Τον Ιούλιο, μόλις τρεις μήνες πριν από τις επιθέσεις, ένας βετεράνος αναλυτής της Μονάδας 8200, της υπηρεσίας πληροφοριών σημάτων του Ισραήλ, προειδοποιούσε ότι η Χαμάς είχε πραγματοποιήσει μια ιδιαίτερα εντεταμένη ολοήμερη εκπαιδευτική άσκηση, η οποία φαινόταν παρόμοια με αυτή που περιγράφεται στο σχέδιο. Η ισραηλινή στρατιωτική διεύθυνση της Γάζας αγνόησε τις προειδοποιήσεις.
Αυτά, ενώ ταυτόχρονα, όπως προκύπτει από χθεσινό ρεπορτάζ των NYT, ο A. Blinken [Αμερικανός ΥΠΕΞ, λαβών πρόσφατα μέρος σε ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο] προωθεί πωλήσεις πολεμικού υλικού αξίας 106 εκ δολ. στο Ισραήλ, παρακάμπτοντας το Κονγκρέσσο και επικαλούμενος διατάξεις εκτάκτου ανάγκης. Τις ίδιες μέσω των οποίων έχουν επανειλημμένα σταλεί όπλα την Ουκρανία. Το ρεπορτάζ καταλήγει επισημαίνοντας ότι η κριτική εναντίον τέτοιου είδους κινήσεων δεν περιορίζεται στο ρεπουμπλικανικό στρατόπεδο, επεκτεινόμενη στους κόλπους της κυβέρνησης.
Συνυπολογίζοντας κανείς τα παραπάνω με το ότι οι New York Times αποτελούν ανεπίσημο mouthpiece της CIA, βεβαιώνεται ότι, κάποιοι – πανικόβλητοι εν όψει εκλογών – αναζητούν διέξοδο από την εμπλοκή, όχι μόνο στο ουκρανικό, αλλά και στην [κατά τα φαινόμενα] γενοκτονική επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα. Ανάμεσά τους ο “Πρόεδρος Biden”, βλέπων στις δημοσκοπήσεις την πλάτη του D. Trump να απομακρύνεται.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Μπορεί εντωμεταξύ να κάνω και λάθος, αλλά δεν έχω υπόψη μου άλλη περίπτωση καθαρής γενοκτονίας αμάχων μεταμφιεσμένης και καλά σε αμυντικό πόλεμο μπροστά στα (τηλεοπτικά) μάτια όλου του κόσμου. Αυτά τα πράγματα όμως δεν περνάνε απαρατήρητα in the grand scheme of things. Μπορεί πολλοί να το βλέπουν ως αναγκαίο κακό, αλλά φοβάμαι ότι πολύ πιο αναγκαίο και ακόμα πιο κακό θα είναι αυτό που θα προκύψει αργά ή γρήγορα ως συνέπεια.
Το περί “αμυντικού πολέμου” έτσι κι αλλιώς είναι παραλογισμός, όταν έχεις μια οργανωμένη hi tech πολιτεία, η οποία έχει στριμωγμένη στη γωνία σαν κατσαρίδες τους Παλαιστίνιους και βαράει. Όντως οι τύποι διαπράτουν ύβρη, και αυτό που φοβάμαι ως next step είναι μια επιταχυνόμενη επέλαση του Ισλάμ, η οποία για μένα είναι η ultimate πολιτισμική πανούκλα. Αυτή άλλωστε ήταν πάντα η “μεγάλη εικόνα” βάσει της οποίας πρόκρινα [και προκρίνω] τους Εβραίους.
Κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στο Ισλάμ. Η ανοχή της Δύσης και ιδίως της Αμερικής τούς έχει στερήσει το ψεύτικο έστω ηθικό πλεονέκτημα που με τόσες θυσίες έχτισαν πάνω στον πόλεμο της Ουκρανίας. Αυτός εξάλλου είναι και ο βασικός λόγος που αναγκάστηκαν τώρα να κόψουν την υποστήριξη στο Ζελένσκι. Από δω και πέρα οποιοσδήποτε μπορεί να ξεκινήσει ένα πόλεμο της αρεσκείας του χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα.
Ως προς τον Ζελένσκυ, η τελευταία είδηση που είχα δει χτες ήταν ότι …αναμένεται ξανά στις ΗΠΑ για να συναντηθεί με τον leader of the free world. Εννοείται ότι θα πάρει τον πούλο, γιατί τα γκάλοπ είναι αμείλικτα. Ιδίως οι Ρεπουμπλικανοί [πρώην] war mongers έχουνε βάλει την ουρά κάτω απ’ τα σκέλια και τρέχουν, ως προς το ουκρανικό τουλάχιστον – οσονούπω και με Ισραήλ Γάζα. Και αυτοί είναι που ελέγχουν το Κονγκρέσο.
Τα τελευταία χρόνια ζούμε σε μια κοινωνία του φαίνεσθαι. Για το φαίνεσθαι οι ελίτ κόπτονταν τόσο πολύ για την υγεία μας και για το φαίνεσθαι υποστήριξαν με τέτοιο εικονικό πάθος την Ουκρανία. Ένα φαίνεσθαι που οι Εβραίοι διέλυσαν εν μια νυκτί.
“Φαίνεσθαι” it is. Τις τελευταίες δεκαετίες για την ακρίβεια. Εδώ κάποιοι διεκδικούν το δικαίωμά τους να θεωρούνται γυναίκες επειδή [προσπαθούν να] φαίνονται σαν τέτοιες – or so they think. Αυτού του είδους το φαίνεσθαι παρεμπιπτόντως οι φίλοι μας οι Εβραίοι, ως κόρην οφθαλμού το προστατεύουν.
Εντωμεταξύ κάτι συμπτώσεις never fail to impress. Μιλάμε ότι εδώ και τρεις ώρες που λείπω από το σπίτι, μου είχε κολλήσει να ξανακούσω το strange days (το δίσκο) άμα γυρίσω. Αλλά με πρόλαβες! Είναι από τους ελάχιστους δίσκους των 60s που συνεχίζω νακούσω χωρίς να αισθάνομαι περίεργα και το πρώτο cd που αγόρασα.