Η …συμβολή μας στις ευρωεκλογές του 2024, ας είναι το κλασικό φιλμάκι του 2011.
(Visited 131 times, 1 visits today)
OANNES
To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Α ναι το θυμαμαι το βιντεακι απο τοτε .. Μαλιστα το αναλογο χιτ που ειχα ανασυρει προσωπικα εγω για πιο επικαιρο ηταν το “classic” των Manic Street Preachers “If you tolerate this then your children will be next’ .. Και οντως , κοντος ψαλμος αλληλουια απεδειχθει τελικα , χε χε ..
Οι MSP είναι σοβαροί άνθρωποι, όπως οι περισσότεροι old-school αριστεροί Άγγλοι καλλιτέχνες. Σε αντίθεση με τους περισσότερους δικούς μας, that is (για να μη μιλήσουμε για τους …σύγχρονους εκπρόσωπους του είδους, τύπου Μποφίλιου, Δρογώση, Μιλτιάδη Πασχαλίδη).
Τους εχει ‘ζωγραφισει’ μια χαρα ο μπαρμπα Ντοστογιεφσκι στα βιβλια του .. Βασικο αιτιο , πιστευω , ειναι οτι επειδη τα διαφορα πολιτικα ρευματα (κι οχι μονο τ αριστερα ) ειναι φορεμενα απ το εξωτερικο αναποφευκτα οι εδω θιασωτες ειναι μιμητες φολκλορικου τυπου .. Πλην εννοειται σοβαρων εξαιρεσεων .. Πρωτογενη Ελληνικη πολιτικη σκεψη σπανιως βρισκεις ..
Μια χαρά πρωτότυπους διανοητές έχουμε κι εδώ, από τον Κονδύλη μέχρι τον (Κώστα) Παπαϊωάννου. Και ο Καστοριάδης μια χαρά τα έλεγε, κοκ. Απλώς στο Ellada επιπλέουν συνήθως οι χειρότερες των περιπτώσεων – γλείφτες της εξουσίας στην επίσημη ή την εναλλακτική (“αριστερά”) μορφή της, οι οποίες σιγά σιγά συγχωνεύθηκαν σε ένα και το αυτό.
Το ίδιο αφορά ασφαλώς τους καλλιτέχνες – το ότι κάποιος πχ. σαν τον Θεοδωράκη διέθετε ταλέντο, δεν αναιρεί το ότι προωθήθηκε μέσω των μηχανισμών του κόμματος. Θα προκαλούσε έκπληξη το ποσοστό των “τραγουδοποιών” κτλ. που έκαναν/κάνουν καριέρα κραδαίνοντας την κομματική τους ταυτότητα.
Ακόμα και την εποχή που είχα εγώ το γκρουπ (late ’80s), υπήρχαν “εναλλακτικοί ροκάδες”, μουσικοί, concert goers, γραφιάδες etc …στελεχάρες του πασόκ να πούμε. Οι οποίοι έβγαλαν για μένα τη φήμη ότι είμαι …φασίστας, όταν σε μια περίσταση είχα πει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι δεξιά κυβέρνηση με αριστερά συνθήματα, και ότι ως εκ τούτου προτιμώ τη Νέα Δημοκρατία. Αυτό, ενώ ήμουν εξακριβωμένα πολιτογραφημένος ως αριστερός – προσκεκλημένος μόνιμα σε φεστιβάλ του χώρου. Θυμάμαι ακόμα να παίζουμε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το 1988 or something, και το επόμενο act από μας ήταν ο Κύρκος με τη φυσαρμόνικα! 😅
Οι Γαλάτες εντωμεταξύ δεν φαίνεται να ενθουσιάστηκαν με τα προεκλογικά τερτίπια του Μακρόν..
Πήρε πούλο που έβαλε και στις τσέπες του το τσόλι. Όπως και το κωλοβακτηρίδιο ο “καγκελάριος”.
Χάρηκα για τον καημένο το Βελόπουλο, γκαγκούρης-ξεγκαγκούρης συμπαθής μου είναι. Και σιγά το αντίπαλο δέος, τους “εστέτ” των Coldplay.
Περί Coldplay κλπ ουδέν σχόλιον😝🤮 Ούτε με νοιάζει πλέον για τα δικά μας αποτελέσματα. Ένας δεξιόστροφος γαλλογερμανικός άξονας όμως αποτελεί σημαντική ευρωπαϊκή εξέλιξη που θα επηρεάσει αναπόφευκτα κι εμάς.
Εν τω μεταξύ, το τεράστιο ποσοστό αποχής κάνει τα νέα ακόμα χειρότερα για τον Ψαροκασέλα και την παρέα του.
Γιατί, εννοείται, η μεγαλύτερη συσπείρωση αφορούσε στα κόμματα της αντιπολίτευσης που “κόπτονταν” να αποδείξουν κάτι – οι …γαλάζιοι ψηφοφόροι ήταν εκ των πραγμάτων χαλαρότεροι.
Πολύ πήρε όσο κι αν πήρε. Το παιδί δεν τραβάει. Από το Μητσοτάκη περίμενα να πάει καλύτερα. Που δεν αποκλείεται να πάει στις κανονικές εκλογές.
Θα πάει καλύτερα – no question about it. Οι περισσότεροι αναλογικά από τους “λουόμενους” ήτανε ΝουΔούλοι.
By the way, εγώ δεν πήγα ούτε καν για μπάνιο. Που να βγαίνεις έξω μ’ αυτό τον καύσωνα… 😇🤣🤣
Εγώ έτρεχα σε κηδείες. Αλλά και γενικότερα οι τελευταίες μέρες ήταν φρικτές. Το μόνο θετικό ήταν η ζέστη, την οποία στις μέρες μας δεν εκτιμάει κανένας🙄
Ακριβώς αυτό συζητάγαμε προηγουμένως με την Μ! Ότι η ζέστη είναι ευεργετικό πράγμα για τον οργανισμό και τα “όντα” προσπαθούν να μας την παρουσιάσουν σαν ζωντανό εφιάλτη. Αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι η πλειονότητα των προβημάτων του καρδιαγγειακού, εκδηλώνεται (εμφράγματα, εγκεφαλικά κοκ) υπό συνθήκες ψύχους.
Παρεμπιπτόντως : σε κατάστημα κινητής τηλεφωνίας στο The Mall ήρθα αντιμέτωπος προχθές με το θέαμα 4μελούς οικογενείας, γονείς στα 45, παιδιά στα 10-11, με μάσκες άπαντες. Οι στοργικοί γονείς, είχαν φροντίσει να εφοδιάσουν τα παιδιά με κινητά τηλέφωνα, στα οποία έδειχναν να αφιερώνουν …σημαντικό μέρος του χρόνου τους. Κατά τ’ άλλα …το μέλημά τους ήταν να τα “προφυλάξουν” από ένα ιό που κι αν μεταδιδόταν, σε ένα τεράστιο, αεριζόμενο, αραιοκατοικημένο χώρο, το max που θα προκαλούσε θα ήταν δυο μέρες πυρετό. Όλο αυτό ήταν τόσο φρικτά λάθος, που δεν ήξερες τι να κάνεις, να κλάψεις, να γελάσεις, ή να στείλεις στο νοσοκομείο τους “γονείς” της υποθέσεως…
“Επ’ ευκαιρίας”, θα έμαθες ότι βγήκε Ευρωβουλευτής ο “Έλληνας Fauci”.
…Επ’ αυτού, my mistake. Πρόκειται για τον δημοσιογράφο Δημήτρη (όχι Σωτήρη) Τσιόδρα.
Κάτσε, μήπως εννοείς τον Δημήτρη Τσιόδρα? Δεν ξέρω αν σχετίζεται με τον Σωτήρη. Το πιο γελοίο για μένα είναι ότι θα πάει στην Ευρώπη ο.. Μπεγλέρης. Πού ζω ρε πούστη μου.
Ναι, κι εγώ με το που είχα ρίξει μια ματιά στη φάτσα του συγκεκριμένου ομοεθνούς μας είχα μείνει σύξυλος.
Να μην ξεχνάμε βεβαίως τον …Αυτιά.
Εν τω μεταξύ σε μια ευρωβουλή όπως η προηγούμενη δεν θα υπήρχε ακριβώς πρόβλημα γελοιοποίησης, μια και γελοίοι ήταν οι περισσότεροι που κάθονταν στα έδρανα. Με την επόμενη σύνθεση της Ευρωβουλής όπως προδιαγράφεται, ετοιμαζόμαστε για ημέρες εθνικής δόξης.
Είχα “προλάβει” να επισημάνω την παραπληροφόρηση στην οποία προέβην ως προς τον Τσιόδρα. Πρόκειται όντως για τον τιτάνα της δημοσιογραφίας Δημήτρη Τσ. Δεν ξέρω αν υπάρχει συγγένεια μεταξύ των δύο ανδρών (See if I care, που λένε 😅)
Εγώ ασφαλίζω το αμάξι από χρόνια σε κάποιον Χαρδαλιά, χωρίς να γνωρίζω περαιτέρω λεπτομέρειες. Τα ελληνικά επίθετα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αν και οι σλαβοτουρκικές κλπ καταβολές πολλών από αυτά καθιστούν την αποκρυπτογράφηση πραγματικό μαρτύριο. Το δικό μου δηλώνει πιθανότατα κάτι σε “χαλκωματής”. Αν ήμουν Γιαπωνέζος, θα σήμαινε “ηλίθιος”😁😇
Εμένα πάλι το παλιό όνομα της οικογενείας ήταν “Θανόπουλος”. Αλλά ο πάππος του πατρός, εκτός από μητροπολίτης (παρακαλώ!) είχε επισκεφτεί και τους Αγίους Τόπους, οπότε προέκυψε το (όχι ακριβώς κομψό / καλαίσθητο για μένα) επίθετο. Κάτι πάντως από το DNA εκείνου – αυτό που τον “καλούσε” στη συγκεκριμένη περιοχή – πρέπει να έχει επιβιώσει και στο δικό μου. Υπήρχε περίοδος που αισθανόμουν ακατανίκητη έλξη κατά κει μεριά. Αυτό άλλωστε αποτελεί, υποθέτω, και τη ρίζα της εβραιοφιλίας μου.