Ο θάνατος του Διονύση Σαββόπουλου είναι μείζον γεγονός. Οι “αποτίσεις φόρου τιμής” στα διαδίκτυο, κατά συντριπτική πλειονότητα, έχουν την ίδια ψυχιατρική-θεατράλε αύρα που έχουν τα πάντα σ’ αυτό. Για να μη μιλήσουμε για τις αναφορές στα μίντια.
Σε ό,τι με αφορά, καμία διάθεση για νεκρολογίες, προς το παρόν τουλάχιστον. Αλλά η μουσική …είναι άλλο πράγμα. Έγραψα ένα κομματάκι γι’ αυτόν ξυπνώντας κάποια στιγμή απόψε, βασισμένο σε δικό του τραγούδι, το οποίο σύντομα θα ηχογραφήσω. Επίσης, δίπλα σε ο,τιδήποτε άλλο ακούσουμε τις επόμενες μέρες, θα υπάρξει και ένα αφιέρωμα στον ΔΣ με αγαπημένα μου τραγούδια απ’ όλη τη δισκογραφία του (ούτε το ‘Ας Κρατήσουν Οι Χοροί’, ούτε τη ‘Συνεφούλα’). Ξεκινώντας με τρία – “ασκήσεις αναπνοής”, όπως …άστοχα και υποτιμητικά τα περιέγραφε ο ίδιος – από το Φορτηγό. Ένα ακόμα από το ίδιο άλμπουμ υπάρχει εδώ. 🔥 🔥 🔥 The death of Dionyssis Savvopoulos is a major event. The “tributes” online, by an overwhelming majority, carry the same psychiatric-theatrical aura as everything else there. Let’s not even talk about the media references.
As far as I’m concerned, no inclination for obituaries, at least for now. But music… that’s another matter. I wrote a little piece for him, waking up sometime tonight, based on one of his songs, which I’ll soon record. Also, alongside anything else we listen to in the coming days, there will be a tribute to DS with my favorite songs from his entire discography. Starting with three – “breathing exercises,” as he …inaccurately and disparagingly described them – from Fortigo. Another one from the same album is here.

00:00 Το Μπουλούκι 02:28 Τα Κορίτσια Που Πηγαίνουν Δύο Δύο 05:34 Τα Πουλιά Της Δυστυχίας